A NIGHTMARE ON ELM STREE 1988

A NIGHTMARE ON ELM STREE 1988

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ 4

Σκηνοθεσία: Chuck Russell

Σενάριο: Wes Craven

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

 Heather Langenkamp: Nancy Thompson

Craig Wasson: Neil Gordon

Patricia Arquette:  Kristen Parker

Rodney Eastman: Freddy Krueger       

Ken Sagoes: Kincaid

            Rodney Eastman: Joey

Το τέταρτο μέρος του ατελείωτου franchise των περιπετειών του Freddy Krueger ξεκινάει από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο, με τον Freddy να επανέρχεται από το πουθενά και να καθαρίζει τους 3 επιζώντες του DREAM WARRIORS εκτός από τη Nancy που απουσιάζει. Τη θέση της παίρνει η συνεσταλμένη νεαρή μαθήτρια Alice που έχει αναπτύξει τη δική της τεχνική ελέγχου ονείρων και αποκαλεί ‘Dream Master’.

Μετά από τον φόνο της Nancy από τον Krueger, η μικρή γίνεται η απόλυτη πρωταγωνίστρια σε άλλη μια αμφιλεγόμενη περιπέτεια του Krueger που όμως προσωπικά ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο τόσο από το FREDDY’S REVENGE όσο και από το υπερεκτιμημένο DREAM WARRIORS.

Ένα στοιχείο για αυτό είναι ότι επιτέλους ο Freddy είναι πραγματικός πρωταγωνιστής και δικαιολογεί την ύπαρξη του ονόματος του Robert Englund ως πρώτο όνομα στα credits για πρώτη φορά στο franchise. Ο μανιακός δολοφόνος μικρών παιδιών είναι σε πρώτο πλάνο για αρκετό χρόνο, έστω κι αν η δράση του είναι ολίγον τι προβλέψιμη και τετριμμένη.

Γενικά πρόκειται για άλλη μια τουλάχιστον άνιση προσθήκη στο χρυσοφόρο franchise που όμως ίσως για πρώτη φορά έχει σε μεγάλες δόσεις εκείνη την αξιαγάπητη b-movie αισθητική που λείπει από τα προηγούμενα δύο (το πρώτο μέρος είναι πάντα εκτός συναγωνισμού). Αυτή η αίσθηση μετατρέπει σε ορισμένες στιγμές την ταινία σε «τόσο κακή που είναι καλή», αλλά γενικά το αποτέλεσμα είναι σίγουρα πιο κοντά από τις δύο προηγούμενες συνέχειες σε ταινία τρόμου, όπως άλλωστε οφείλει να είναι μια περιπέτεια του Fred Krueger.

Πάντως τα πράγματα ξεκινούν κάπως αμήχανα από πλευράς υπόθεσης και δράσης, με την πρωταγωνίστρια να ξεχωρίζει περίπου μισή ώρα μετά την έναρξη, διάστημα κατά το οποίο η ταινία μοιάζει να μην έχει κατεύθυνση. Εκεί υπάρχουν κάποιες καλοφτιαγμένες σκηνές φόνων αλλά και οι πανταχού παρούσες ονειρικές σεκάνς, αλλά γενικά το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο μέχρι το τελευταίο μισάωρο που συγκεντρώνει όλο το ενδιαφέρον, δράση και gore στην ταινία.

Το φινάλε είναι όλα τα λεφτά, που όσο παράλογο και αν είναι, είναι στη μεγαλύτερη διάρκεια του χάρμα οφθαλμών, με πλάνα φανερής έμπνευσης και ειδικά εφέ που κερδίζουν με κάτω τα χέρια τους προκατόχους. Τα εφέ στο φινάλε είναι σούπερ και κάνουν μπαμ ότι είναι του Screaming Mad George, που μας χάρισε μοναδικά πλάνα σουρεαλιστικής τρέλας στα SOCIETY και BRIDE OF RE-ANIMATOR. Προς αυτή την κατεύθυνση και κάνα- δυο εντυπωσιακοί σε έμπνευση φόνοι.

Το ύφος της ταινίας περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα περίμενε κανείς από μια mainstream ταινία τρόμου των 80’s, στην τιμημένη παράδοση του DREAM WARRIORS, αλλά με την προσθήκη ολίγου αναίτιου γυμνού ίσως για πρώτη φορά στο franchise. Μέχρι ατάκες και ολόκληρες σκηνές φόρου τιμής στο KARATE KID έχει το μενού, με highlight το «χτύπημα του γερανού» στον Freddy από την ανορεξική πρωταγωνίστρια, όπως και κάμποσες 80’s ροκιές και δράση μέσα στις τάξεις του σχολείου 80’s style.

Όσο για το τι είναι ο Dream Master, ποτέ δεν μαθαίνουμε ακριβώς, αλλά αυτή είναι η κρυφή ομορφιά των ταινιών τρόμου εκείνης της περιόδου!

Γενικά το DREAM MASTER είναι μια από τις πιο καλές ταινίες της σειράς και συστήνεται χωρίς ιδιαίτερες τύψεις για τους fans του τρόμου, αν και όσες και όσοι ικανοποιήθηκαν από τα DREAM WARRIORS και FREDDY’S REVENGE δύσκολα θα συμφωνήσουν.

 

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1987

 

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1987

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΑΥΚΕΣ 3

Σκηνοθεσία: Chuck Russell

Σενάριο: Wes Craven

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Heather Langenkamp: Nancy Thompson

Craig Wasson: Neil Gordon

Patricia Arquette: Kristen Parker

Robert Englund: Freddy Krueger

Ken Sagoes: Kincaid

Rodney Eastman: Joey

Ο Fred Krueger επιστρέφει στην τρίτη περιπέτεια της σειράς που ξεκίνησε το 1984 με το ιστορικό A NIGHTMARE ON ELM STREET και αυτή τη φορά στοχεύει στους εναπομείναντες απογόνους των οικογενειών που οργάνωσαν το θάνατο του, όπως είχε περιγραφτεί στο πρώτο μέρος. Όλοι αυτοί έχουν τάσεις αυτοκτονίας και είναι βολικά συγκεντρωμένοι στο τρελοκομείο της γειτονιάς ενώ ήδη έχουν αρχίσει να βλέπουν τους αναγκαίους εφιάλτες και οράματα σχετικά με τον Krueger, γεγονός που κάνει την αυτοκτονία να μοιάζει με μια καλή λύση. Όμως γρήγορα θα αρχίσουν οι ανεξήγητοι φόνοι και έτσι καλείται στο προσκήνιο η Nancy (Heather Langenkamp) για δεύτερη φορά σε ταινία του συγκεκριμένου franchise για να μοιραστεί μαζί τους τη γνώση που απέκτησε από την πρώτη ταινία και να τους βοηθήσει να ξεφορτωθούν τον μπαμπούλα Krueger μια για πάντα.

Κλειδί στην ιστορία είναι μια τρόφιμη (Patricia Arquette) που έχει την ικανότητα να φέρνει άλλους μέσα στα όνειρά της, αλλά και μια μυστηριώδης ηλικιωμένη καλόγρια που κάνει την εμφάνιση της συχνά- πυκνά στο χώρο του ιδρύματος και που προσφέρει πληροφορίες ζωτικής σημασίας για τον Krueger στον θεράποντα γιατρό, που εντωμεταξύ πείστηκε από τα γεγονότα και από την Nancy για την ύπαρξη του Krueger και για τον κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά.

Αρκετές επιστροφές σε αυτό το τρίτο επεισόδιο ενός franchise που καλώς ή κακώς σημάδεψε τη σύγχρονη σκηνή του τρόμου, με πιο αξιοσημείωτη αυτή του Wes Craven στην θέση του Executive Producer. Έχουμε επίσης εκτός από την Heather Langenkamp και την επιστροφή του John Saxon που αποδεικνύεται καταλύτης για τη λύση του μυστηρίου, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε επιστροφή της ποιότητας του πρώτου μέρους, ούτε καν ενός μικρού ποσοστού αυτής.

Το DREAM WARRIORS αφήνει στην άκρη όποιες ανησυχίες για το πώς θα καταφέρει να κερδίσει το ήδη ξενερωμένο από το FREDDY’S REVENGE κοινό του τρόμου και αντίθετα πέφτει με το κεφάλι σε mainstream μονοπάτια δείχνοντας ξεκάθαρα ότι στόχος του ήταν απλώς να τσεπώσει από την Freddie-mania που είχε πλήξει όλο τον σινεφίλ κόσμο της εποχής. Έτσι το αποτέλεσμα είναι μια πότε εμπνευσμένη και πότε ενοχλητικά κλισσαρισμένη περιπέτεια φαντασίας που απλά διαθέτει μερικά καλά ειδικά εφέ gore για να χρυσώσει το χάπι για τους πιστούς της πρώτης ταινίας.

Ακόμα και έτσι όμως πρόκειται για ένα από τα πιο διασκεδαστικά επεισόδια του franchise, με αρκετή δράση, ρυθμό και κάποια αξιοσημείωτα στοιχεία. Κατ’ αρχάς για πρώτη φορά μαθαίνουμε την τρομακτική ιστορία της ζωής του Krueger και δεύτερον υπάρχουν ορισμένες τεχνικά άρτιες ονειρικές σκηνές με εντυπωσιακά ειδικά εφέ και σκηνικά. Από εκεί και πέρα το όλο θέαμα κινείται σε προβλέψιμα μονοπάτια, με τον τρόμο που τόσο μεγάλο ρόλο έπαιζε στην κλασσική πρώτη ταινία να απουσιάζει σχεδόν εξ ολοκλήρου. Στο DREAM WARRIORS τον πρώτο λόγο έχει η mainstream δράση και φαντασία που κάνουν ακόμα και αυτές τις λίγες αλλά πραγματικά καλές σκηνές gore να μοιάζουν κάπως αταίριαστες και ίσως υπερβολικά σκληρές συγκριτικά με το υπόλοιπο.

Πάντως από ατμόσφαιρα 80’s πάμε πολύ καλά, με αποκορύφωμα τα τραγουδάκια των πάλαι ποτέ κραταιών μεταλλάδων Dokken. Έχουμε επίσης αρκετές σεναριακές αυθαιρεσίες που ως συνήθως περνούν στο ντούκου μπροστά στο υπόλοιπο το οποίο όμως δεν καταφέρνει- πάντα κατά την προσωπική άποψη του γράφοντα- να σταθεί στο ύψος του σε καμία περίπτωση και αποδεικνύεται κατώτερο ακόμα και του προηγούμενου δεύτερου μέρους που με ευκολία αποκήρυξαν θεατές και κριτικοί χρίζοντας το DREAM WARRIORS ως μια καλύτερη γενικά ταινία του franchise

Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με αυτόν το ισχυρισμό, μιας και τουλάχιστον το FREDDY’S REVENGE είχε κάτι από εκείνη την αισθητική που ταιριάζει καλύτερα σε ένα franchise τρόμου ενώ αντίθετα το DREAM WARRIORS είναι άλλη μια καλογυρισμένη μεν, κενή περιεχομένου και ουσίας δε mainstream φαντασία ρουτίνας.

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1985

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1985

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ 2 

Σκηνοθεσία: Jack Sholder

Σενάριο: David Chaskin

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 27min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Mark Patton: Jesse Walsh

Kim Myers: Lisa Webber

Robert Rusler: Ron Grady

Clu Gulager: Walsh

Hope Lange: Mrs. Walsh

Marshall Bell: Coach Schneider

Ο Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες Νο.2: Η Εκδίκηση του Φρέντυ (αγγλικά: A Nighrmare on Elm Street Part 2: Freddy's Revenge) είναι ταινία τρόμου αμερικανικής παραγωγής του 1985 σε σκηνοθεσία Τζακ Σόλντερ. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ενσαρκώνουν ο Μαρκ Πέιτον, η Κιμ Μάγιερς και ο Ρόμπερτ Ίνγκλαντ, στον ρόλο του Freddy Krueger. Είναι η συνέχεια της ταινίας Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες και ακολουθείται από Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες Νο.3: Πολεμιστές του Ονείρου (1987).

Πέντε χρόνια μετά τους περίεργους φόνους στην οδό Ελμ, ο Φρέντι Κρούγκερ ξαναχτυπά. Ο Τζέσι, έφηβος γιος των νέων ενοίκων του σπιτιού στο νούμερο 1428, μπαίνει στο στόχαστρο του Freddy, ο οποίοα θέλει να τον χρησιμοποιήσει ως το μέσον για να συνεχίσει να διαπράττει φόνους στον πραγματικό κόσμο.

ο 1985, η ταινία προβλήθηκε στην Αμερική σε μόλις 614 κινηματογραφικές αίθουσες. Το πρώτο σαββατοκύριακο της προβολής της απέσπασε 2.9 εκατομμύρια δολάρια. Συνολικά απέσπασε 30 εκατομμύρια δολάρια, με προϋπολογισμό 3 εκατομμύρια δολάρια.

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1984

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1984

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ 1

Σκηνοθεσία:  Wes Craven

Σενάριο: Wes Craven

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 31min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Saxon: Lt. Thompson

Ronee Blakley:       Marge Thompson

Heather Langenkamp: Nancy Thompson

Amanda Wyss:       Tina Gray

Jsu Garcia: Rod Lane (as Nick Corri)

Johnny Depp: Glen Lantz

Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί Heather Langenkamp, John Saxon, Ronee Blakley, Amanda Wyss, Jsu Garcia, Robert Englund, και ο Johnny Depp, στην πρώτη του εμφάνιση σε ταινία. Το σενάριο της ταινίας αφορά μία ομάδα εφήβων, που τρομοκρατούνται και δολοφονούνται στα όνειρά τους, αλλά μυστηριωδώς και στην πραγματικότητα, από έναν άνδρα με το όνομα Freddy Krueger. Οι ίδιοι δεν γνωρίζουν την αιτία αυτού του περίεργου φαινομένου, αντίθετα από τους γονείς τους, οι οποίοι κρατούν ένα σκοτεινό μυστικό.

Μια ομάδα εφήβων δέχονται επιθέσεις από έναν βάναυσο δολοφόνο που σκοτώνει τα θύματά του μέσα στα όνειρά τους. Όταν οι επιζώντες ψάχνουν να βρουν γιατί τους κυνηγάει, ο φονιάς δεν θα χάσει καμία ευκαιρία με το να τους σκοτώσει όταν κοιμηθούν.

Η ταινία απέφερε 1.271.000 δολάρια την πρώτη εβδομάδα προβολής της στις ΗΠΑ, με συνέπεια να θεωρηθεί εμπορική επιτυχία. Τελικά, το φιλμ κέρδισε συνολικά 25.504.513 δολάρια στο αμερικάνικο box office. Τελικά, προβλήθηκε στην Ευρώπη, τον Καναδά και την Αυστραλία. Θεωρήθηκε πρωτοπόρα για το έξυπνο σενάριό της και για τα ειδικά οπτικά εφέ που παρουσιάζει.

Ο Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες έλαβε παγκοσμίως θριαμβευτικές κριτικές. Οι κριτικοί επαίνεσαν την ικανότητα της ταινίας να σπάει "τα όρια ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό", παίζοντας με την αντίληψη του θεατή.

 

The Mark of Zorro 1940

The Mark of Zorro 1940

Το σημάδι του Ζορό

Σκηνοθεσία: Rouben Mamoulian

Σενάριο: John Taintor Foote,

Είδος: Action, Adventure, Romance

Διάρκεια: 1h 34min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Tyrone Power: Diego

Linda Darnell: Lolita Quintero

Basil Rathbone: Capt. Esteban Pasquale

Sondergaard: Inez Quintero

Eugene Pallette: Fray Felipe

J. Edward Bromberg: Don Luis Quintero

           

Ζορό (που στα ισπανικά σημαίνει "αλεπού") είναι η μυστική ταυτότητα του Δον Ντιέγκο ντε λα Βέγκα, ενός πλασματικού χαρακτήρα που δημιουργήθηκε το 1919 από τον συγγραφέα κόμικ Τζόνστον Μακάλεϊ. Είναι Μεξικάνος, που ζει στο Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια της περιόδου της Μεξικανικής Καλιφόρνιας (ανάμεσα στο 1821 και στο 1846), παρόλο που κάποιες προσαρμογές ταινιών της ιστορίας του Ζορό τον τοποθετούν κατά τη διάρκεια της προγενέστερης ισπανικής κυριαρχίας.

Ο χαρακτήρας έχει υποβληθεί αλλαγές με τα χρόνια, αλλά η χαρακτηριστική εικόνα του είναι η γοητευτική μαύρη μάσκα που υπερασπίζει τους κοινούς και τους αυτόχθονες λαούς της γης ενάντια σε διεφθαρμένους και τυραννικούς αξιωματούχους και άλλους κακοποιούς. Δεν είναι μόνο πολύ πονηρός και δύσκολος για να τον πιάσουν οι αρχές, αλλά επίσης απολαμβάνει να τους ταπεινώνει δημοσίως.

Ο χαρακτήρας έχει παρουσιασθεί σε πολυάριθμα βιβλία, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, και άλλα μέσα. Ο Τιμπούρσιο Βάσκεζ, ο Χουάν Κορτίνα και ο Χοακίν Μουριέτα, αναφέρθηκαν ως έμπνευση για το Ζορό.

 Καλιφόρνια, 1820. Ο γιος ενός τοπικού ευγενούς έρχεται από την Ισπανία, για να βρει την πόλη του κάτω από δικτατορικά δεσμά. Κι ενώ μοιάζει να είναι ένας λιμοκοντόρος, μεταμφιέζεται σε μασκοφόρο εκδικητή κι αποζητά δικαιοσύνη.

  

Superman Classic Cartoons 1940

Superman Classic Cartoons 1940

Επεισόδια 01-17

Η συλλογή αποτελείται από δεκαεπτά (Short Movie) κινουμένων σχεδίων. Κυκλοφόρησε αρχικά στις κινηματογραφικές αίθουσες μεταξύ 1941 - 1943. Τα κινούμενα σχέδια σε σκηνοθεσία του ιδίου του Dave Fleischer, συν-ιδρυτής του διάσημου Fleischer Studios. Η σειρά των (Short Movie) που ξεκίνησε με το "Superman" στις 26 Σεπτεμβρίου 1941, η οποία ήταν υποψήφια για Όσκαρ.

 

            Η ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ

 

1.        Superman

2.        The Mechanical Monsters

3.        Billion Dollar Limited

4.        The Arctic Giant

5.        The Bulleteers

6.        The Magnetic Telescope

7.        Electric Earthquake

8.        Volcano

9.        Terror on the Midway

10.      Japoteurs

11.      Showdown

12.      Eleventh Hour

13.      Destruction, Inc.

14.      The Mummy Strikes

15.      Jungle Drums

16.      The Underground World

17.      Secret Agent

  

Batman: The Movie 1966

Batman: The Movie 1966

Ο Άνθρωπος Νυχτερίδα

Σκηνοθεσία: Leslie H. Martinson

Σενάριο: Lorenzo Semple Jr.

Είδος: Adventure, Comedy, Crime

Διάρκεια: 1h 45min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Adam West: Batman / Bruce Wayne

Burt Ward: Robin / Dick Grayson

Lee Meriwether: The Catwoman / Kitka

Cesar Romero: The Joker

Burgess Meredith:           The Penguin

Frank Gorshin: The Riddler

Στις 9 Ιουνίου 2017 απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών ο Άνταμ Γουέστ. Πλήρης ημερών ο Αμερικανός ηθοποιός έφυγε ήσυχα στις 9 Ιουνίου, χτυπημένος από λευχαιμία. Οι περισσότεροι θα τον θυμούνται ως τον "φωτεινό ιππότη"! Τι; Τι εννοείς ποιός είναι ο φωτεινός ιππότης; Ή πολύ πιτσιρικάς είσαι ή δεν έβλεπες τηλεόραση στο σπίτι σου, εκεί πίσω στις αρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης. Πάμε λοιπόν σου εξηγήσω ποιος είναι ο φωτεινός ιππότης.

Το 1966 ξεκινά στην Αμερικανική τηλεόραση μια σειρά που επιθυμεί να ζωντανέψει στη μικρή οθόνη τις περιπέτειες του Μπάτμαν. Η έκπληξη είναι ότι η σειρά παρότι θα έχει στοιχεία περιπέτειας, θα είναι στην ουσία μια παρωδία όσων συμβαίνουν στα κόμικς του σκοτεινού ιππότη. Έντονα χρώματα, τρελή απεικόνιση χαρακτήρων και διάθεση για διακωμώδηση των πάντων. Όλοι οι εικονικοί χαρακτήρες παρουσιάζονται στη σειρά, από τους καλούς και τον επιθεωρητή Γκόρντον, τη Μπάρμπαρα Γκόρντον και τον Άλφρεντ, μέχρι τους δεκάδες κακούς που συναντάμε στα κόμικς του Μπάτμαν, τον Τζόκερ, τον Πιγκουίνο, την Κάτγουμαν και άλλους. Το ρόλο που αλλάζει την πορεία της καριέρας του αλλά και που σχεδόν την καταστρέφει αναλαμβάνει ο Άνταμ Γουέστ. Ο Γουέστ κατανοεί απόλυτα τι ακριβώς θέλουν να κάνουν οι δημιουργοί της σειράς και βρίσκει τον ιδανικό τρόπο να αποδώσει τον χαρακτήρα στην οθόνη. Μπορεί όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο του τηλεοπτικού Μπάτμαν να είναι σουρεαλιστικά, όμως, ο Γουέστ κρατά το χαρακτήρα έξω από αυτό, παίζοντας με ευθύ τρόπο και ρίχνοντας τις ατάκες με εμφατικό τρόπο, χρησιμοποιώντας παράλληλα το κορμί του. Δίπλα του βρίσκεται ο πρωτοεμφανιζόμενος εκείνη την εποχή, Μπερτ Γουόρντ, ως ο Ρόμπιν, το παιδί θαύμα. Η χημεία των δυο τους αρκετά καλή, έστω κι αν ακούγονταν διάφορα για τη σχέση τους και την όχι ιδιαίτερη συμπάθεια του Γουορντ για τον Γουέστ.

 

 

Η μεγάλη επιτυχία της πρώτης σεζόν της σειράς, οδηγεί το ίδιο επιτελείο στη δημιουργία μιας κινηματογραφικής ταινίας. Το καλοκαίρι λοιπόν του 1966 είναι έτοιμη η ταινία με τίτλο -τι άλλο;- Μπάτμαν. Τίποτα δεν αλλάζει εδώ παρά μόνο ο μεγαλύτερος οικονομικός προϋπολογισμός. Οι παραγωγοί συγκεντρώνουν όλο το βασικό επιτελείο ηθοποιών και τεχνικών, δίνουν τη σκηνοθεσία στον Λέσλι Χ. Μάρτινσον, σκηνοθέτη πολλών επεισοδίων της σειράς, και αναθέτουν το σενάριο σε έναν από τους δημιουργούς της σειράς, τον Λορέντζο Σεμπλ Τζ., ο οποίος είχε γράψει και μερικά επεισόδια. Το κλίμα λοιπόν της τηλεοπτικής σειράς μεταφέρεται αυτούσιο στον κινηματογράφο και το αποτέλεσμα είναι μια τρελή σουρεάλ κωμωδία, που ενώ αρχικά δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, κυρίως γιατί οι φίλοι του Μπάτμαν επιθυμούσαν τις σκοτεινές ενσαρκώσεις του ήρωα, τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται το κλίμα να έχει αντιστραφεί και να μην είναι λίγοι αυτοί που εκτίμησαν τον τρόπο που τόσο η σειρά όσο και το φιλμ παρωδούσαν τον κόσμο του σκοτεινού ιππότη.

Οι σκηνές και οι ατάκες αρκετές. Κορυφαία νομίζω είναι η σκηνή που ο Μπατμαν γυρίζει ολόκληρο το λιμάνι με μια μπόμπα στα χέρια του προσπαθώντας να την ξεφορτωθεί αλλά σε κάθε γωνιά που νομίζει ότι μπορεί να την πετάξει εμφανίζεται κι ένας πολίτης, μια μαμά με ένα μωρό, δύο καλόγριες, μια τριμελής μπάντα, περιστέρια, ένα ερωτευμένο ζευγάρι, ώσπου αγανακτισμένος μας πληροφορεί ότι "μερικές μέρες, δε μπορείς απλά να ξεφορτωθείς μια βόμβα"! Σε μια άλλη σκηνή υπάρχει ένας πλαστικός καρχαρίας κρεμασμένος στο πόδι του Μπατμαν κι αυτός τον απομακρύνει χρησιμοποιώντας το σπρέι απωθητικό καρχαριών που του δίνει ο Ρόμπιν ενώ κρέμεται από το Μπατ- κόπτερο. Εννοείται ότι όλα τα σύνεργα του Μπάτμαν είναι Μπατ- πράγματα και μάλιστα χάρη στο μεγάλο προϋπολογισμό βλέπουμε αρκετά, από το κλασικό Μπατ- μομπίλ μέχρι το Μπατ- σκάφος, τη Μπατ- μηχανή αλλά και τη Μπατ-σπηλιά γεμάτη Μπατ-μηχανήματα που το καθένα φέρει ταμπελάκι με την ονομασία του. Έχουμε κοινώς τα Μπατ-πάντα σε αυτό το φιλμ.

Ο εχθρός του Μπατμαν εδώ δεν είναι ένας αλλά τέσσερις από τους διάσημους κακούς της σειράς. Ο Τζόκερ, ο Πιγκουίνος, η Κατγούμαν και ο Γρίφος ενώνουν τις δυνάμεις του και προσπαθούν να απαγάγουν εννιά μέλη του ανώτατου συνεδρίου των Ηνωμένων Εθνών με τη συσκευή αφυδάτωσης(!) που έκλεψαν. Αν αναρωτιέστε πως δουλεύει αυτή η συσκευή αφυδάτωσης, είναι πολύ απλό. Σημαδεύεις το θύμα, πατάς το κουμπάκι και αυτό μετατρέπεται σε σκόνη αφού η συσκευή τραβά όλο το υγρό από το σώμα του. Μετά επαναφέρεις το θύμα ρίχνοντας φρέσκο νεράκι στη στάχτη που αποτελούσε πριν το σώμα του. Απλό! Πιστεύω ότι σας λύθηκε κάθε απορία. Στη συνέχεια ο Μπατμαν με το Ρόμπιν πρέπει να βρουν το αρχηγείο των κακοποιών και να σταματήσουν τα σχέδιΆ τους, αφού πρώτα βάλουν με τα τσιράκια τους σε μερικές κλασικές στιγμές ξύλου που συνοδεύονται με τα γνωστά "Pow" , "Smash!" , "Thwack!!" και άλλα παρόμοια!

Το φιλμ δεν τα πήγε άσχημα στα ταμεία και μάλιστα την επόμενη χρονιά υπήρχαν σχέδια για μια ακόμα ταινία αλλά δεν έγινε ποτέ λόγω χαμηλότερου μπάτζετ. Η σειρά συνεχίστηκε για δύο ακόμα χρονιές και από εκεί και πέρα αρχίζει ένα μαρτύριο αρκετών χρόνων για τον Άνταμ Γουέστ, ο οποίος έχοντας πια συνδεθεί απόλυτα με το ρόλο του Μπάτμαν, χάνει σημαντικούς ρόλους μέσα από τα χέρια του (σημαντικότερος όλων ο ρόλος του Τζέιμς Μποντ) και κάνει εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές και μικρές ταινίες, ενώ πολλές φορές και για αρκετά χρόνια δίνει παραστάσεις σε διάφορα θεάματα ντυμένος ως Μπατμαν, για να βγάλει ικανοποιητικά χρήματα. Το 2000 έρχεται η στιγμή που ο Γουέστ επανέρχεται στα φώτα της δημοσιότητας, δανείζοντας τη φωνή του στον δήμαρχο του Κουαχόγκ, της φανταστικής πόλης που διαδραματίζεται η σειρά Family Guy, του Σεθ ΜακΦαρλέιν και η συνεργασία τους δε σταματά παρά μόνο με το θάνατο του Γουέστ.

Ας επιστρέψουμε όμως σε αυτό το παρεξηγημένο το φιλμ του 1966, για να ολοκληρώσουμε. Σήμερα μπορείς να το δεις με άλλα μάτια πια. Αφού έχουμε πήξει στις σοβαρές και σοβαροφανείς μεταφορές υπερηρώων στη μεγάλη και μικρή οθόνη, το πολύχρωμο σουρεάλ σύμπαν αυτής της ταινίας φαίνεται αρκετά φρέσκο και δροσιστικό! Ο Μπάτμαν δεν είναι θυμωμένος για τους γονείς που έχασε και δεν κρύβεται στα σκοτάδια για να τρομάξει τους κακοποιούς, ούτε μιλά σαν να έχει περάσει φαρυγγίτιδα. Το Γκόθαμ δεν είναι βουτηγμένο στην ομίχλη και το σκοτάδι αλλά είναι το πιο ηλιόλουστο μέρος του κόσμου και ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν δε φοβούνται να κυκλοφορήσουν έξω στον ήλιο και να μιλήσουν με τους κατοίκους της πόλης. Δεν είναι ο Μπάτμαν που γνωρίζετε και που θέλετε να βλέπετε πιο συχνά αλλά μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά, έτσι σαν εναλλακτική, πιο "φωτεινή" προσέγγιση σε μερικούς σκοτεινούς χαρακτήρες. Δε νομίζω ότι θα απογοητευτείτε.

Από τότε, τα χρόνια πέρασαν και ο Σκοτεινός Ιππότης έγινε πιο... σκοτεινός. Το 1989, ο Batman επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη με την ομώνυμη ταινία του Tim Burton, με ένα budget περίπου 50 εκατομμυρίων δολαρίων και παραπάνω από 400 εκατομμύρια σε εισπράξεις.