Tarzan's Hidden Jungle(1955)
ΤΑΡΖΑΝ. Ο
ΑΡΧΟΝ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ
Σκηνοθεσία: Harold D. Schuster
Σενάριο: William
Lively, Edgar Rice Burroughs
Είδος: Action, Adventure
Διάρκεια: 1h 12min
Γλώσσα: Αγγλικά
Υπότιτλοι: corto64
Παίζουν:
Gordon Scott: Tarzan
Vera Miles: Jill
Hardy
Peter van Eyck: Dr. Celliers
Jack Elam: Burger
Charles Fredericks: DeGroot
Richard Reeves: Reeves
Αισθητά βελτιωμένη ως παραγωγή σε σχέση με τα δύο προηγούμενα
φιλμ(Tarzan's savage fury – 1952 και Tarzan & the She – Devil – 1953), το “Tarzan's
Hidden Jungle” του 1955 μας συστήνει μια φιγούρα που έμελε να χαρακτηριστεί το
ίδιο κλασική όσο και αυτές οι ταινίες. Στον ρόλο του Ταρζάν λοιπόν, ο Gordon
Merrill Werschkul, ή Gordon Scott, όνομα με το οποίο διέγραψε αρκετά
επιτυχημένη πορεία ως ηθοποιός. Στην πρώτη του αυτή εμφάνιση, στον ρόλο του
βασιλιά της ζούγκλας, τα πηγαίνει καλά σε γενικές γραμμές. Ο Scott στάθηκε
τυχερός σε αυτή την σειρά ταινιών, καθώς άρχισαν επιτέλους να βελτιώνονται και
να εξελίσσονται τεχνικά, (από την επόμενη προστέθηκε και χρώμα). Συνεπώς,
πρόκειται για την αυγή μιας νέας, κινηματογραφικής εποχής για το δημιούργημα
της φαντασίας του Edgar Rice Burroughs, εξίσου επιτυχημένης και συναρπαστικής.
Το “Tarzan's Hidden Jungle” έρχεται για να πιστοποιήσει τα πιο πάνω.
Η ιστορία του Gordon Scott έχω την αίσθηση ότι θα μπορούσε να
γυριστεί άνετα σε ταινία Ο γιός του
διαφημιστή Stanley Werschkul από το Portland, του Oregon, ξεχώρισε για την
σωματική του διάπλαση από τα χρόνια της εφηβείας κιόλας, όταν με ύψος 1,91 ο
καλογυμνασμένος νεαρός βρήκε μια θέση στον Αμερικάνικο στρατό (1944). Από εκεί
πέρασε στις τάξεις της στρατονομίας, για να καταλήξει τελειώνοντας την θητεία
του, ναυαγοσώστης στο ξενοδοχείο Sahara του Las Vegas. Κάπου εκεί, ένας από
τους κυνηγούς ταλέντων του παραγωγού Sol Lesser τον έστειλε για οντισιόν. Το
εισιτήριο του για τον χώρο του θεάματος, ήταν άνευ επιστροφής! Το έμπειρο μάτι
του Lesser διέκρινε τις δυνατότητες του 25χρονου και, τον πρότεινε ως
αντικαταστάτη του Lex Barker στα κινηματογραφικά πλατό της RKO. Από το '61 και
έπειτα, ο Scott εκμεταλλευόμενος την επιτυχημένη του παρουσία ως Ταρζάν,
συνεργάστηκε και με τα Ιταλικά στούντιο. Καρπός αυτής της συνεργασίας ήταν μια
σειρά ταινιών της κατηγορίας “σανδάλι και χλαμύδα” (το Duel of the Titans ήταν
η πρώτη από αυτές). Το '65 το Αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο ABC, του δίνει το
ρόλο του Ηρακλή στην ομώνυμη σειρά. Δεν ρίσκαρε και πολύ στην καριέρα του,
αποδεχόμενος ρόλους σε ιστορικού τύπου b-movie, eurospy και σπαγγέτι γουέστερν,
πλασάροντας περισσότερο τους μυς, παρά το υποκριτικό του ταλέντο. Όπως και να
έχει, αποτέλεσε τμήμα ενός κεφαλαίου της έβδομης τέχνης και, έναν από τους
πλέον πειστικότερους Ταρζάν επί σκηνής.
Μιλήσαμε
στον πρόλογο για μια σαφώς βελτιωμένη παραγωγή, σε σχέση με τα προηγούμενα
τουλάχιστον 2 φιλμ. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από τα ονόματα και μόνον του
κάστ. Όπου εδώ, αντιλαμβάνεται κανείς και το κοφτερό μάτι του παραγωγού, που
έδινε ρόλους σε νεαρούς και ταλαντούχους ηθοποιούς, κάποιοι από τους οποίους
έκαναν σημαντική καριέρα. Στον Gordon Scott αναφερθήκαμε ήδη. Η Vera Miles,
ήταν μια ακόμη τέτοια περίπτωση. Μέχρι την συμμετοχή της στο “Tarzan's Hidden
Jungle”, μετρούσε μόλις δύο παρουσίες σε ταινίες. Στα The Rose
Bowl Story (1952), και,
Pride of the Blue Grass (1954), με δύο μικρούς ρόλους. Ένα χρόνο μετά όμως, έπαιξε στο
σπουδαίο φιλμ νουάρ 23 Paces to Baker Street, όπως και στο εμβληματικό
γουέστερν John Ford, The Searcher, με αποτέλεσμα οι μετοχές της στο
κινηματογραφικό χρηματιστήριο να εκτοξευτούν. Συνεπώς χρωστάει πολλά στην ευκαιρία
που της έδωσε ο Lesser. Ο Jack Elam(ένας εκ των δύο κακών του φιλμ), φοβερή
ασχημόφατσα του Χόλλυγουντ και από τους κορυφαίους καρατερίστες που ανέδειξε το
Αμερικάνικο σινεμά, είχε ήδη κάνει πολύ αισθητή μάλιστα την παρουσία του,
υποδυόμενος σκληρούς παρανόμους στα γουέστερν του '50 (έπαιξε και τον Μπάσρα
στο Princess of the Nile του 1954, όπου ήταν καταπληκτικός). Ο Γερμανός με
Πολωνικές ρίζες Peter van Eyck τέλος, κλασική περίπτωση ηθοποιού που γεννήθηκε
για ρόλους “κακών”(πέρασε και από τα στούντιο της θρυλικής Hammer), είχε ήδη
χτίσει μια φήμη αξιόπιστου ρολίστα (με πρωταγωνιστικές αναλαμπές), από το 1943
και το Five Graves to Cairo (1943, κάνει τον υπολοχαγό Σβέγκλερ). Στο “Tarzan's
Hidden Jungle” είναι ο δρ. Σέλιερς, απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών (και η
Miles η νοσοκόμο – βοηθός του).
Οι ταινίες που γυρίστηκαν με θέμα τον Ταρζάν μέχρι το '55,
δεν είχαν καταφέρει να πείσουν αναγνωρισμένους ηθοποιούς ώστε να συμπληρώσουν
το κάστ. Στο “Tarzan's Hidden Jungle” όμως, η γκρίνια του Sol Lesser αρχίζει να
πιάνει τόπο. Δύο χρόνια αργότερα, στο “Tarzan & the lost safari” θα
προστεθεί και χρώμα, αλλά ο διάσημος πλέον παραγωγός έχει αρχίσει να αλλάζει τα
πλάνα του, αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία προς αφήγηση. Όσων αφορά στο budget
της ταινίας τώρα, κι εδώ να πούμε ότι υπήρξε μια βελτίωση, αφού η RKO έδωσε
περισσότερα χρήματα. Τα εξωτερικά γυρίσματα κυριάρχησαν εκείνων στα στούντιο, η
μουσική υπόκρουση του Paul Sawtell κρίνεται ως αξιοπρεπέστατη, ενώ τα εμβόλιμα
αποσπάσματα από παλαιότερα ντοκιμαντέρ είναι πιο προσεγμένα. Μπορεί ο
κροκόδειλος να συνεχίζει την πορεία του προς το ποτάμι (αμάν πια με αυτή την
σκηνή!), προστέθηκαν όμως ζέβρες, αντιλόπες και λοιπά άγρια ζώα. Τα μέλη της
φυλής των Σεκούλου έχω την αίσθηση ότι φορούν ...αξεσουάρ των συναδέλφων τους Βατούζι,
από το “Tarzan's Savage Fury”, κάτι όμως που περνάει μάλλον απαρατήρητο στο
γενικότερο κλίμα αναστάτωσης και ανθρωποθυσιών. Το σενάριο του William Lively
είναι τηλεοπτικού καθαρά ύφους. Με λίγες περικοπές στην διάρκεια και τους
διαλόγους (όχι ότι επιδίδονται οι ηθοποιοί και σε τίποτα μονόλογους), χωρούσε
άνετα σε τηλεοπτικό επεισόδιο. Την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Harold D. Schuster.
Κινηματογραφιστής που δοκίμασε αρκετά διαφορετικά είδη. Το “Zanzibar” του '40,
όπως και το “South to Karanga” της ίδιας χρονιάς, ήταν κλασικές περιπέτειες
στην Αφρικάνικη ήπειρο και, μάλιστα επιτυχημένες. Ο Σούστερ έκανε πολύ πιο
έντονη παρουσία στα τηλεοπτικά στούντιο, με αμέτρητα επεισόδια στο ενργητικό
του, σειρών όπως η “Lassie”.
Μια ομάδα λευκών, αδίστακτων κυνηγών σκοτώνει αδιακρίτως κάθε
λογής άγριο ζώο, προκειμένου να εμπορευτεί τα δέρματα, το ελεφαντόδοντο και το
λίπος τους. Η απληστία τους οδηγεί στην αντίπερα όχθη του ποταμού, στην γη των
Σεκούλου, μιας φυλής που λατρεύει τα ζώα και πληρώνει με το ίδιο νόμισμα εκείνους
που τολμούν να διαταράξουν τις ισορροπίες της φύσης. Ο Ταρζάν καλείται να
βγάλει εκ νέου τα κάστανα από την φωτιά, όταν ο δρ. Σέλιερς και η όμορφη
νοσοκόμα του πέφτουν στα χέρια της άγριας και οικολογικής φυλής, με τους
κυνηγούς να καραδοκούν από δίπλα...
