Frankenstein 1931

Frankenstein 1931

Φρανκενστάιν

Σκηνοθεσία: James Whale

Σενάριο: John L. Balderston, Mary Shelley, Peggy Webling,

Garrett Fort, Francis Edward Faragoh

Είδος: Boris Karlof - Bela Lougosi, Drama, Horror, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 01:11

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Colin Clive: Henry Frankenstein

Mae Clarke: Elizabeth

John Boles: Victor Moritz

Boris Karloff: The Monster

Edward Van Sloan: Doctor Waldman

Φρανκενστάιν (Frankenstein) είναι μια ταινία τρόμου Αμερικάνικης παραγωγής, του 1931 από τις Universal Pictures, σκηνοθετημένη από τον Τζέιμς Γουέιλ με σενάριο από τους Τζον Μπάλντερστον, Φράνσις Έντουαρντ Φάραγκο, Γκάρετ Φορτ, Ρόμπερτ Φλόρεϋ και Τζον Ρουζέλ. Η ταινία βασίζεται ασαφώς στην νουβέλα Φρανκενστάιν από την Κυρία Πέρσι Μπ. Σέλεϊ, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί το σενάριο μιας θεατρικής παράστασης από την Πέγκυ Βέμπλινγκ. Η ταινία αυτή σατιρίστηκε στην ταινία Φρανκενστάιν Τζούνιορ, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια σκηνικά του εργαστηρίου με αυτή την ταινία.

Αρχική Διανομή: Περιέργως, αρχικά, η διανομή για την πρώτη ομιλούσα version δόθηκε με τη σειρά στους: Bella Lugosi, Leslie Howard και Bette Davis. Τότε σκηνοθέτης ήταν ο Robert Forey, Που είχε διαλέξει την νουβέλα αυτή από αρκετά θέματα που πρότεινε ο (αρχι)σεναριογράφος της Universal, Richard Schayer, σαν πιθανή συνέχεια στο στυλ του τρόμου, μετά τον Dracula (1931.]

Η ιδέα ήταν να υποδυθεί ο Lugosi τον επιστήμονα, αλλά η Universal είχε αντιρρήσεις, γι αυτό και ο Howard έγινε Dr. Frankenstein (με την B. Davis, μνηστή του).

Τα δοκιμαστικά γυρίστηκαν από τον Paul Ivano στο set του Dracula με τον Lugosi σαν τέρας. Το studio δεν ικανοποιήθηκε από το μακιγιάζ που επινόησε ο Lugosi για τον εαυτό του, αλλά κι ο Lugosi δεν ευχαριστήθηκε, επειδή το τέρας δεν είχε πολύ ομιλούντα ρόλο.

Όλο το σχέδιο, μαζί με την σεναριακή πρόταση του Florey (δική του συνεισφορά ήταν να μπει στο τέρας εγκέφαλος ενός τρελού και να τελειώνει το έργο στο μύλο) «κληρονομήθηκε» στον ανερχόμενο σκηνοθέτη της Universal, James Whale.

Αυτός αντικατέστησε αμέσως τον Howard με τον Colin Clive, έφερε τον σχεδόν άγνωστο Boris Karloff (που είχε δει σε μια μικρή γκαγκστερική ταινία) κι ανέθεσε το μακιγιάζ του τέρατος στον «μάγο» Jack Pierce.

Η νουβέλα της Mary Schelley είχε ήδη γυριστεί ταινία 3 φορές, κατά την «βουβή» εποχή του σινεμά. Το 1910 απ΄ την εταιρία Edison (χαμένο φιλμ, υπάρχουν μόνο μερικές φωτογραφίες του τέρατος), το 1915 με τίτλο Life Without Soul και στην Ιταλία, το 1920, σαν Il Monstro di Frankenstein.

Το σενάριο ήταν περίπου το ίδιο (εκτός από την πρόταση του Florey που είδαμε πριν). Ο Dr. Frankenstein δικαιώνεται για τις θεωρίες του «κατασκευάζοντας» ένα πλάσμα από μικρά κομμάτια πτωμάτων και του δίνει ζωή. Αλλά απρόσεκτα του βάζει έναν εγκληματικό εγκέφαλο. Προκαλώντας αποστροφή στον δημιουργό του, το τέρας ξεκινά μια ταραγμένη πορεία μέσα σε φονική μανία. Κυνηγημένο τέλος από τους ανθρώπους, το «δημιούργημα», καταφεύγει σ' έναν μύλο, όπου οι χωρικοί του βάζουν φωτιά.

Το κλασσικό, πιο γνωστό κι ίσως το φιλμ με την μεγαλύτερη επιρροή (στο είδος του) που έγινε ποτέ, άνοιξε τον δρόμο για την παραγωγή ταινιών τρόμου της Universal του '30 και '40. Χρησιμοποιήθηκε, προσφέροντας έμπνευση σ' έναν μεγάλο αριθμό μιμητών, επιτυχημένων ή μη.

Η ταινία έκανε τον Boris Karloff σταρ και η ερμηνεία του - μοναδική προσωπογραφία του τέρατος στην οθόνη - είναι η πιο αξιοσημείωτη κι ανθεκτική στο χρόνο. Το τέρας δεν είναι μόνο μια «κατασκευή» του μάγου του make up Jack Pierce και της σκηνοθεσίας του James Whale. Είναι και του Karloff. Η εντυπωσιακή παρουσία της υπέροχης μάσκας, μαζί με μια ισχυρή αίσθηση προσωπικότητας, που τον κατάστησε ικανό όχι απλώς να απεικονίσει την ζωώδη κτηνωδία του τέρατος (όπως και άλλοι μετά απ' αυτόν), αλλά να ενσαρκώσει το έμφυτο πάθος του.

Έδειξε την φιγούρα του τέρατος εγκληματική παρά την βούλησή της και διαχασμένη ανάμεσα στη βία και την αφέλεια. Κράτησε αυτόν τον χαρακτήρα πραγματικά λαϊκό. Δεν είναι τυχαίο που στη μνήμη του κοινού το τέρας (που δεν έχει όνομα) ταυτίζεται με το («τερατώδες» ηχητικά) όνομα του δημιουργού του (FRANKESTEIN).

Αντίθετα ο γιατρός κληρονόμησε ακέραια την ηθικολογία του βιβλίου της Schelley: έντρομος μπροστά στο «λάθος» του, ο δημιουργός, αποκηρύσσει το δημιούργημά του και βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της μνηστής του.

Η καλλιτεχνική διεύθυνση κι η κινηματογράφηση είναι θαυμάσιες και δείχνουν (όπως κάθε σκηνοθεσία του Whale) την επίδραση απ' τον γερμανικό εξπρεσσιονισμό του «ΓΚΟΛΕΜ» και του «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΡ. ΚΑΛΙΓΚΑΡΙ».

Το make up του Jack Pierce για το τέρας κατατάσσεται σαν μια απ' τις καλύτερες δημιουργίες για το σινεμά του τρόμου.

Η σκηνοθεσία του Whale είναι η καλύτερη της καριέρας του και δεν ενοχλήθηκε από το (ξένο) στοιχείο του χιούμορ, που έφθειρε μετέπειτα σχετικά φιλμς, ειδικά της «Νύφης του Φρανγκενστάιν».

Η δημιουργία μιας αποτελεσματικής καταθλιπτικής Γοτθικής ατμόσφαιρας, η διεύθυνση των μη εντατικών σκηνών, η εμφανής έλλειψη ενδιαφέροντος σε ρομαντικούς υπαινιγμούς καθώς και η τάση του να επιτρέπει στον Colin Clive (Dr. Frankenstein) να υπερβάλλει στις στιγμές - κλειδιά, διασκόρπιζε τις υπερβολές σε φρίκη και τρόμο, κρατώντας μια ισορροπία ενδιαφέροντος ανάμεσα στο σασπένς και την επιστημονική φαντασία.

 

  

Dr. Jekyll And Mr. Hyde 1931

Dr. Jekyll And Mr. Hyde 1931

Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ

Σκηνοθεσία: Rouben Mamoulian

Σενάριο: Samuel Hoffenstein, Percy Heath,

Robert Louis Stevenson

Είδος: Horror, Science Fiction

Διάρκεια: 1h 38min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Fredric March: Dr. Henry Jekyll

Miriam Hopkins: Ivy Pearson

Rose Hobar: Muriel Carew

Holmes Herbert: Dr. John Lanyon

Halliwell Hobbes: Brig. Gen. Danvers Carew

Εξαιρετική ταινία η οποία δείχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος και το τι είναι ικανός να κάνει όταν μπορεί να είναι απόλυτα ελεύθερος. Κατά πόσο ένας επιστήμονας είναι υπεύθυνος για το δημιούργημα του και για τον τρόπο και σκοπό για το οποίο θα το χρησιμοποιήσει. Δείχνει την αδυναμία του ανθρώπου και την διττή του προσωπικότητα η οποία λόγω της κοινωνίας, της θρησκείας, των νόμων και των κανόνων αναγκάζεται να μένει κρυφή, να είναι εμφανής μόνο ο καθωσπρέπει εαυτός και ο ασύδοτος και ανεξέλεγκτος εαυτός να καταπιέζεται.

Η μεταμόρφωση του Fredric March από Dr. Jekyll σε Mr. Hyde είναι εκπληκτική. Η ερμηνεία του δε, καθηλωτική. Η αντίθεση του ενός χαρακτήρα με τον άλλον είναι συγκλονιστική. Γρήγορη ταινία, δεν κουράζει, εξελίσσεται χωρίς να κάνει κοιλιά. Εξαίρετες ερμηνείες και από τους υπόλοιπους ηθοποιούς, σκηνικά που σε μεταφέρουν στο πνεύμα της εποχής. Εκπληκτική ατμόσφαιρα, σκοτεινή και επιβλητική. Το τρομακτικό στην ταινία είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου όταν δεν υπάρχουν φραγμοί και όρια.

Το βαρύ μακιγιάζ που φορούσε ο ηθοποιός Fredric March για την μεταμόρφωσή του σε Mr. Hyde, σχεδόν του κατέστρεψε το πρόσωπο. Η εκπληκτική αλλαγή του από Dr. Jekyll σε Mr. Hyde, έγινε με την βοήθεια μιας σειράς έγχρωμων φίλτρων τα οποία έμπαιναν μπροστά από τον φακό της κάμερας.

Δέκα χρόνια αργότερα η ταινία ξαναγυρίστηκε με τον ίδιο τίτλο. Αν και σε αυτή την κόπια παίζουν τα λαμπρότερα ονόματα της εποχής, εγώ προτιμώ αυτή του 1931, λόγο την φοβερής σκοτεινής της ατμόσφαιρας και των καταπληκτικών ερμηνειών των πρωταγωνιστών της.

  

Underground 1995

 

Underground 1995

Μια φορά υπήρχε μία χώρα

 

Σκηνοθεσία: Emir Kusturica

Σενάριο: Dusan Kovacevic, Emir Kusturica

Είδος: Comedy, Drama, Fantasy, War

Διάρκεια: 2h 50min

Γλώσσα: Serbian

Παίζουν:

Predrag 'Miki' Manojlovic: Μarko / Actor playing Marko

Lazar Ristovski: Crni (Blacky) / Actor playing Blacky

Mirjana Jokovic: Natalija / Actress playing Natalija

Slavko Stimac: Ivan

Ernst Stötzner: Franz / Actor playing Franz

Srdjan 'Zika' Todorovic: Jovan (as Srdjan Todorovic)

 

Underground, είναι κωμικοτραγική δραματική ταινία του 1995 σε σκηνοθεσία Εμίρ Κουστουρίτσα και σενάριο του σκηνοθέτη και του Ντούσαν Κοβάσεβιτς.

Μέσα από την ιστορία και τις περιπέτειες δύο φίλων, πεικονίζεται η γιουγκοσλαβική ιστορία από την αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έως την αρχή των Γιουγκοσλαβικών πολέμων.Η ταινία είναι μια διεθνής συμπαραγωγή με εταιρείες από τη Γιουγκοσλαβία (Σερβία), τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Τσεχία και την Ουγγαρία και έχει διάρκεια 163 λεπτά. Σε συνεντεύξεις, ο Κουστουρίτσα δήλωσε ότι η αρχική έκδοση της ταινίας ήταν πάνω από 320 λεπτά και ότι αναγκάστηκε να μειώσει τη διάρκεια.

Το Αντεργκράουντ απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1995. Ήταν το δεύτερο βραβείο του Κουστουρίτσα στις Κάννες μετά το Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές (1985).[4]

Η ταινία είναι επίσης γνωστή με τον υπότιτλο: Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια χώρα, φράση με την οποία αρχίζει και τελειώνει, που ήταν ο τίτλος της μίνι-σειράς 5 ωριαίων επεισοδίων στη Σερβική τηλεόραση RTS.

Μέρος πρώτο: Πόλεμος

Τα χαράματα της 6ης Απριλίου 1941 στο Βελιγράδι, την πρωτεύουσα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, δύο φίλοι ο Πετάρ Ποπάρα, (Λαζάρ Ριστόφσκι), με το παρατσούκλι Μπλάκι και ο Μάρκο Ντρεν, (Μίκι Μανόλοβιτς) επιστρέφουν στα σπίτια τους μετά από οργιαστική διασκέδαση με χορούς, λαϊκές μουσικές, πυροβολισμούς στον αέρα, τρελούς καλπασμούς με την άμαξα, σκόρπισμα χρημάτων, γυναίκες και σεξ.

Λίγο αργότερα, ακούγεται ο βρυχηθμός των αεροπλάνων και γερμανικές βόμβες αρχίζουν να πέφτουν στο Βελιγράδι. Αφού τελειώσει η αεροπορική επιδρομή, ο Μπλάκι βγαίνει και επιθεωρεί την κατεστραμμένη πόλη. Αντιμετωπίζει ερείπια κτηρίων και άγρια ζώα που δραπέτευσαν από τον ζωολογικό κήπο, συναντά επίσης τον απογοητευμένο Ιβάν, αδελφό του Μάρκο και φύλακα του ζωολογικού κήπου του Βελιγραδίου που μεταφέρει ένα μωρό χιμπατζή. Η αντίσταση του Γιουγκοσλαβικού Στρατού σπάει γρήγορα και τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν ολόκληρο το Βασίλειο. Οι δύο φίλοι αρχίζουν να δρουν παράνομα και γίνονται μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Μπλάκι επισκέπτεται περιστασιακά την ερωμένη του Νατάλια, μια ηθοποιό που η ομορφιά της έχει τραβήξει επίσης την προσοχή ενός Γερμανού αξιωματικού, του Φραντς.

Ο Μάρκο έχει δημιουργήσει χώρο παράνομης κατασκευής όπλων και κρησφύγετο στο κελάρι (εξ ου και Underground) του σπιτιού του παππού του. Μετά την κατάληψη ενός μεγάλου σιδηροδρομικού φορτίου όπλων, ο Μάρκο και ο Μπλάκι καταζητούνται ως υπαίτιοι, όπως μεταδίδουν τα γερμανικά ραδιοφωνικά δελτία. Ενώ ο Μπλάκι κρύβεται στο δάσος, καθώς οι Γερμανοί εντείνουν τις από σπίτι σε σπίτι επιδρομές στην πόλη, ο Μάρκο παίρνει τη σύζυγο του Μπλάκι Βέρα, τον αδελφό του Ιβάν και πολλούς άλλους και τους κρύβει στο κελάρι. Η Βέρα γεννά ένα αγοράκι, τον Γιοβάν και πεθαίνει.

Το 1944, ο Μπλάκι απάγει τη Νατάλια, την ηθοποιό που αγαπούσε, από τη σκηνή. Συλλαμβάνεται από τον Φραντς, τον Γερμανό αξιωματικό που έχει επίσης δεσμό με τη Νατάλια, βασανίζεται στο νοσοκομείο της πόλης με ηλεκτροσόκ πριν απελευθερωθεί από τον Μάρκο που τον μεταφέρει κι αυτόν στο κελάρι.

Όταν η ειρήνη επιστρέφει το 1944, ο Μάρκο, ζευγάρι πλέον με τη Νατάλια, προτιμά να κάνει τον Ιβάν, τον Μπλάκι και τους άλλους πρόσφυγες να πιστεύουν ότι ο πόλεμος εξακολουθεί να μαίνεται στη χώρα. Αυτοί κατασκευάζουν όπλα που ο Μάρκο πουλάει σε υψηλή τιμή. Με τα χρόνια ο Μάρκο αποκτά εξουσία μέσα στο Γιουγκοσλαβικό Κομμουνιστικό Κόμμα, μέχρι που στέκεται δίπλα στον Τίτο κατά τη διάρκεια στρατιωτικών παρελάσεων στο κέντρο του Βελιγραδίου.

Μέρος δεύτερο: Ψυχρός πόλεμος

Το 1961, ο Μάρκο είναι ένας από τους στενότερους συνεργάτες και συμβούλους του Τίτο. Ο Μπλάκι και οι υπόλοιποι εξακολουθούν να βρίσκονται στο κελάρι πιστεύοντας ότι ο πόλεμος συνεχίζεται ακόμα επάνω. Συνεχίζουν να κατασκευάζουν όπλα από τα οποία ο Μάρκο κερδίζει τεράστια ποσά.

Το 1961, κατά τη διάρκεια του γάμου του γιου του Γιοβάν, ο οποίος είναι 20 ετών αλλά δεν έχει φύγει ποτέ από το κελάρι, ο Μπλάκι αποφασίζει να μην ακούσει πια τον Μάρκο και αποφασίζει να πάει να πολεμήσει για τη χώρα του, παίρνοντας τον γιο του μαζί του. Όταν βγαίνουν έξω, βρίσκονται στη μέση των γυρισμάτων μιας ταινίας βασισμένης στα πολεμικά απομνημονεύματα του Μάρκο. Βλέποντας τους ηθοποιούς ντυμένους στρατιώτες της Βέρμαχτ και καθώς πιστεύουν ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν έχει τελειώσει, σκοτώνουν δύο κομπάρσους και τον ηθοποιό που υποδύεται τον Φραντς. Καθώς τους καταδιώκουν, ο Γιοβάν πνίγεται στον Δούναβη, αλλά ο Μπλάκι δραπετεύει. Εν τω μεταξύ, ο Μάρκο και η Νατάλια εγκαταλείπουν τη χώρα αφού ανατίναξαν το κελάρι και τους διαμένοντες.

Μέρος τρίτο: Πόλεμος

Το 1992, εν μέσω των Γιουγκοσλαβικών πολέμων, ο Μπλάκι έχει γίνει στρατιωτικός διοικητής. Ο Ιβάν βγαίνει από ένα ψυχιατρικό κέντρο όπου νοσηλευόταν, είχε διαφύγει από το κελάρι πριν την ανατίναξη, και συναντά τον Μάρκο, που ως έμπορος όπλων προσπαθεί να μεσολαβήσει σε μια συμφωνία όπλων στη μέση μιας ζώνης σύγκρουσης. Ο Ιβάν πλησιάζει τον Μάρκο, τον χτυπάει δυνατά και μετά αυτοκτονεί. Η Νατάλια φτάνει και ορμά προς τον Μάρκο, διακηρύσσοντας την αγάπη της για αυτόν. Συλλαμβάνονται από στρατιώτες και εκτελούνται και οι δύο ως έμποροι όπλων από τον διοικητή των μαχητών, τον Μπλάκι.

Σε μια ονειρική τελική σκηνή, ο Μπλάκι, ο Μάρκο και όλοι οι άλλοι ξαναβρίσκονται σε ένα γαμήλιο γλέντι, στο τέλος του οποίου το έδαφος αποκόπτεται και πλέει μόνο του. Η ταινία τελειώνει με τη φράση Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια χώρα, με την οποία είχε επίσης αρχίσει.

The Ice Storm 1997

 

The Ice Storm 1997

Η Παγοθύελλα

 

Σκηνοθεσία: Ang Lee

Σενάριο: Rick Moody, James Schamus

Είδος: Drama

Διάρκεια: 01:54

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Kevin Kline: Ben Hood

Joan Allen: Elena Hood

Sigourney Weaver: Janey Carver

Henry Czerny: George Clair

Tobey Maguire: Paul Hood

 

Είμαστε στο 1973 στο αστικό Κονέκτικατ. Η γενιά του ροκ-χιπισμού-φοιτητικής εξέγερσης έχει πια μεγαλώσει, έχουν ξεκινήσει καριέρες και έχουν κάνει οικογένειες. Αλλά η ελευθερία που παλιά διεκδίκησαν δεν συμβιβάζεται με τον υλικό κομφορμισμό που τώρα έχουν αγκαλιάσει. Το χρήμα σε δένει πισθάγκωνα μέσα στους όρους παραγωγής του. Το αποτέλεσμα είναι η πλήξη, το υπαρξιακό αδιέξοδο. Σε ένα πάρτι αφήνουν τα κλειδιά τους σε ένα μπολ και οι άντρες διαλέγουν τυχαία με ποιες συζύγους άλλων θα πλαγιάσουν. Όμως, αυτά δεν τους βοηθούν σε τίποτα. Είναι πακέτα «ελεύθερης συμπεριφοράς», πόζες, όχι ελευθερία. Τα παιδιά τους επίσης έχουν κληρονομήσει μαζί με την «ελευθερία», και την πλήξη, την απουσία ενδιαφέροντος φαντασιακού. Μια παγοθύελλα που θα δημιουργήσει αληθινά προβλήματα ζωής και θανάτου, θα κορυφώσει και θα αποκαλύψει τα αδιέξοδα τους.

Viy, Or Spirit Of Evil 1967

 Viy, Or Spirit Of Evil 1967

Σημαδιακό Όνειρο

Σκηνοθεσία: Konstantin Ershov, Georgiy Kropachyov

Σενάριο: Konstantin Ershov, Gogol, Georgiy Kropachyov,

Aleksandr Ptushko

Είδος: Fantasy, Horror

Διάρκεια: 01:17

Χώρα: Soviet Union

Γλώσσα: Russian

Παίζουν:

Leonid Kuravlyov: Khoma

Natalya Varley: Pannochka

Aleksey Glazyrin: Sotnik

Nikolay Kutuzov: Vedma

Vadim Zakharchenko: Khalyava

 

Ο Khoma Brutus (Leonid Kuravlyov), ένας νεαρός μαθητευόμενος ιερέας, γυρίζει στο σπίτι του για τις διακοπές μαζί με τους συμμαθητές του. Kατά την διάρκεια της διαδρομής χάνονται στη μέση της νύχτας. Αφού βρίσκουν μια αγροικία, ζητούν από την ηλικιωμένη γυναίκα (Nikolay Kutuzov) να τους αφήσει να μείνουν τη νύχτα. Το βράδυ ο Khoma έρχεται αντιμέτωπος με τη γυναίκα που είναι μάγισσα. Της επιτίθεται και την σκοτώνει. Εκείνη καθώς πεθαίνει μετατρέπεται σε μια όμορφη νεαρή γυναίκα. Ο Khoma επιστρέφει πίσω στο ιεροδιδασκαλείο, όπου ο Πρύτανης του ζητάει να πάει σε ένα πλούσιο έμπορο του οποίου η κόρη (Natalya Varley) έχει πεθαίνει και να διαβάσει προσευχές για την ψυχή της. Εκεί ανακαλύπτει ότι η κόρη του εμπόρου είναι η μάγισσα.

Η ταινία στο σύνολο της είναι περισσότερο σάτιρα με υπερφυσικά στοιχειά παρά τρόμου, κρυμμένη πίσω από το λαϊκό παραμύθι. Μπορεί να μην είναι αρκετά πιστή στην ιστορία του Nikolai Gogol αλλά σου μεταφέρει το σατιρικό ύφος του συγγραφέα. Η σκηνοθεσία και τα ειδικά εφέ (ίσως ξεπερασμένα για κάποιους και για την εποχή που γυρίστηκε και μάλλον εξ’αιτίας των περιορισμών στην παράγωγη) της δίνουν κάτι ξεχωριστό (που μονό τα πρακτικά εφέ μπορούν να δώσουν) που δεν θα το δεις σε άλλη ταινία του είδους.

Σε σκηνοθεσία των Konstantin Yershov και Georgi Kropachyov. Βασισμένο στην ιστορία Viy του Nikolai Gogol. Η ιστορία έχει γυριστεί και άλλες φορές (οι περισσότερες είναι Ρώσικες ταινίες) οι πιο ενδιαφέρουσες μεταφορές είναι το La maschera del demonio 1960,  του Mario Bava.

 

The Road to Drakoula 1931- 1999

The Road to Drakoula 1931- 1999

Ο δρόμος για το Drakoula 1931

Σκηνοθεσία: David J. Skal

Σενάριο: David J. Skal

Είδος: Docuentary

Διάρκεια: 35:03

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Carla Laemmle: Η ίδια - Παρουσιάστρια

Clive Barker: Ο ίδιος

Bob Madison: Ο ίδιος

David J. Skal: Ο ίδιος

Michael Barsanti: Ο ίδιος

Nina Auerbach: Η ίδια

Lokke Heiss: Ο ίδιος

Jan-Christopher Horak: Ο ίδιος

Ivan Butler: Ο ίδιος

 

    Μια ματιά στην ιστορία του διαβόητου βαμπίρ Δράκουλα και πώς προέκυψε η αρχική ταινία του 1931.

    Το θέμα παρουσιάζει η υπέροχη γοητευτική Carla Laemmle, ανιψιά του ιδρυτή της Universal και ηθοποιός η ίδια. Εμφανίζεται στην πρώτη σκηνή του Δράκουλα ως μία από τους επιβάτες της άμαξας και λέει στην πραγματικότητα τις πρώτες γραμμές της ταινίας. Αυτή η ταινία καλύπτει την ιστορία του Δράκουλα όπως την έγραψε ο Μπραμ Στόκερ.

 

  

Drácula 1931 Spanish Version

 Drácula 1931 Spanish Version

Δράκουλας – Ισπανική βερσιόν

 

Σκηνοθεσία:  George Melford

Σενάριο: Bram Stoker (novel), Baltasar Fernández Cué, Hamilton Deane

Είδος: Horror, Fandasy, Drama

Διάρκεια: 1h 44min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Carlos Villarías: Conde Drácula

Lupita Tovar: Eva

Barry Norton: Juan Harker

Pablo Álvarez Rubio: Renfield

Eduardo Arozamena: Van Helsing

José Soriano Viosca: Doctor Seward

 

            Την χρονιά που γυρίστηκε η ταινία DRACULA 1931. με τον Bela Lugosi, η τεχνολογία δεν είχε προοδεύσει στο θέμα την μεταγλώττισης, έτσι οι παραγωγοί της ταινίας μην μπορώντας να αψηφήσουν το πολυπληθές Ισπανόφωνο κοινό, αποφάσισαν να γυρίσουν ταυτόχρονα την ίδια ταινία με Ισπανόφωνους ηθοποιούς. Όταν λέμε ταυτόχρονα, το εννοούμε στην κυριολεξία. Την ημέρα γυριζόταν η αγγλόφωνη εκδοχή και την νύχτα η ισπανόφωνη. Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένοι υποστηρίζουν πως η ισπανόφωνη υπερτερεί της αγγλόφωνης. Θεωρείται λογικό την στιγμή που οι ισπανόφωνοι ηθοποιοί παρακολουθούσαν τα γυρίσματα την ταινίας κατά την διάρκεια της ημέρας, το βράδυ που έπρεπε να επαναλάβουν τις ίδιες σκηνές στα Ισπανικά να μπορέσουν να διορθώσουν κα να βελτιώσουν τις όποιες ατέλειες είχε η Αγγλική εκδοχή.

Κατά τα άλλα πρόκειται για την ίδια ακριβός ταινία σε διαφορετική γλώσσα και με άλλους ηθοποιούς.