Umberto D. 1952

Umberto D. 1952

Ότι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι

Σκηνοθεσία: Vittorio De Sica

Σενάριο: Cesare Zavattini

Είδος: Drama, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:31

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Carlo Battisti: Umberto Domenico Ferrari

Maria Pia Casilio: Maria

Lina Gennari: Antonia Belloni

Ileana Simova: La donna nella camera di Umberto

Elena Rea: La suora all' ospedale

 

Ο Umberto Ferrari είναι γέρος συνταξιούχος που ζει με τον σκύλο του. Η πενιχρή του σύνταξη φτάνει μετά βίας για να πληρώσει το ενοίκιό του. Όταν η άπληστη σπιτονοικοκυρά του ζητά το ενοίκιο και τον απειλεί με έξωση, ο Umberto προσπαθεί απελπισμένα να μαζέψει χρήματα. Η προσπάθειά του αποτυγχάνει και, άστεγος πλέον, αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Όμως πρώτα πρέπει να βρει ένα σπίτι στον σκύλο του.

Το έργο πραγματεύεται το πρόβλημα των γηρατειών και της φτώχιας και καταδεικνύει την κρίση που έχει επέλθει στις ανθρώπινες σχέσεις, λόγω του διαρκώς ογκούμενου ατομικισμού της μεταπολεμικής κοινωνίας. Στο πρόσωπο του Umberto διαγράφεται ο αγώνας του ανθρώπου να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του μέσα στις συνθήκες της καθημερινής πάλης για επιβίωση. Θεωρείται η καλύτερη ταινία του de Sica και o ωριμότερος καρπός της συνεργασίας του με τον σεναριογράφο Cesare Zavattini. Ο σκηνοθέτης αναπαριστά την καθημερινή ζωή των απλών ανθρώπων της μεταπολεμικής Ιταλίας και, απορρίπτοντας κάθε δραματική και αφηγηματική σύμβαση, καταφέρνει αριστοτεχνικά να προσδώσει εξαιρετικό βάθος στις σκηνές της πεζής καθημερινής δράσης. Ακολουθώντας τις αρχές του Νεορεαλισμού, ο De Sica χρησιμοποιεί ερασιτέχνες ηθοποιούς και φυσικούς χώρους.

Η ταινία ήταν υποψήφια για Oscar Καλύτερου Σεναρίου (1957).

Στην Ελλάδα προβλήθηκε με τον τίτλο ''Ότι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι''.