The Man Who Knew Too Much 1934

The Man Who Knew Too Much 1934

O άνθρωπος που γνώριζε πολλά

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Charles Bennett, D.B. Wyndham-Lewis, Edwin Greenwood,

A.R. Rawlinson, Emlyn Williams

Είδος: HITCHCCOCK, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 01:15

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Leslie Banks: Bob Lawrence

Edna Best: Jill Lawrence

Peter Lorre: Abbott

Frank Vosper: Ramon Levine

Hugh Wakefield: Clive

 

«O άνθρωπος που γνώριζε πολλά» («The man who knew too much», 1934) είναι η μοναδική ταινία που ο Αλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε δύο φορές, αν και η δεύτερη ταινία (παραγωγής 1956 με τους Τζέιμς Στιούαρτ και Ντόρις Ντέι) είναι περισσότερο δημοφιλής. Ο Χίτσκοκ μάλιστα είχε πει ότι «η πρώτη έκδοση έγινε από έναν ταλαντούχο ερασιτέχνη, η δεύτερη έγινε από έναν επαγγελματία». Όπως το ριμέικ, έτσι και η πρωτότυπη ταινία είναι ένα κοσμοπολίτικο θρίλερ μυστηρίου με θέμα την εμπλοκή ενός αθώου σε μια υπόθεση κατασκοπείας· κάτι που θα έχει ως συνέπεια την απαγωγή του παιδιού του. Οι Λέσλι Μπανκς και Εντνα Μπεστ υποδύονται το ζευγάρι και ο Πίτερ Λόρε (στο ντεμπούτο του σε βρετανική ταινία) υποδύεται έναν ιδιαίτερο «κακό» που φοβίζει τους πάντες αλλά φοβάται και ο ίδιος.

 

Champagne 1928

 Champagne 1928

Η Πριγκίπισσα της Σαμπάνιας

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Alfred Hitchcock, Walter C. Mycroft, Eliot Stannard

Είδος: Comedy, HITCHCCOCK, Silent

Διάρκεια: 01:26

Γλώσσα: Silent

Παίζουν:

Betty Balfour: The Girl

Jean Bradin: The Boy

Ferdinand von Alten: The Man

Gordon Harker: The Father

Alexander D'Arcy

 

Μουσειακής κυρίως αξίας έκθεμα της βουβής περιόδου του Χίτσκοκ η Σαμπάνια είναι μια ξεπερασμένη κοσμοπολιτική κομεντί που αναπαριστά το ξέφρενο κλίμα γλεντιού και απερισκεψίες της δεκαετίας του ’20. Διακρίνονται μερικές στιλιστικές ιδέες σε ορισμένες σκηνές (π.χ. το άνοιγμα της σαμπάνιας), αλλά γενικά η ταινία, (την οποία ο Χίτσκοκ θεωρούσε απαίσια) δεν έχει σχέση με το υπόλοιπο έργο του σκηνοθέτη.

 

The Farmer's Wife 1928

 The Farmer's Wife 1928

Η γυναίκα του αγρότη

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Leslie Arliss, Alfred Hitchcock, J.E. Hunter,

Norman Lee, Eden Phillpotts

Είδος: Comedy, HITCHCCOCK, Romance, Silent

Διάρκεια: 02:09

Γλώσσα: Silent

Παίζουν:

Jameson Thomas: Farmer Sweetland

Lillian Hall-Davis: Araminta Dench - Sweetland's Housekeeper

Gordon Harker: Churdles Ash - Sweetland's His Handyman

Gibb McLaughlin: Henry Coaker

Maud Gill: Thirza Tapper

 

Ένας πλούσιος γαιοκτήμονας χηρεύει και με τη βοήθεια της υπηρέτριάς του αναζητεί νέα σύζυγο. Περνούν διαδοχικά τρεις υποψήφιες οι οποίες μάλλον είναι άσχημες και δύστροπες. Τελικά καταλαβαίνει πως η υπηρέτρια που έχει στο σπίτι, και η οποία είναι κρυφά ερωτευμένη μαζί του από καιρό, είναι η σύζυγος που του ταιριάζει.

 

 

The Manxman 1929

The Manxman 1929

Εξιλέωση δικαίου 

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Hall Caine, Eliot Stannard

Είδος: HITCHCCOCK, Romance, Silent, Thriller

Διάρκεια: 01:30

Γλώσσα: Silent

Παίζουν:

Carl Brisson: Pete Quilliam

Malcolm Keen: Philip Christian

Anny Ondra: Kate Cregeen

Randle Ayrton: Caesar Cregeen

Clare Greet: Mrs. Cregeen

 

Σε αυτό το ρομαντικό μελόδραμα, ο Χίτσκοκ αναλύει την ιστορία ενός ψαρά, του Pete και ενός δικηγόρου, του Philip. Κολλητοί φίλοι από παιδιά, μεγαλώνουν μαζί στο νησί Man. Ερωτεύονται την ίδια γυναίκα, την όμορφη Kate. Όταν ο πατέρας της Kate αρνείται να δώσει στον Pete το χέρι της κόρης του, εκείνος φεύγει για τη θάλασσα ψάχνοντας την τύχη του. Αφήνει την αγαπημένη του στη φροντίδα του καλύτερου του φίλου. Όταν τα ίχνη του χάνονται και αναφέρεται ως αγνοούμενος, ο Philip και η Kate ξεκινούν μια σχέση. Αλλά ο Pete επιστρέφει, παντρεύεται την Kate και αποκτούν ένα παιδί. Όμως η Kate θα πρέπει να αποκαλύψει ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού. Η συναρπαστική αυτή ιστορία υπήρξε η τελευταία βουβή ταινία του Χίτσκοκ.

Spellbound 1945

Spellbound 1945

Νύχτα Αγωνίας

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Ben Hecht, John Palmer, Hilary St George Saunders,

Angus MacPhail, May E. ROMM

Είδος: HITCHCCOCK ΔΕ 40, Mystery, Romance, Thriller

Διάρκεια: 01:51

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Ingrid Bergman: Dr. Constance Petersen

Gregory Peck: John Ballantyne

Michael Chekhov: Dr. Alexander Brulov

Leo G. Carroll: Dr. Murchison

Rhonda Fleming: Mary Carmichael

 

Και να μπροστά μου μια «Νύχτα Αγωνίας» δια χειρός Άλφρεντ Χίστκοκ. Ο πολυτάλαντος δημιουργός έριξε σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον την Ίνγκριντ Μπέργκμαν και αυτή τα έβγαλε πέρα με μαεστρία.

Η Μπέργκμαν υποδύεται μια ψυχαναλύτρια περικυκλωμένη από άνδρες συναδέλφους σε κάποιο ίδρυμα. Η σοβαρότητά και η απερίσπαστη αφοσίωσή της στη δουλειά παύουν όταν στη ζωή της εισβάλει ο Γκρέκορι Πέκ, ως νέος διευθυντής του ιδρύματος. Ο όμορφος άντρας όμως κρύβει ένα μυστικό το οποίο δύσκολα να αποκαλυφθεί εφόσον ο ίδιος πάσχει από αμνησία. Η ερωτευμένη Κόνστανς αποφασίζει να βοηθήσει τον καλό της να θυμηθεί και με τις αναμνήσεις του να βρεθεί ο δολοφόνος ενός γιατρού.

Μπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του Hitchcock αλλά τα υποκειμενικά της πλάνα έχουν μείνει στην ιστορία του σινεμά για την ένταση που προσδίδουν στο στόρι. Βραβεύθηκε με Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου ενώ αξιοσημείωτη είναι και η σεκάνς-όνειρο, εμπνευσμένη από έργα του Νταλί!

  

Shadow of a Doubt 1943

Shadow of a Doubt 1943

ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Thornton Wilder, Sally Benson,

Alma Reville, Gordon McDonell

Είδος: Crime, Film Noir, HITCHCCOCK, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 01:48

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Teresa Wright: Charlie Newton

Joseph Cotten: Charlie Oakley

Macdonald Carey: Jack Graham

Henry Travers: Joseph Newton

Patricia Collinge: Emma Newton

 

Η ταινία που ο Χίτσκοκ ανέφερε ως την αγαπημένη του. Αφηγείται την ιστορία του Τσάρλι, ενός δολοφόνου πλούσιων γυναικών, που έρχεται να μείνει στο σπίτι της αδελφή του σε μια επαρχιακή πόλη και ασκεί μια περίεργη έλξη στην ανιψιά του. Πέρα από την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάπτυξη του οιδιπόδειου συμπλέγματος (οι σχέσεις θείου - ανιψιάς) και τις ενοχές που συνοδεύουν μια έφηβο καθώς ανακαλύπτει τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, η ταινία εντυπωσιάζει για την παραστατικότητα με την οποία καταγράφει την ατμόσφαιρα και το μικρόκοσμο μιας αμερικάνικης επαρχιακής κωμόπολης. Σε σημείο μάλιστα που έκανε πολλούς κριτικούς να μιλήσουν για το πρώτο ρεαλιστικό έργο στη φιλμογραφία του Hitchcock.

  

Blackmail 1929

Blackmail 1929

Σκότωσα για την τιμή μου 

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Charles Bennett, Alfred Hitchcock,

Benn W. Levy, Michael Powell

Είδος: Crime, HITCHCCOCK, Thriller

Διάρκεια: 01:24

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Anny Ondra: Alice White

Sara Allgood: Mrs. White

Charles Paton: Mr. White

John Longden: Detective Frank Webber

Donald Calthrop: Tracy

 

Θεματικά πρόκειται για μία ιδιότυπη εκδοχή του χριστιανικού μύθου του «αίροντα τις αμαρτίες του άλλου», μόνο που στη θέση του θρησκευτικού στοιχείου υπάρχει το σεξουαλικό! H κεντρική ηρωίδα Άλις, πηγαίνει να ποζάρει γυμνή στο ατελιέ ενός έκφυλου ζωγράφου, τον οποίο και σκοτώνει όταν αποπειράται να τη βιάσει. Ένας αλήτης, που την είδε να βγαίνει από το ατελιέ, επιχειρεί να την εκβιάσει. Ο αρραβωνιαστικός της Άλις, όμως, αστυνομικός στο επάγγελμα, εξαφανίζει τα ενοχοποιητικά στοιχεία και απειλεί τον εκβιαστή, ο οποίος σε μια στιγμή πανικού καταφεύγει κυνηγημένος στην οροφή του Βρετανικού Μουσείου, γλιστρά και πέφτει στο κενό.

Όπως, βλέπουμε, λοιπόν, το πραγματικό θύμα στον Εκβιασμό δεν είναι ο δολοφονημένος, ούτε η ηρωίδα (η οποία πληρώνει το τίμημα της αδυναμίας της να συνειδητοποιήσει ότι αποτελεί ερωτικό αντικείμενο πόθου), αλλά ο δυστυχής αλήτης, ο οποίος επωμίζεται τις αμαρτίες του ζεύγους και θυσιάζεται, έστω άθελα του, για τη σωτηρία τους.

Όλοι οι ήρωες, εξάλλου, κουβαλούν επάνω τους το σημάδι ενός ηθικού δισυπόστατου: οι ρόλοι τους εναλλάσσονται, το θύμα γίνεται θύτης, ο θύτης θύμα, ο εκβιαστής εκβιαζόμενος κ.λπ. Έχει, επίσης, πολλή πλάκα η σκηνή όπου βλέπουμε μια κουτσομπόλα νοικοκυρά να διηγείται, με απόλυτη ψυχραιμία κι αφέλεια, τι θα έκανε αν ήταν αυτή ο δολοφόνος.

Πέρα από το χιούμορ της κατάστασης, ο Χίτσκοκ υποβάλλει στο θεατή την ιδέα ότι καθένας μας είναι ένας εν δυνάμει φονιάς (σύμφωνα με το χριστιανικό ρητό «είμαστε όλοι παιδιά του Κάιν»), με την ίδια λογική που στα μετέπειτα φιλμ του (κυρίως στο Σιωπηλός Μάρτυς) θα υποβάλει την ιδέα ότι όλοι είμαστε ηδονοβλεψίες!