Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

Una Parigina a Roma 1954

Una Parigina a Roma 1954

ΕΡΩΤΑΣ ΑΛΑ ΙΤΑΛΙΚΑ

  

Σκηνοθεσία: Erich Kobler

Σενάριο: Oreste Biancoli, Ettore Scola

Είδος: Ιταλικά ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:41

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Barbara Laage: Germaine, la Parigina

Alberto Sordi: Alberto Lucetti

Anna Maria Ferrero: Fiorella

Erwin Strahl: Riccardo / Richard Koster

Paul Hörbiger: Professor Roth

 

Ο Riccardo, ένας λαμπρός πιανίστας που σπουδάζει στη Ρώμη, ερωτεύεται την Germaine, μία νεαρή και όμορφη Γαλλίδα τουρίστα.



The Man From Laramie 1955

 

The Man From Laramie 1955

Η Καταραμένη Κοιλάδα


Σκηνοθεσία: Anthony Mann

Σενάριο: Philip Yordan, Frank Burt

Είδος: WESTERN ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:44

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Cathy O'Donnell: Barbara Waggoman

Alex Nicol: Dave Waggoman

Aline MacMahon: Kate Canaday

Wallace Ford: Charley O'Leary

Jack Elam Chris Boldt

JacJohn War Eagle: Frank Darrah

 

Ένας μυστηριώδης άνδρας φτάνει σε κάποιο χωριό του Νέου Μεξικού. Μοιάζει με περιπλανώμενο πραματευτή, αλλά στην πραγματικότητα είναι στρατιωτικός και γυρεύει να εκδικηθεί τον άνθρωπο που πουλά επαναληπτικές καραμπίνες στους Απάτσι και έγινε αιτία να σκοτωθεί ο αδελφός του. 
    Ακόμα ένα διαφορετικό γουέστερν από τη δεκαετία του ΄50, μια ταινία αρκετά σκοτεινή για το είδος και με πολύπλοκους χαρακτήρες. Στην όγδοη κατά σειρά συνεργασία του με το σκηνοθέτη Αντονι Μαν (είχαν προηγηθεί μεγάλες επιτυχίες, όπως το "Glenn Miller Story", 1954 και το "Naked Spur", 1953), ο Τζέιμς Στιούαρτ υποδύεται ένα μοναχικό ξένο, που φτάνει σε κάποιο χωριό και φανερώνει σταδιακά το σκοπό της περιπλάνησής του. Η παρουσία του θα επιδράσει καταλυτικά στις σχέσεις των ισχυρών του τόπου, αναγκάζοντας ορισμένους να βγάλουν τη μάσκα και άλλους να αναθεωρήσουν θέσεις και απόψεις. Ο υπερφίαλος ελληνικός τίτλος δεν έχει φυσικά καμία σχέση με το περιεχόμενο. Πρόκειται για ένα χαμηλών τόνων φιλμ που δείχνει την ηλικία του και απευθύνεται σε όσους νοσταλγούν την εποχή κατά την οποία οι φιλμικοί ήρωες είχαν ρεαλιστική υπόσταση, πάθη, σθένος και προβληματισμό. Η έκδοση DVD περιοχής 2 μεταφέρει σε ψηφιακή μορφή το πρωτότυπο με θαυμάσια εικόνα πλήρους ανάλυσης (ζωντανή, φωτεινή, άριστη λεπτομέρεια) και με ήχο σε "περίεργη" επεξεργασία τριών διακριτών καναλιών. Φέρεται ως surround, αλλά στην πραγματικότητα η ηχητική εικόνα είναι εμπρός, με τους διαλόγους να ακούγονται στο κέντρο και τις μουσικές από το δεξί και το αριστερό ηχείο.



Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021

La grande bagarre de Don Camillo 1955

 

La grande bagarre de Don Camillo 1955

Ο τελευταίος γύρος του Δον Καμίλο

 


Σκηνοθεσία: Carmine Gallone

Σενάριο: René Barjavel, Leonardo Benvenuti, Giovanni Guareschi, Agenore Incrocci, Furio Scarpelli

Είδος: Comedy, Don Camillo, Γαλλικά

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Fernandel: Don Camillo

Gino Cervi: Giuseppe 'Peppone' Bottazzi

Claude Sylvain: Clotilde

Leda Gloria: La signora Bottazzi / moglie di Peppone

Umberto Spadaro: Bezzi 

Ο Δον Καμίλο μαθαίνει με έκπληξη πως ο αιώνιος αντίπαλος του, ο κομμουνιστής δήμαρχος του χωριού Πεπόνε, έχει την πρόθεση να κατέβει υποψήφιος στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές της χώρας. Η ιδέα ότι με αυτό τον τρόπο ο Πεπόνε θα αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη, κάνει τον Δον Καμίλο να προσπαθήσει να ματαιώσει τις προσπάθειες του αντιπάλου του για νίκη στις εκλογές. Το κόμμα στέλνει για βοήθεια στον Πεπόνε μία συντρόφισσα … και Ο Δον Καμίλο έχει μία κατ΄ ιδίαν συνομιλία με τον Παντοδύναμο …


Les Diaboliques 1955

Les Diaboliques 1955

ΔΙΑΒΟΛΟΓΥΝΑΙΚΕΣ 

 


Σκηνοθεσία: Henri-Georges Clouzot

Σενάριο:Pierre Boileau, Thomas Narcejac,

Henri-Georges Clouzot, Jérôme Géronimi, René Masson

Είδος: Crime, Horror Γαλλικά ΔΕ 50, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 01:54

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Simone Signoret: Nicole Horner

Vera Clouzot: Christina Delassalle

Paul Meurisse: Michel Delassalle

Charles Vanel: Alfred Fichet / le commissaire

Jean Brochard: Plantiveau / le concierge

 

Η ταινία του Clouzot θεωρείται κλασσική στο είδος της (επιτρέψτε μου την φράση κλισέ διότι στην συγκεκριμένη περίπτωση αντικατοπτρίζει την απολυτή αλήθεια). Θα μου πείτε ποιο είναι αυτό το είδος, μια που αν κάνεις την παρακολουθήση με προσοχή θα προσέξεις ότι στην πραγματικότητα είναι ένα νουάρ με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, ο τρόπος, όμως, που δομούνται οι χαρακτήρες θα μπορούσε εύκολα να παραπέμπει και σε μελόδραμα με χιουμοριστικές (η καλύτερα θα πω σαρκαστικές εκφάνσεις), όπως επίσης και σε ευρηματικό αστυνομικό φιλμ.

Όσον άφορα στην υπόθεση της ταινίας, θα είμαι εξαιρετικά φειδωλός στα λόγια. Σε κανένα δεν επιτρέπεται να σας χαλάσει την παρακολούθησή της, προσπαθώντας να σας αναλύσει αυτά που ο ίδιος ένιωσε και κατάλαβε από το φιλμ. Αυτό είναι δική σας δουλειά. Όσον άφορα σ’ αυτά που πρέπει να γνωρίζετε: Η υπόθεση εκτυλίσσεται σ’ ένα σχολείο αρρένων στη Γαλλία διευθυντής του όποιου είναι ένας εξαιρετικά βάναυσος άνδρας. Η γυναίκα και η ερωμένη του συμμαχούν για να τον βγάλουν από την μέση, θεωρώντας ότι αύτη είναι η μόνη λύση για να γλιτώσουν από τα βασανιστήρια που υπέφεραν καθημερινά. Η συνεχεία σαφώς θα πρέπει να είναι επί της οθόνης.


 

Bad Day At Black Rock 1955

Bad Day At Black Rock 1955

ΑΣΧΗΜΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟΝ

ΜΑΥΡΟ ΒΡΑΧΟ


Σκηνοθεσία: John Sturges

Σενάριο: Millard Kaufman, Don McGuire, Howard Breslin

Είδος: Drama, Thriller, WESTERN ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:21

Γλώσσα: Αγγλικά

 

Παίζουν:

            Spencer Tracy: John J. Macreedy

Robert Ryan: Reno Smith

Anne Francis: Liz Wirth

Dean Jagger: Tim Horn

Walter Brennan: Doc Velie

 

Μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου, ο Σπένσερ Τρέισι, ένας μονόχειρας βετεράνος του πολέμου, φτάνει στην πόλη Μπλάκ Ροκ αναζητώντας έναν Ασιάτη αγρότη, πατέρα ενός στρατιώτη της διμοιρίας του. Η έρευνά του συναντά τη δυσφορία των κατοίκων που εναντιώνονται στην έρευνα θέλοντας να διαφυλάξουν κάποιο μυστικό.

Η καλύτερη ίσως ταινία του Τζον Στέρτζες, είναι ένα δράμα απληστίας και αδιαλλαξίας στο άνυδρο τοπίο των αμερικανικών μεσοδυτικών πολιτειών που αξιοποιείται πλήρως με τη χρήση του σινεμασκόπ υποβάλλοντας το άνυδρο της ψυχής των κατοίκων. Συνδυασμός γουέστερν, θρίλερ και φιλμ νουάρ (καθώς αναφέρεται σε σκοτεινά μυστικά του παρελθόντος), το φιλμ κλιμακώνει σταδιακά την έντασή του, δημιουργεί σασπένς και σχηματίζει μια πολύ ζοφερή εικόνα, καταδικάζοντας την κοινωνία που βασίζεται στη βίαιη απόκτηση αγαθών και στη διατήρησή τους μέσω των απειλών και της ισχύος.

 


 
 

Silver Lode 1954

 

Silver Lode 1954

Σκλάβοι του Μίσους

 


Σκηνοθεσία: Allan Dwan

Σενάριο: Karen DeWolf

Είδος: Action, WESTERN ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:21

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Payne: Dan Ballard

Lizabeth Scott: Rose Evans

Dan Duryea: Fred McCarty

Dolores Moran: Dolly

Emile Meyer: Sheriff Wooley

 

Ο γάμος του Dan Ballard διακόπτεται από την άφιξη τεσσάρων ανδρών. Ισχυρίζονται ότι είναι Αστυνόμοι και έχουν ένταλμα για τη σύλληψή του, για την δολοφονία και ληστεία 20.000 δολαρίων.

Ο Ballard αρνείται τις κατηγορίες.

Οι φίλοι του όμως αρχίζουν να τον εγκαταλείπουν, ο ένας μετά τον άλλον, μέχρι που μένουν δίπλα του μόνο η Rose και η Dolly, δύο γυναίκες που τον αγαπούν πραγματικά.

Θα συλληφθεί, από τον αδελφό του δολοφονημένου και τώρα θα πρέπει να αποδείξει την αθωότητά του. Πρέπει να τα βάλει με όλη την πόλη.


Smiles Of A Summer Night 1955

Smiles Of A Summer Night 1955

ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ


Σκηνοθεσία: Ingmar Bergman

Σενάριο: Ingmar Bergman

Είδος: Comedy, INGMAR BERGMAN, Romance

Διάρκεια: 01:48

Γλώσσα: Σουηδικά

Παίζουν:

Ulla Jacobsson: Anne Egerman

Eva Dahlbeck: Desiree Armfeldt

Harriet Andersson: Petra the Maid

Margit Carlqvist: Countess Charlotte Malcolm

Gunnar Bjornstrand: Fredrik Egerman

Ίσως η πιο μεστή και καλοστημένη από τις κωμωδίες της πρώιμης φάσης του Ingmar Bergman, «Τα Χαμόγελα μιας Καλοκαιρινής Νύχτας» αποτέλεσαν μάλλον και το καλούπι αντίστοιχων κωμωδιών του Woody Allen.

Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Desiree Armfeldt (Eva Dahlbeck), χειραφετημένη και σαγηνευτική, πεπειραμένη στα γυναικεία τεχνάσματα τραβήγματος των αρσενικών από τη μύτη, διατηρεί δεσμό με έναν αξιωματικό του Σουηδικού στρατού (ξεκαρδιστικός ο Jarl Culle ως Κόμης Malcolm), αρεσκόμενη όμως και στο διαρκές φλερτ του μεγαλοαστού δικηγόρου Fredrik Egerman (από τον σπουδαίο Gunnar Bjornstrand), δις παντρεμένου, αυτή τη φορά με τη αθώα κουκλίτσα Anne, με τον οποίο είχε παλαιότερα δεσμό. Ο γιός του Egerman ναι μεν γίνεται παιχνίδι στις διαθέσεις της τσαχπίνας υπηρέτριας Petra (άλλη ωραιότατη ερμηνεία από την κουνιστή και λυγιστή Harriet Anderson), αλλά κάπου ένα άλλο αίσθημα σιγοβράζει μεταξύ των τεσσάρων της ίδιας στέγης.

Η σκηνή αντιπαράθεσης–κοκορομαχίας των δύο ανδρών είναι για ανθολόγιο με τον Bergman να γελοιοποιεί ευγενικά τα ανδρικά στερεότυπα. «Αιώνια παιδιά» αποφαίνεται για τους άνδρες μάλλον ο Bergman με ξεκαρδιστική υπογράμμιση από την Petra όταν σε ερώτηση της Anne αν θα ήθελε να ήταν άνδρας, απαντά: «Θεούλη μου! Τι απαίσια σκέψη!» Και δεν έχει άδικο όπως φαίνεται και από την τελετουργική μανία των αρσενικών στο να υπερασπιστούν την τιμή τους –τζούφια όμως τα σκάγια της «ρώσικης ρουλέττας» στο περίπτερο του κήπου. Άλλωστε οι άντρες, όπως παραδέχεται ο Fredrik Egerman αλλά και ο Κόμης, είναι διαφοροποιημένα όντα με χώρο για την σύζυγο, την εργασία, τη διασκέδαση, την ερωμένη, δίχως κάποια εσωτερική σύγκρουση, όπως συμβαίνει με τον έρωτα στην ενοποιημένη φύση της γυναίκας (απίθανη ομολογία εδώ του πατριαρχικού μοντέλου των διαφορετικών σφαιρών στην υπόσταση των φύλων)…

Τα τεχνάσματα του έρωτα τα μεταχειρίζεται ο Bergman με τα τεχνάσματα της Τέχνης: Μηχανιστικά εκδηλώνεται ο πόθος του νεαρού Egerman αφού από ένα λάθος ενεργοποιείται ο μηχανισμός που μεταφέρει το κρεβάτι με την ποθητή του στο δικό του δωμάτιο –κι έναν ξύλινο ερωτιδέα να σαλπίζει! Τέτοια απίθανα γκαγκ μόνο μεγάλοι σκηνοθέτες μπορούν να στρέψουν προς γνήσιο υπαρξιακό προβληματισμό μέσα από σκηνές στα όρια των μηδενικών πιθανοτήτων, καθώς το λάθος που τον αφύπνισε προήλθε από την αποτυχυμένη απόπειρα  «εγωιστικής» αυτοκτονίας του νεαρού αφού ο έρωτας μέχρι τότε ήταν όνειρο απατηλό.

Η καλοκαιρινή νύχτα –η μικρότερη του έτους– θα δοκιμάσει τις αντοχές των ζευγαριών, θα τα διασπάσει και θα χαμογελάσει τελικά στους ερωτευμένους που ανέδειξαν οι καινούργιοι συνδυασμοί, ακόμα κι αν το ιδεώδες του έρωτα δεν θα το αδράξουν πολλοί. «Ας είναι», όπως αποδέχονται τελικά η Petra και ο χοντρούλης χωρατατζής εραστής της –τα χαχανίσματα τους από την ερωτοτροπία τους σηματοδοτούν την χαραυγή που έρχεται και χαμογελά στα καπρίτσια της προηγούμενης νύχτας.  Από τις λίγες ταινίες του Bergman όπου το φως υπερτερεί, τα «Χαμόγελα Καλοκαιρινής Νύχτας» κεντρίζουν και ψυχαγωγούν διαρκώς, κομίζοντας άνθη για τον θεατή σαν κι αυτά που βρέχει κάθε Ερωτιδέας!