It's a Gift (1934)

It's a Gift (1934)

68 λεπτά  -  Κωμωδία

Σκινοθεσία: Norman McLeod

Με τον W.C. Fields
Ελληνικοί υπότιτλοι μεταφρασμένοι απο μένα

Ο W.C. Fields υπήρξε από τους σημαντικότερους κωμικούς της εποχής του και αυτή πρόκειται για την αρτιότερη κωμωδία του. Μπορεί να μη διαθέτει τον ρεαλισμό των ταινιών του όπως το Neverfive a suckr an even break (1941 ), ή την αξεπέραστη μικρού μήκους ταινία The fatal glass of beer (1933), αλλά είναι το μόνο ωστόσο ολοκληρωμένο του έργο.

Παρά το γεγονός ότι αποτελεί συρραφή από σκηνές παλαιοτέρων μικρών βουβών ταινιών και από νούμερα του καμπαρέ, είναι η μόνη που έχει μια υποτυπώδη πλοκή, έστω και ως ταινία μέτριου μήκους. (68 λεπτά).

Εδώ παριστάνει τον Χάρολντ Μπάισονετ, έναν καλοκάγαθο αφελή και γκαφατζή οικογενειάρχη και παντοπώλη, ο οποίος έχει αγανακτήσει από την καταπίεση που υφίσταται από την οικογένειά του, καθώς και από την συμπεριφορά των ιδιόρρυθμων πελατών του. Ονειρεύεται να κάνει την επανάστασή του. Να ξεφορτωθεί το μπακάλικο και να γίνει καλλιεργητής πορτοκαλιών στην Καλιφόρνια. Κάποτε πεθαίνει ένας συγγενής του και του αφήνει μια μικρή κληρονομιά. Με τα χρήματα αυτής της κληρονομιάς καθώς και με αυτά που συγκέντρωσε από την πώληση του μπακάλικού του, αγοράζει μια έκταση στην Καλιφόρνια και θεωρεί ότι αλλάζει σελίδα στην ζωή του γενόμενος από μπακάλης, πορτοκαλλιεργητής.

Ο νεαρός όμως που εργάζεται στο μεσιτικό γραφείο όπου έγινε η αγορά και ο οποίος αγαπά την κόρη του και τον βλέπει σαν μέλλοντα πεθερό του, τον ειδοποιεί ότι η έκταση που αγόρασε δεν έχει καμία σχέση με ότι παρουσιάζει το προσπέκτους και είναι τελείως ακατάλληλη για πορτοκαλεώνας. Είναι δε πρόθυμος να μεσολαβήσει για να του επιστραφούν τα λεφτά του. Ο Χάρολντ όμως δεν τον πιστεύει και νομίζει πως ο νεαρός θέλει να τον ξεγελάσει. Επιμένει και ξεκινά με το αυτοκίνητό του να μετακομίσει με ολόκληρη την οικογένειά του στην Καλιφόρνια. Τελικά μετά από πολλές κωμικές περιπέτειες φθάνουν την γη που ονειρευόταν που τελικά διαπιστώνει πως δεν είναι η γη της επαγγελίας, αλλά κρανίου τόπος! Η γυναίκα του του ζητά να φύγουν αμέσως και επειδή αυτός το σκέπτεται τον εγκαταλείπει. Τελικά το «Αμερικανικό Όνειρο» κάνει το θαύμα του. Κάποιοι που αγοράσανε την διπλανή έκταση για να την κάνουν ιππόδρομο διαπιστώνουν ότι η φάρμα του Χάρολντ τους είναι απαραίτητη για να κάνουν το έργο που θέλουνε. Αυτός για πρώτη φορά στη ζωή του φέρεται έξυπνα. Αντιλαμβανόμενος το πόσο απαραίτητη είναι οι έκτασή του στους κατασκευαστές του ιπποδρόμου τους εκβιάζει και ζητά εκτός από υπερβολικά χρήματα, να του αγοράσουν και έναν εύφορο πορτοκαλεώνα. Τελικά τα αιτήματά του γίνονται αποδεκτά και το «Αμερικανικό Όνειρο» θριαμβεύει με όλη του την μεγαλοπρέπεια!

Judge Priest 1934

Judge Priest 1934

80 λεπτά, Comedy, Drama, Romance

Σκηνοθεσία: John Ford

Με τους: Will Rogers, Tom Brown, Anita Louise
Ελληνικοί υπότιτλοι δικής μου μετάφρασης

Το πρώτο του Όσκαρ ο John Ford το κέρδισε με την ταινία του του 1935, «The Informer» (Ο καταδότης). Περίφημο αλλά βαρύ έργο. Μία ταινία του όμως, λιγότερο σε μας γνωστή,  που γύρισε ένα χρόνο πριν, άντεξε για περισσότερο διάστημα! Πρόκειται για την ταινία «Judge Priest», η οποία παρά την ασύνδετη δομή της, τον έντονο συναισθηματισμό που υπερβολικά εκπέμπει και την σκανδαλώδη έλλειψη πολιτικής ορθότητας, είναι από της πιο αγαπημένες ταινίες του Αμερικανικού κοινού. Ο ηθοποιός Will Rogers, ο οποίος ενσαρκώνει τον δικαστή Πριστ, ήταν ένας διάσημος ηθοποιός ο οποίος απεβίωσε νωρίς. Ένα χρόνο μετά την συμμετοχή του στην εν λόγο ταινία! Μπορούμε να παρατηρήσουμε ορισμένες αναφορές και παραλληλισμούς μέσα στην ταινία, που συνδέουν τον σκηνοθέτη με τον πρωταγωνιστή του.

Αντίθετα από ότι μας έχει συνηθίσει ο Ford, εδώ μας παρουσιάζει την γλαφυρή και ειδυλλιακή Αμερικανική αθωότητα όπου το καλό θριαμβεύει στο τέλος! Βλέπουμε μία εξιδανικευμένη εικόνα του παλαιού Νότου όπου λευκοί και μαύροι συνυπάρχουν αρμονικά.

Ο δικαστής Μπιλ Πρίστ έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο συμπεριφοράς στην έδρα. Αδιαφορεί για τα τυπικά, συμπεριφέρεται κάπως με αναίδεια, αλλά περηφανεύεται ότι προτιμά την ουσία από το γράμμα του νόμου. Βοηθάει τον ανιψιό του να σμίξει με την κοπέλα που αγαπάει, παρά τις επίμονες προσπάθειες της νύφης του και μητέρας του νεαρού να του πασάρει μια νύφη που είναι κόρη του «κακού» εισαγγελέα και πολιτικού αντιπάλου του δικαστή. Παράλληλα κατορθώνει μάλιστα να σώσει τον μυστικοπαθή σιδερά από το μένος του εισαγγελέα που επιδιώκει να την εξόντωσή του.

Η πλοκή επισκιάζεται πολλές φορές από την παρουσία του ικανού αλλά υποτιμημένου κωμικού νέγρου ηθοποιού Stepin Flcht.

Ότι και να πούμε πάντως, δεν παύει να είναι μια ταινία John Ford.

Η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους:
https://www.youtube.com/watch?v=c9JHixaOnY8

Bright Eyes (1934)

Bright Eyes (1934)

Μονάχη στη Ζωή

Συνεχίζοντας την παρουσίαση ταινιών της Shirley Temple, σας παρουσιάζω σήμερα την ταινία του 1934, Bright Eyes. Σε ηλικία 5-6 ετών η Shirley είναι στο απόγειο της καριέρας της, όπου ξετρελαίνει ένα ολόκληρο έθνος με την τσαχπινιά και τα τραγούδια της. Στην παρούσα ταινία παίζει το ρόλο ενός ορφανού κοριτσιού, που οι σεναριογράφοι για να δώσουν τραγική και συγκινητική πλοκή στην υπόθεση, από ορφανό το μετατρέπουν σε πεντάρφανο! Η Shirley είναι η κόρη ενός πιλότου ο οποίος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Η μητέρα της για να τα φέρει βόλτα εργάζεται ως υπηρέτρια σε κάποια νεόπλουτη και σνομπ οικογένεια. Είναι αλήθεια πως οι νεόπλουτη είναι πολύ πιο αμείλικτοι από τους παραδοσιακά πλούσιους. Οι οικογένεια αυτή έχει ένα αχώνευτο κοριτσάκι που είναι πραγματικό στριγκλάκι. Γεροκομούν δε και έναν ανάπηρο και ηλικιωμένο πλούσιο θείο με πρόθεση να τον κληρονομήσουν. Ο θείος που καταλαβαίνει τις προθέσεις τους δεν τους χωνεύει καθόλου, ιδίως το αντιπαθέστατο κορίτσι τους. Αντίθετε στάζει μέλι για την μικρούλα Shirley, η οποία δείχνει να είναι η μόνη που τον συμπαθεί.

Στο αεροδρόμιο όλοι οι πιλότοι, οι πρώην συνάδελφοι του πατέρα της, την έχουν όπα-όπα. Είναι η μασκότ τους. Μεγάλη αδυναμία της έχει ο Λουπ, ο πιλότος νονός της.

Παρακολουθήστε κάποιες σκηνές από την ταινία, για να καταλάβετε το κλίμα που επικρατεί.

Β

Και ξαφνικά συμβαίνει ένα τραγικό στη ζωή της μικρούλας γεγονός.

«Η συνέχεια επί της οθόνης...», όπως έγραφαν κάποτε τα προγράμματα των σινεμά.

Οι υπότιτλοι είναι μεταφρασμένοι από εμένα.

Les Misérables (1934)

Les Misérables (1934)

Οι Άθλιοι

Σκηνοθεσία: Raymond Bernard

Από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορα Ουγκώ

και σε σενάριο του Raymond Bernard

Παίζουν: Harry Baur, Charles Vanel and Paul Azaïs κ.α.

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα; του Βίκτορος Ουγκώ «ΟΙ Άθλιοι» έχει μεταφερθεί πολλές φορές στον κινηματογράφο, ακόμα και πρόσφατα, με όλα τα καλά της νέας τεχνολογίας και έχουν πρωταγωνιστήσει διάσημοι ηθοποιοί, τόσο Ευρωπαίοι όσο και Αμερικανοί. Με τίποτα όμως δεν μπορούμε να θεωρήσουμε ότι εκμηδενίστηκε η αξία της μεταφοράς του 1934 από τον: Raymond Bernard.

Η μεγαλύτερη σε διάρκεια μεταφορά που έγινε ποτέ κυκλοφόρησε από την Citerion  σε 3 DVD, συνολικής διάρκειας 4,5 ωρών περίπου! Λέγεται ότι η ταινία ήταν διάρκειας 5 ωρών, αλλά μπορεί να περιλαμβάνονται ο χρόνος για τα διαλείμματα και άλλες ανούσιες σκηνές.

Η ταινία χωρίζεται λοιπόν σε 3 μέρη που κάθε ένα είναι και ένα DVD.

Αυτά είναι:

Μέρος Πρώτο: Une Tempete sous un Crane (Τρικυμία εν κρανίο)

Μέρος Δεύτερο: Les Thénardier (Οι Τεναρντιέρ)

Μέρος Τρίτο: Liberté, Cherie Liberté (Ελευθερία, αγαπητή Ελευθερία)

Η ταινία λόγο της μεγάλης της διάρκειας θα είχε την δυνατότητα να είναι η ποιο πιστή μεταφορά του μυθιστορήματος αυτού στην οθόνη. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο στο πρώτο μέρος της ταινίας. Από κει και πέρα έχουμε παραλείψεις και διασκευές.

Οι κυριότερες διαφορές με το πρωτότυπο μυθιστόρημα είναι οι εξής:

Ο Ιαβέρης μας παρουσιάζεται περισσότερο αντιπαθής απ’ ότι στο μυθιστόρημα, παρουσιάζοντάς μας το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας στην Γαλλία του 19^ου αιώνα.

            Ο Γιάννης Αγιάννης απελευθερώνεται νωρίτερα μερικές ημέρες προτού να λήξει η ποινή του ως ανταμοιβή διότι χάρη στην δύναμή του σώθηκαν από θραύση κάποια γλυπτά σε δημόσιο κτήριο.

            Ο Γιάννης Αγιάννης ξανασυλλανβάνεται μετά την αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητος, αλλά αποδρά.

            Ο Γιάννης Αγιάννης καταφέρνει να αποσπάσει την μικρούλα Κοζέτ (Τιτίκα) από τους Τιναρντιέρ,

αλλά γίνεται ένα μεγάλο χρονικό άλμα και η κοπέλα μας παρουσιάζεται έφηβη να γιορτάζει τα 16^α της γενέθλια και απουσιάζουν παντελώς σκηνές από την καταδίωξή τους και την καταφυγή τους σε μοναστήρι όπου αυτός βρήκε άσυλο εργαζόμενος ως κηπουρός, η δε Κοζέτ μαθήτευσε στο σχολείο με τις καλόγριες.

            Η Κοζέτ και ο Μάριος γνωρίζονται ήδη και είναι ερωτευμένοι προτού λάβουν χώρα τα συνταρακτικά επεισόδια.

            Ο Μάριος και η Éponine γνωρίζονται πριν από τα συνταρακτικά επεισόδια.

            Όταν ο Μάριος αποκαλύπτει στον Ιαβέρη την παγίδα που ετοιμάζουν οι Τιναρντιερ στον Γιάννη Αγιάννη, γνωρίζει και αποκαλύπτει σ΄ αυτόν την μία από τις δύο διευθύνσεις του.

 Ο Γιάννης Αγιάννης πεθαίνει λίγο μετά την εξομολόγησή του στον Μάριο του ποιος είναι,

μια μέρα μετά τον γάμο του ζευγαριού. Αιτία θανάτου του, μια πληγή που κατά πάσα πιθανότητα μολύνθηκε μέσα στους υπονόμους του Παρισιού.

Με όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η ταινία υστερεί σε τίποτα. Οι περισσότεροι κριτικοί θεωρών ότι είναι η πιο πιστή μεταφορά του μυθιστορήματος στην οθόνη.

Τους υπότιτλους τους μετέφρασα εγώ.

The Black Cat (1934)

The Black Cat (1934)

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

 

 

Σκηνοθεσία: Edgar G. Ulmer

ΣενάριοEdgar G. Ulmer

Παίζουν: Boris Karloff, Bela Lugosi, David Manners

Στο έργο αυτό του 1932, συνεργάζονται στην πρώτη από τις 8 ταινίες που θα γυρίσουν μαζί οι δύο αστέρες ταινιών τρόμου εκείνης της εποχής. Ο Boris Karloff και ο Bela Lugosi.

 

 

Η ταινία για διαφημιστικούς λόγους εμφανίζεται ότι είναι από σενάριο του Εντγκαρ Αλαν Πόε! Αυτό είναι απάτη! Μόνο το ύφος της υπόθεσης ταιριάζει με τις νουβέλες του Εντγκαρ Αλαν Πόε. Η υπόθεση αφορά δύο επιζήσαντες του Α’ παγκοσμίου πολέμου, ενώ ο Εντγκαρ Αλαν Πόε είναι πολύ προγενέστερος. .Όχι όμως να νομίσουμε ότι λόγο της απάτης αυτής η ταινία δεν αξίζει. Το αντίθετο. Δεν έχει μόνο περιληφθεί στις «15 καλύτερες ταινίες τρόμου που δεν είδατε ποτέ», του περιοδικού ΣΙΝΕΜΑ, αλλά κοσμεί και διάφορες λίστες ως μία εκ των καλλιτέρων ταινιών στην ιστορία του κινηματογράφου, καθώς και το βιβλίο: «1001 ταινίες που πρέπει... κτλ.»!

 

 

Αξιοσημείωτο είναι ότι για πρώτη φορά κάνουνε την εμφάνισή τους θέματα που αναφέρονται στον σατανισμό! Από καιρό είχαμε ασχοληθεί με βρικόλακες, φαντάσματα, ψυχοπαθείς δολοφόνους, κλπ. Με σατανιστές όμως, είναι η πρώτη φορά!
Ένα ζευγάρι αθώων, γίνεται μάρτυρας απίστευτων φρικαλεοτήτων. Πρόκειται για ένα ζευγάρι Αμερικανών νεόνυμφων που ταξιδεύει στην Ουγγαρία. Στο κουπέ στο τραίνο τους, παρακαλούνται να ανεχθούν για λίγο έναν υπεράριθμο επιβάτη. (Bela Lugosi) . Αυτός τους πείθει να αποβιβαστούν μαζί του και να συνεχίσουν το ταξίδι τους διαφορετικά. Καθοδόν όμως η κοπέλα τραυματίζεται σε αυτοκινητιστικό ατύχημα και μεταφέρεται αναίσθητη στον πύργο του αρχιτέκτονα Γιαλμάρ Πέλτσιγκ (Boris Karloff),  ο οποίος φέρεται να έχτισε τον πύργο του επάνω σε νεκροταφείο εκτελεσθέντων του 1^ου πολέμου. Εκτελεσθέντες που έπεσαν θύμα προδοσίας του Boris Karloff.  Ο Bela Lugosi  που είναι ένας από τους επιζήσαντες της σφαγής, επιδιώκει εκδίκηση. Πίσω από την φαινομενική ευγένεια των ανδρών που επιδίδονται στο σκάκι, υποβόσκει άκρατο μίσος.

 

 Τελικά αποδεικνύεται ότι ο αρχιτέκτονας είναι ιερέας του σατανά, νεκρόφιλος και λοιπά ευγενικά αξιώματα. Πρέπει να έχει κανένας γερό στομάχι για να αντέξει να δει τα όσα διαδραματίζονται σε αυτήν την ταινία.

The Thin Man (1934)

The Thin Man (1934)
Ο Άνθρωπος Σκιά

 

  Ο διάσημος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Dashiell Hammett έγραψε μια σειρά αστυνομικών ιστοριών - την σειρά The Thin Man - με ήρωα των δαιμόνιο ελληνοαμερικανικό ντεντέκτιβ Nik Charls που προέρχεται από το Νίκος Xαραλαμπόπουλος.
Το 1934 η πρώτη ιστορία έγινε ταινία. Η χημεία του ζεύγους των πρωταγωνιστών William Powell, στο ρόλο του Νικ και της Myrna Loy στο ρόλο της συζύγου του, ήταν τόσο δυνατή, ώστε η ταινία σημείωσε απρόβλεπτη και για τους συντελεστές της ακόμα, επιτυχία Αποτέλεσμα ήταν να συμπληρωθεί με 5 ακόμα ταινίες η σειρά. Να ακολουθήσουν ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές σειρές και να γίνει πηγή εμπνεύσεις για νεότερες ταινίες και σειρές με γνωστότερη σε εμάς την σειρά Hart to Hart με πρωταγωνιστή τον γνωστό μας Robert Wagner.
Πρόκειται για το γνωστό στόρι του ζεύγους που δεν έχει πια οικονομικές ανάγκες, ο ντετέκτιβ έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, αλλά απρόβλεπτες καταστάσεις των ωθούν να ξαναγυρίσει άθελά του σ’ αυτές.

 

 

 Οι 6 συνολικά ταινίες της σειράς που γυρίστηκαν είναι:

• The Thin Man (1934) Ο Άνθρωπος Σκιά
• After the Thin Man (1936) Η Ασύλληπτη Σκιά
• Another Thin Man (1939) Η Έπαυλη Του Μυστηρίου
• Shadow of the Thin Man (1941) Ο Άνθρωπος Σκιά στις Κούρσες
• The Thin Man Goes Home (1944) Ο Άνθρωπος Σκιά στη Μικρή Πόλη.
• Song of the Thin Man (1947)Το Τραγούδι του Ανθρώπου Σκιά

 

Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές δεν θα πρέπει να παραλείψουμε το σκυλάκι τους τον Άστα, ένα Φοχ Τεργιέ ,που με την παρουσία του ρίχνει εύθυμες πινελιές αλλά μερικές φορές συμβάλει και στην διαλεύκανση των υποθέσεων.

 

 

Να σημειώσουμε ακόμα και την συμμετοχή στην πρώτη αυτή ταινία “The Thin Man”, της νεαρής και γλυκιάς Maureen O'Sullivan στο ρόλο της Ντόροθη, που είναι γνωστή και για δύο κυρίως λόγους. Είναι η Συμπρωταγωνίστρια του «Ταρζάν» Τζόνι Βάις Μίλερ ως σύντροφός του «Τζέην» και το κυριότερο ...είναι η μητέρα της Μία Φάροου!

 

 

Από τι 6 συνολικά ταινίες της σειράς, τις 5 τελευταίες μπορείτε να τις βρείτε εύκολα, τόσο για αγορά, όσο και για ενοικίαση.
Είχα προμηθευτεί κι εγώ από την Ελληνική αγορά τα 5 επόμενα DVD, αλλά αυτό το πρώτο , αν και κίνησα ουρανό και γη δεν το εύρισκα πουθενά. έτσι απευθύνθηκα σε γερμανικό μαγαζί και το παρήγγειλα. Γεμάτος χαρά όταν το έλαβα, είδα στο οπισθόφυλλό του στην ένδειξη για υπότιτλους μεταξύ των άλλων και το ”gr”.
Άδικα όμως χάρηκα, διότι όπως αποδείχτηκε, ελληνικοί υπότιτλοι δεν υπήρχαν μέσα.
Στρώθηκα λοιπόν και έκανα τη μετάφραση, προσπαθώντας από τα Αγγλικά και βοηθούμενος όποτε χρειαζότανε από τα Γερμανικά που τα καταφέρνω καλλίτερα.
Πάντως η μετάφραση αυτή με κούρασε διότι υπάρχει αφενός πολυλογία (Πάνω από 1600 διάλογοι) και αφετέρου η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι πολύ ιδιωματική, με πολλές μαγκιές και αργκό γενικά. Αφού και οι Γερμανοί, όπου δεν καταφέρνουνε να αποδώσουν τους ιδιωματισμούς, αυτό που μεταφράζουνε είναι ...τρία πουλάκια κάθονταν.

L'Atalante (1934)

L'Atalante (1934)
του Jean Vigo

 

Μπορεί ένα σκηνοθέτης που πέθανε σε ηλικία 29 ετών, που γύρισε μόνο 4 ταινίες εκ των οποίον μία μόνο κανονικής διάρκειας – Η Αταλάντη – να θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της Ευρωπαϊκής κινηματογραφίας;
Και όμως, η ταινία του Jean Vigo «Η Αταλάντη» μπαίνει σταθερά στην λίστα των 10 καλύτερων ταινιών από καταβολής κινηματογράφου!
Γιος του στρατευμένου αναρχικού Miguel Almereyda, ο οποίος πέθανε στη φυλακή το 1917 κάτω από «αδιευκρίνιστες» συνθήκες, εμφάνισε από την παιδική του ηλικία τα συμπτώματα της φονικής φυματίωσης. Μόνη του παρηγοριά η αγάπη του για την τέχνη. Ήταν μέλος της Ένωσης Επαναστατικών Συγγραφέων και Καλλιτεχνών από το 1932 και είχε σχέση με τους αναρχικούς.

 Ο Jean Vigo με τους γονείς του.

 

Ο θεμελιωτής του ποιητικού ρεαλισμού στο σινεμά Jean Vigo, ξεκίνησε με δύο ντοκιμαντέρ που ήταν κάτι παραπάνω από απλή καταγραφή γεγονότων.
Το «Α propos de Nice» είναι ένα ντοκιμαντέρ που κεντρική εικόνα του έργου είναι ο συνωστισμός τουριστών σε ένα καλοκαιρινό θέρετρο, της οποίας η ροή διακόπτεται από εμβόλιμα πλάνα ζώων και στιγμών εξαθλιωμένης φτώχειας.
Μετά από τις πεσιμιστικές του αφηγήσεις, έρχεται ένα επαναστατικό μεσαίας διάρκειας έργο, το: Zero de conduit (1933). Εκεί, πολλά χρόνια πριν το πασίγνωστο αγγλικό «IF», μας παρουσιάζει την καταπίεση που υφίστανται νέα παιδιά ενός κολεγίου και την εξέγερσή τους. Το θέμα κρίθηκε άκρως επαναστατικό και επικίνδυνο για τα ήθη της εποχής, με αποτέλεσμα να απαγορευτεί η προβολή του για 12 ολόκληρα χρόνια.
Μεγάλη η οικονομική καταστροφή αλλά ο παραγωγός πιστεύοντας στο ταλέντο του, θέλησε να του δόση μια ακόμα ευκαιρία. Έβαλε ως όρο όμως να διαλέξει αυτός το θέμα του έργου και όχι ο σκηνοθέτης. Του έδωσε λοιπόν το σενάριο ενός ”Love Story” της εποχής με σκοπό να ρεφάρει κάπως από την ζημιά.
Ο Jean Vigo απαρνείται τα χολιγουντιανά στάνταρ της εποχής όπου οι άνθρωποι είναι είτε καλοί, όμορφοι, καλοντυμένοι με λεπτούς τρόπους, είτε κακοί, κλέφτες, γκάγκστερ, ατημέλητοι και λέτσοι. Εξαιρώ εδώ τον Henry Fonda με «Τα Σταφύλια της Οργής» καθώς και μερικές άλλες αξιόλογες ταινίες που ήρθαν βέβαια αργότερα από την εποχή που μιλάμε.
Ξεδιπλώνοντας λοιπόν το ταλέντο του, μας παρουσιάζει τους ανθρώπους όπως πραγματικά είναι. Με τα καλά και τα κακά τους, χωρίς να κρύβει την ασχήμια και την ομορφιά τους όπου αυτή υπάρχει.

 

 

Τι να πούμε για τα εκπληκτικά πλάνα, τις ερμηνείες και το μοντάζ, πολύ προχωρημένα για την εποχή τους.
Για την ιστορία να πούμε ότι η «Αταλάντη» είναι μία φορτηγίδα από αυτές που μέχρι και σήμερα διασχίζουν τους ποταμούς και τα κανάλια της κεντρικής Ευρώπης, μεταφέροντας αγαθά από πόλη σε πόλη. Καπετάνιος είναι ο νεαρός Jean, με πλήρωμα τον πολύπειρο και πολυταξιδεμένο λοστρόμο, και τον μικρό μαθητευόμενο του καραβιού.

Τα πράγματα αλλάζουν άρδην όταν ο καπετάνιος παντρεύεται μια κοπέλα ενός παρόχθιου χωριού και την φέρνει να συγκατοικήσει και να ταξιδεύει μαζί τους στο καράβι.
«Πάντα ήταν διαφορετική. Ποτέ δεν θα έπαιρνε ένα παιδί απ’ εδώ», λένε οι κακές γλώσσες του χωριού.
Η αλήθεια είναι ότι η κοπέλα πάντα ονειρευότανε να γνωρίσει τον κόσμο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αγαπούσε τον Jean και ότι δεν ήταν εργατική και προκομμένη.
Η μεγάλη αγάπη από τη μια και η ανάγκη για γνωριμία του κόσμου από την άλλη, φέρνουν την ζήλια, τον εγωισμό, την απερισκεψία. Χωρισμός και επανένωση θα ακολουθήσει με την συμβολή του πολυμήχανου λοστρόμου.

 

Το έργο αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα του Vigo. Ασχολούμενος με τα γυρίσματα έπεσε στο ποτάμι και η υγεία του επιδεινώθηκε. Εξέπνευσε όταν η ταινία άρχισε να παίζεται.
Ως μνημόσυνο του άτυχου καλλιτέχνη θεωρήστε την μετάφραση των υπότιτλων της ταινίας  που έκανα.