e Ballon Rouge 1956

 

Le Ballon Rouge 1956

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ

 

Σκηνοθεσία: Albert Lamorisse

Σενάριο: Albert Lamorisse

Είδος: 1956, Family, Fantasy, Short, Γαλλικα

Διάρκεια: 00:34

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Pascal Lamorisse: Pascal - le petit garçon

Georges Sellier: Le marchand

Vladimir Popov: Un locataire

Paul Perey: Le père de Pascal

Renée Marion: La mère de Pascal

Sabine Lamorisse: La petite fille au ballon bleu

 

Ένα αγόρι, καθώς τριγυρίζει στους δρόμους, βρίσκει ένα κόκκινο μπαλόνι δεμένο σε έναν στύλο. Από εκείνη τη στιγμή το μπαλόνι ακολουθεί το παιδί στους δρόμους του Παρισιού, προκαλώντας έκπληξη σε όλη τη γειτονιά αλλά και τη και ζήλια των φίλων του...

The Trouble with Harry 1955

The Trouble with Harry 1955

Ποιος Σκότωσε τον Χάρι;

  

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: John Michael Hayes, Jack Trevor Story

Είδος: 1955, Comedy, HITCHCCOCK, Mystery, Thriller, Peter Seller

Διάρκεια: 01:39

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Edmund Gwenn: Capt. Albert Wiles

John Forsythe: Sam Marlowe

Mildred Natwick: Miss Ivy Gravely

Mildred Dunnock: Mrs. Wiggs

Jerry Mathers: Arnie Rogers

 

Κατάμαυρη κωμωδία που μοιάζει με άσκηση πάνω στον παραλογισμό, καθ’ ότι κεντρικό πρόσωπο εδώ είναι μια… σορός, του Χάρι. Ο Χάρι βρίσκεται θαμμένος σε ένα ύψωμα απ’ όπου κάποιοι θα πρέπει να τον ξεθάψουν προκειμένου να μαθευτεί ποιος τον σκότωσε. Με την εξαίρεση δύο – τριών προσώπων (ανάμεσα στα οποία και ένα παιδί), όλοι θα μπορούσαν να τον έχουν σκοτώσει. Η γυναίκα του, που τον είχε χτυπήσει στο κεφάλι με ένα μπουκάλι, η γεροντοκόρη, που του είχε δώσει μια με το τακούνι της, ο γέρο-καπετάνιος που ανησυχεί ότι ο Χάρι υπήρξε θύμα κυνηγετικού ατυχήματος… Ποιος σκότωσε τον Χάρι;

Sissi 3: The Fateful Years Of An Empress 1957

 

Sissi 3: The Fateful Years Of

An Empress 1957

Σίσι, η Πονεμένη Αυτοκράτειρα

Σκηνοθεσία: Ernst Marischka

Σενάριο: Ernst Marischka

Είδος: 1957, Biography, Drama, History, Romance, SISSI

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Γερμανικά

Παίζουν:

Romy Schneider: Empress Elisabeth of Austria

Karlheinz Böhm: Emperor Franz Josef of Austria

Magda Schneider: Duchess Ludovika of Bavaria

Gustav Knuth: Duke Max of Bavaria

Uta Franz: Princess Helene

 

Πάθη, ίντριγκες, προδοσία βαραίνουν επικίνδυνα πάνω από το κεφάλι της Σίσσυ. Η αρρώστια έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Μοναδικό στήριγμα σε όλες αυτές τις δοκιμασίες παραμένει ο πολυαγαπημένος σύζυγός της. Η θριαμβευτική επάνοδος της Σίσσυ θα κορυφωθεί με μια περίλαμπρη τελετή.

 

Sissi 2: The Young Empress 1956

 

Sissi 2: The Young Empress 1956

Σίσι, η Νεαρά Αυτοκράτειρα

Σκηνοθεσία: Ernst Marischka

Σενάριο: Ernst Marischka

Είδος: 1956, Biography, Comedy, Drama, History, Romance, SISSI

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Γερμανικά

Παίζουν:

Romy Schneider: Sissi

Karlheinz Böhm: Kaiser Franz Josef

Magda Schneider: Duchess Ludovika of Bavaria

Gustav Knuth: Archduchess Sophie / Franz Josef's mother

Vilma Degische: Archduchess Sophie / Franz Josef's mother

 

Η Σίσι προσαρμόζεται αργά στην ζωή της Αυτοκράτειρας, αλλά δεν τα πάει καλά με την πεθερά της. Η τελευταία αναμιγνύεται στο πώς ο γιος της πρέπει να βασιλεύει και πώς η Σίσι πρέπει να αναθρέψει τον πρώτο της γιο.

 

Sissi 1: 1955

 

Sissi 1: 1955

Πριγκίπισσα Σίσι

k

Σκηνοθεσία: Ernst Marischka

Σενάριο: Ernst Marischka

Είδος: 1955, Comedy, Drama, History, Romance, SISSI

Διάρκεια: 01:42

Γλώσσα: Γερμανικά

Παίζουν:

Romy Schneider: Sissi

Karlheinz Böhm: Kaiser Franz Joseph

Magda Schneider: Duchess Ludovika in Bayern

Uta Franz: Princess Helene in Bayern

Gustav Knuth: Duke Max in Bavaria

 

Η 16χρονη πριγκίπισσα Σίσι είναι μια όμορφη και καλόκαρδη κοπέλα που μια μέρα που θα πάει για ψάρεμα θα συναντήσει έναν νεαρό αξιωματικό και θα τον ερωτευτεί. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι ο αξιωματικός αυτός είναι ο Φραντς Γιόζεφ, ο αυτοκράτορας της Αυστρίας, και πρόκειται να παντρευτεί σύντομα την αδερφή της, Νενέ.

H Ρόμι Σνάϊντερ στον κλασικό ρόλο που την έκανε διάσημη. Ένα αριστούργημα που έχει και συνέχειες. Έξοχοι χαρακτήρες, σκηνικά, κουστούμια, ερμηνείες, ντεκόρ που μας θυμίζει χολιγουντιανό έπος. Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος στα καλύτερά του.

Biruma No Tategoto 1956

Biruma No Tategoto 1956

Η Άρπα της Βιρμανίας

 

Σκηνοθεσία: Kon Ichikawa

Σενάριο: Michio Takeyama, Natto Wada

Είδος: 1956, Drama, Music, War, ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ

Διάρκεια: 01:56

Γλώσσα: Japanese

Παίζουν:

Rentaro Mikuni: Captain Inouye

Shôji Yasui: Mizushima

Jun Hama: Kobayashi

Shunji Kasuga: Maki

 

Τις τελευταίες μέρες του πολέμου στα δάση της Βιρμανίας, ένας ιαπωνικός λόχος ξεκομμένος, κουρασμένος, προχωρεί προς ανατολάς ψάχνοντας τα σύνορα με Ταϊλάνδη. Είναι ένας ιδιαίτερος λόχος καθότι υπό τη διεύθυνση του μουσικού λοχαγού Ινούγιε, συχνά τραγουδούν χορωδιακά, για τόνωση του ηθικού, ενώ ένας στρατιώτης, ο Μιζουσίμα, συνοδεύει με μια βιρμανέζικη άρπα. Φτάνοντας σε ένα χωριό, έρχονται σε επαφή με αγγλική μονάδα κι αντί σύρραξης βρίσκονται να τραγουδούν το «σπίτι μου, σπιτάκι μου» και οι δύο μερίδες μαζί, στη γλώσσα τους ο καθένας, ενώ παρακάτω μαθαίνουν ότι ο πόλεμος τελείωσε και είναι στη διάθεση των Άγγλων να τους διευθετήσουν. Όμως, μια χούφτα ιαπώνων στρατιωτών που δεν ξέρουν τι έχει συμβεί, επιμένουν πάνω σ’ έναν λόφο να αντιστέκονται. Ο Μιζουσίμα πάει να τους εξηγήσει, εκείνοι ανένδοτοι συνεχίζουν να πυροβολούν και μερικές κανονιές των Άγγλων τους αποδεκατίζουν. Ο Μιζουσίμα αναστατώνεται βαθιά από τους παράλογους σκοτωμούς και αποφασίζει να χαθεί από τους συντρόφους του, φορά βουδιστικά ράσα και περιφέρεται παντού, θάβοντας νεκρούς στρατιώτες. Μέχρι τέλους, οι σύντροφοί του, εν αναμονή της επιστροφής τους στην πατρίδα, τον αναζητούν, αλλά εκείνος επιμένει στο έργο του.

Ο Κον Ιτσικάουα δεν είναι πολύ γνωστός στο διεθνές κοινό, αλλά τη δεκαετία του 1950 είχε ακουστεί χάρη στο παρόν φιλμ όπως και στο «Fires on the Plain». Εδώ εμπνέεται από ένα βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας του Μιτσίο Τακεγιάμα, διασκευασμένο σε σενάριο από τη γυναίκα του, Νάτο Ουάντα, ένα βιβλίο που εστιάζει στην βουδιστική ηθική. Το παιδικό υλικό είναι εμφανές. Το έργο, παρά το εκ πρώτης όψεως ρεαλιστικό του πλαίσιο, δεν έχει καμία σχέση με ρεαλισμό, είναι μια αλληγορία πάνω στην επερχόμενη κρίση ταυτότητας του ηττημένου ιαπωνικού έθνους, καθώς τελειώνει η παλιά αυτοκρατορία κι έρχεται ο δυτικός πολιτισμός. Ο Μιζουσίμα (μίζου+σίμα = νερό+νήσος, άρα η ίδια η Ιαπωνία που είναι ένα νησιωτικό έθνος) θάβοντας τους νεκρούς κλείνει ένα κεφάλαιο της ιστορίας με τρόπο τελετουργικό άρα σαν γνήσιος Ιάπωνας. Η όλη ατμόσφαιρα του έργου, που παρά τα 117 λεπτά μοιάζει μεγαλύτερο καθώς ο χρόνος κυλάει σε ύφος και ρυθμό αργό και μελαγχολικό, είναι κατά έναν τρόπο ονειρική. Χωρίς τον σουρεαλισμό του Απισατπόνγκ Βερασεθάκουλ, υπάρχει ωστόσο μια συγγένεια. Συχνά, τα χορωδιακά το κάνουν να φαντάζει με ιδιότυπο μιούζικαλ. Η λαχτάρα, πάλι, του λόχου και ιδιαίτερα του λοχαγού να βρουν τον Μιζουσίμα, μόνο σαν αλληγορία της ίδιας εθνικής αγωνίας μπορεί να ερμηνευτεί μέσα στο πλαίσιο του παραμυθιού, ενώ η κινηματογραφία -κάδρα, φωτογραφία, τα φυσικά σκηνικά- είναι απαράμιλλη.

Εντέλει, έχουμε ένα έργο απολύτως ιδιόρρυθμο, παράξενο, που παρά την αλλόκοτη αφήγηση (ίσως τότε να μην έμοιαζε έτσι) σε υποβάλει στους όρους του. Αφελές και ταυτόχρονα σοβαρό, απλοϊκό και ταυτόχρονα πλούσιο σε συμβολισμούς, με χαλαρή πλοκή μιας νατουραλιστικής καταγραφής και ταυτόχρονα σαν χαμηλόφωνο έπος. Δεν αποκλείεται ο Κλιντ Ίστγουντ να εμπνεύστηκε από αυτό για το «Γράμματα από το Ιβο Τζίμα».