Haxan: Witchcraft Through The Ages 1922
Η μαγεία
δια μέσου των αιώνων
Σκηνοθεσία: Benjamin Christensen
Πρωταγωνιστούν: Benjamin Christensen, Clara
Pontoppidan, Oscar Stribolt, Astrid Holm, Maren Pedersen.
Είδος: Τρόμου (Βουβή) Διάρκεια: 122 λεπτά
Χώρα Προέλευσης: Σουηδία
Μεσότιτλοι: marba1065
Η
συγκεκριμένη ταινία είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη. Ξεκινά με μια πραγματεία
για τις εμφανίσεις δαιμόνων και την ύπαρξη μαγισσών στους πρωτόγονους και
μεσαιωνικούς πολιτισμούς, καθώς και την απεικόνιση του ηλιακού συστήματος και
της κοινής, τότε, αντίληψης περί κολάσεως. Αυτό επιτυγχάνεται με μια σειρά από
φωτογραφίες με αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής και ξυλόγλυπτα.
Η
συγκεκριμένη ταινία είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη. Ξεκινά με μια πραγματεία
για τις εμφανίσεις δαιμόνων και την ύπαρξη μαγισσών στους πρωτόγονους και
μεσαιωνικούς πολιτισμούς, καθώς και την απεικόνιση του ηλιακού συστήματος και
της κοινής, τότε, αντίληψης περί κολάσεως. Αυτό επιτυγχάνεται με μια σειρά από
φωτογραφίες με αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής και ξυλόγλυπτα.
Η
συγκεκριμένη ταινία είναι χωρισμένη σε τέσσερα μέρη. Ξεκινά με μια πραγματεία
για τις εμφανίσεις δαιμόνων και την ύπαρξη μαγισσών στους πρωτόγονους και
μεσαιωνικούς πολιτισμούς, καθώς και την απεικόνιση του ηλιακού συστήματος και
της κοινής, τότε, αντίληψης περί κολάσεως. Αυτό επιτυγχάνεται με μια σειρά από
φωτογραφίες με αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής και ξυλόγλυπτα.
haxan-04Το
τελευταίο μέρος της ταινίας εξηγεί πώς οι δεισιδαιμονίες των παλαιών έχουν
αποδειχθεί αναληθής από τους επιστήμονες του 1922. Ο Christensen ισχυρίζεται
ότι οι περισσότεροι κατηγορούμενοι για μαγεία ήταν ψυχικά άρρωστοι, μια ψυχική
κατάσταση που θεωρείτο πλέον ασθένεια. Χρησιμοποιώντας τις υποθέσεις ενός
υπνοβάτη και ενός κλεπτομανή, τονίζει το πως θα μπορούσαν να θεωρηθούν
περιπτώσεις δαιμονισμένων κατά των Μεσαίωνα. Ολοκληρώνει με ένα ειρωνικό
μήνυμα, του πως το κάψιμο στη πυρά έχει αντικατασταθεί με τον εγκλεισμό στη
κλινική.
Ο σουηδικός
κινηματογράφος είναι κάτι σαν τον αλλόκοτο ξάδερφο μας, ο οποίος κάθεται σε μια
γωνία και πειραματίζεται χωρίς να μιλά σε κανένα, αλλά όταν του δίνουμε σημασία
καταλαβαίνουμε πως κάνει κάτι καλύτερα από εμάς. Ο Christensen έφερε κάτι στο
κινηματογράφο τρόμου που έως τότε δεν υπήρχε: μακρύς πρόλογος, με περισσότερες
εικόνες.
Μέχρι τότε ο
πρόλογος στις βωβές ταινίες τρόμου ήταν λέξεις και ελάχιστα δευτερόλεπτα
κινηματογράφησης. Ο Σουηδός σκηνοθέτης, ωστόσο, αφιερώνει ένα ολόκληρο μέρος
του συνολικού χρόνου για να μας καλωσορίσει στη ψυχεδέλεια του.
Ένα ακόμα
αξιόλογο στοιχείο είναι το ότι ο Christensen μεταδίδει το μήνυμά του
μεταμορφώνοντας το σενάριο σε ντοκιμαντέρ. Όπως έκανε το Blair Witch Project,
περίπου 80 χρόνια μετά την μεταφορά του Häxan στη μεγάλη οθόνη.
