La resa dei conti 1966

 La resa dei conti 1966

Ένας εναντίον δέκα

 

Σκηνοθεσία: Sergio Sollima

Σενάριο: Franco Solinas, Fernando MORANDI,

Sergio Donati, Sergio Sollima

Είδος: Action, WESTERN

Διάρκεια: 01:45

Γλώσσα: Italian

Παίζουν:

Lee Van Cleef: Jonathan 'Colorado' Corbett

Tomas Milian: Manuel 'Cuchillo' Sanchez

Walter Barnes: Brokston

Nieves Navarro: The Widow

Gérard Herter: Baron von Schulenberg 

Ένα κορυφαίο σπαγγέτι γουέστερν με πρωταγωνιστή τον Lee Van Cleef στην πρώτη του ταινία μετά το επικό "The good,the bad and the ungly". Ο Van Cleef υποδύεται τον Jonathan Corbett έναν περιβόητο κυνηγό επικηρυγμένων. Ένας πλούσιος άντρας με το όνομα Brockston (Walter Barnes) γνωρίζοντας τη φήμη του Corbett του ζητάει να πιάσει τον Cuchillo (Tomas Milian),ένα φτωχό Μεξικανό καταζητούμενο για το βιασμό και το φόνο ενός 12 χρονου κοριτσιού. Αν καταφέρει να τον πιάσει θα του προσφέρει ως αντάλλαγμα την υποστήριξή του για την θέση του γερουσιαστή. Ο Corbett δέχεται και ξεκινάει ένα κυνηγητό με πολύ δράση και ανατροπές!!!

El Dorado 1966

 El Dorado 1966

Ελντοράντο

Σκηνοθεσία: Howard Hawks

Σενάριο: Leigh Brackett, Harry Brown

Είδος: Action, Adventure, Drama, Romance, WESTERN

Διάρκεια: 02:06

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Wayne: Cole Thornton

Robert Mitchum: El Dorado Sheriff J.P. Harrah

James Caan: Mississippi

Charlene Holt: Maudie

Paul Fix: Dr. Miller

 

Ενώ το είδος του γουέστερν είχε περάσει προ πολλού το σημείο κορεσμού, ο Howard Hawks σε μεγάλη πλέον ηλικία επανήλθε στο είδος, με ένα άτυπο ριμέικ της μεγάλης του επιτυχίας Rio Bravo. Η ταινία παραγωγής 1966 El Dorado (στην Αμερική κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά) έχει όλα τα στοιχεία ενός τυπικού γουέστερν, αλλά εδώ ειδικότερα μάς στέλνει το μήνυμα με τους δύο γερασμένους πρωταγωνιστές του, ότι ήρθε το τέλος μιας ολόκληρης κινηματογραφικής εποχής. Τον μέθυσο σερίφη εδώ υποδύεται (με... περισσή ευκολία) ο Robert Mitchum και τον πιστολέρο που δεν θέλει να εμπλακεί στον επικείμενο «πόλεμο» μεταξύ των αγελαδοτρόφων που θα τον φέρει αντιμέτωπο και με το σερίφη φίλο του, ο John Wayne. Ο νεαρότατος James Caan ενώνεται με την ομάδα των παλαίμαχων-σταρ και μαζί προσπαθούν να βάλουν τάξη στο χάος της Άγριας Δύσης.

Στον αντίποδα των σπαγγέτι γουέστερν του Sergio Leone και των αντιηρώων της εποχής, ο Hawks επιμένει στις κλασικές φόρμες, στα στερεότυπα και τα πρότυπα των κλασικών ηρώων έτσι όπως μάς τα έδειχνε τόσα χρόνια στη μεγάλη οθόνη. Σίγουρα δεν αποτελεί επιτομή στο είδος της, αλλά η ταινία παρακολουθείται αρκετά ευχάριστα, έχοντας για ατού τους δύο μεγάλους πρωταγωνιστές (που φαίνεται ότι το καταδιασκεδάζουν) και φυσικά το σκηνοθετικό άγγιγμα του Hawks, που δεν μπορούσε να κάνει κακή ταινία. Η άτυπη τριλογία με παρόμοιο θέμα θα ολοκληρωνόταν το 1970 με την τελευταία ταινία του σκηνοθέτη, το Rio Lobo.

 

They Shoot Horses, Don't They? 1969

They Shoot Horses, Don't They? 1969

Σκοτώνουν τ` Άλογα Οταν Γεράσουν

Σκηνοθεσία: Sydney Pollack

Σενάριο: Horace McCoy, James Poe, Robert E. Thompson

Είδος: Drama, JANE FONDA, Romance, Thriller

Διάρκεια: 02:00

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jane Fonda: Gloria

Michael Sarrazin: Robert

Susannah York: Alice

Gig Young    Rocky

Red Buttons: Sailor

 

Ρόμπερτ Σάιβερτον (Μάικλ Σαραζίν), που κάποτε ονειρευόταν να γίνει μεγάλος σκηνοθέτης διηγείται στην αστυνομία τα περιστατικά που προηγήθηκαν της σύλληψής του. Όταν ήταν μικρός είχε δει ένα άλογο να σπάει το πόδι του κι έπειτα να το πυροβολούν για να το βγάλουν από το μαρτύριό του. Σε μια παρόμοια κατάσταση βρέθηκε και ο Ρόμπερτ όταν αποφάσισε κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, να συμμετάσχει σε έναν μαραθώνιο χορού. Ο Ρόμπερτ βρέθηκε εκεί χωρίς παρτενέρ και ο Ρόκι (Γκιγκ Γιανγκ), ο παρουσιαστής του γεγονότος του πρότεινε να συνοδεύσει στο χορό την Γκλόρια (Τζέιν Φόντα), μιαν αποτυχημένη και κυνική ηθοποιό της οποίας ο σύντροφος θεωρήθηκε ακατάλληλος για να συμμετάσχει στον μαραθώνιο. Το βραβείο του νικητή του μαραθωνίου ανέρχεται στα 1.500 δολάρια και μερικοί από τους αντιπάλους του ζευγαριού είναι ο Χάρι Κλάιν (Ρεντ Μπάτονς), μεσήλικας ναύτης, η Άλις (Σουζάνα Γιορκ), μια ηθοποιός που φιλοδοξεί να γίνει η νέα Τζιν Χάρλοου και ο συνοδός της Τζόελ (Ρόμπερτ Φιλντς), καθώς και το ζεύγος των φτωχών αγροτών του Τζέιμς και της εγκύου Ρούμπι (Μπόνι Μπεντέλια). Τις πρώτες ώρες τα πιο αδύναμα ζευγάρια είτε αποχωρούν είτε απορρίπτονται. Οι ώρες και οι μέρες περνούν και διαγωνιζόμενοι βιώνουν όλο και περισσότερο αντίξοες συνθήκες, καθώς το παιχνίδι γίνεται όλο και σκληρότερο, ενώ εκείνοι είναι υποχρεωμένοι να χορεύουν ασταμάτητα φτάνοντας ως και το θάνατο.

  

Django Kills Softly 1967

 

Django Kills Softly 1967

Ο Τσάνκο Σκοτώνει απαλά

Σκηνοθεσία: Massimo Pupillo

Σενάριο: Lina Caterini, Paul Farjon, Marcello Malvestito

Είδος: Western

Διάρκεια: 1h 25min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

George Eastman: Bill / Django

Liana Orfei: Linda

Luciano Rossi: Dr. Thompson (as Edwin G. Ross)

Domenico Maggio: El Santo (as Mimmo Maggio)

Peter Hellman: Rosson

 

    Ο Τζάνγκο φτάνει στην πόλη της Σάντα Άννα μετά το κάλεσμα του Σάντερς, ο οποίος προσπαθεί με ασφάλεια να περάσει το φορτίο του από έναν μεξικανό ληστή που ονομάζεται Ελ Σάντο. Ο Τζάνγκο διαπιστώνει ότι ο Σάντερς σκοτώνεται και ότι ο αντίπαλός του, ένας άνθρωπος που ονομάζεται Τόμπσον, προσπαθεί τώρα να αντιμετωπίσει τον Ελ Σάντο. Ο Τζάνγκο, μετά από μια σύντομη εμπλοκή με μια όμορφη νεαρή χήρα, την Λίντα - που έχει πληροφορίες για ένα χαμένο ορυχείο χρυσού - εμπλέκεται σε αυτήν την κατάσταση συμφωνώντας να συνοδεύσει μια αποστολή μέσω του εδάφους του Ελ Σάντο. Πρωταγωνιστούν: George Eastman, Liana Orfei, Luciano Rossi. 

The Thing from Another World 1951

The Thing from Another World 1951

Το πράγμα από έναν άλλο Κόσμο

  

Σκηνοθεσία: Christian Nyby, Howard Hawks

Σενάριο: Charles Lederer, John W. Campbell Jr

Είδος: Horror, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 27min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Margaret Sheridan: Nikki Nicholson

Kenneth Tobey: Capt. Patrick Hendry

Robert Cornthwaite: Dr. Arthur Carrington

Douglas Spencer: Ned Scott

James Young: Lt. Eddie Dykes

Dewey Martin: Crew Chief Bob

 

Το όχι και τόσο σωτήριο έτος 1951 οι αμερικανικές αίθουσες υποδέχτηκαν δύο φιλμ που έμελλε να δημιουργήσουν τη δική τους σχολή και να επηρεάσουν όσο λίγα τα κινηματογραφικά δρώμενα στα επόμενα χρόνια. Κοινή τους συνισταμένη η πεποίθηση πως στο σύμπαν αυτό δε ζούμε μόνοι μας και η πολύαναμενόμενη συνάντησή μας με πλάσματα εξωγήινα είναι απλά θέμα χρόνου. Ο χειρισμός του θέματος της «επαφής», όμως, υπήρξε αρκετά διαφορετικός στο καθένα από αυτά. Στο The Day the Earth Stood Still του δαιμόνιου Robert Wise, οι επισκέπτες έρχονται να προειδοποιήσουν για την αυτοκαταστροφική πορεία του ανθρώπινου είδους. Στο The Thing From Another World σε σκηνοθεσία - τουλάχιστον στα χαρτιά - του Christian Nyby, ο εξωγήινος είναι εχθρικός κι ανεπίδεκτος επικοινωνίας, κοινώς βάρβαρος.

Το μήνυμα του πρώτου θα πέσει στο κενό για πολλά χρόνια μέχρι ο κύριος Spielberg, δύο δεκαετίες και βάλε αργότερα, να αλλάξει πλήρως το κινηματογραφικό κατεστημένο στην «εξωγήινη» θεματολογία. Ως τότε όμως, πληρώνοντας θαρρείς το τίμημα της πολωμένης πολιτικής πραγματικότητας της εποχής, τα εκ μακρινού διαστήματος ορμώμενα πλάσματα περιορίζονταν στο ρόλο του επιθετικού Άλλου, με τον οποίο μάταια θα προσπαθούσες να συνεννοηθείς με τη λογική. Το The Thing From Another World θα αποτελέσει τη βασική επιρροή για αναρίθμητα φιλμ που θα θελήσουν να καμουφλάρουν τη ψυχροπολεμική τους προπαγάνδα με το μανδύα της επιστημονικής (και μη) φαντασίας. Ακόμα και σήμερα, παρά τους παρωχημένους κώδικες που επιστρατεύει, διατηρεί αναλλοίωτη την αξία του ως ένα κινηματογραφικό πρωτότυπο, οδηγός για μερικά αναμφισβήτητα αριστουργήματα (βλέπε Alien).

Στην πραγματικότητα, η σύγκρισή του με την ταινία του Wise φέρνει στο νου μία ακόμη, διάσημη στους σινεφίλ αντιπαράθεση της ίδιας δεκαετίας, αυτή τη φορά στο αρχετυπικό είδος του western, ανάμεσα στο High Noon και το Rio Bravo. Αν και μέσα στα χρόνια η κριτική αντιμετώπιση αμφότερων θα διανύσει όλη την ιδεολογική απόσταση από τα αριστερά στα δεξιά και τανάπαλιν, μία βασική διαφορά σε επίπεδο χαρακτηρολογικό είναι βέβαιη. Στο φιλμ του Zinnemann ο ήρωας ζητάει απεγνωσμένα τη συνδρομή των συμπολιτών του και στο τέλος θα κληθεί να αγωνιστεί μόνος του όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Στο Rio Bravo ο σερίφης John T. Chance/John Wayne και η ολιγομελής ομάδα του όχι μόνο δε ψάχνουν για βοήθεια, αλλά την αρνούνται κιόλας από όποιον προσφέρεται να αγωνιστεί στο πλευρό τους. Ο αυστηρός επαγγελματισμός του αρσενικού ήρωα, η αυξημένη αίσθηση του καθήκοντος, ο συμπιεσμένος χωροχρόνος, όλα τους είναι σταθερά μοτίβα στη φιλμογραφία του Howard Hawks. Το όνομα του οποίου, διόλου τυχαία, εμφανίζεται ανάμεσα στους παραγωγούς του The Thing From Another World.

 

Island of Lost Souls 1932

Island of Lost Souls 1932

Η Νήσος των Χαμένων Ψυχών

Σκηνοθεσία: Erle C. Kenton

Σενάριο: Waldemar Young, Philip Wylie, H.G. Wells

Είδος: Horror, Ski-Fi, Bela Lougosi

Διάρκεια: 1h 10min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Charles Laughton: Dr. Moreau

Richard Arlen: Edward Parker

Leila Hyam: Ruth Thomas

Bela Lugosi: Sayer of the Law

Kathleen Burke: The Panther Woman

Arthur Hohl: Montgomery

 

    Ένας ναυτικός θα βρεθεί, ύστερα από μια μικρή περιπέτεια, στο νησί του Δόκτορος Μορό. Αμέσως θα αντιληφθεί ότι ο Δρ. Μορό διενεργεί βάρβαρα πειράματα στους ιθαγενείς του νησιού και θα βαλθεί να τον σταματήσει.Γυρισμένη το 1932, το «Island of Lost Souls» είναι μία από αυτές τις ταινίες που ήταν πρωτοποριακές και προκλητικές για την εποχή τους, αλλά που δεν μπορούν να έχουν την ίδια επίδραση στο θεατή του σήμερα. Το προφανέστερο που αποδεικνύει τον ισχυρισμό μου είναι ότι η ταινία δεν μπορεί να προκαλέσει στο σύγχρονο θεατή τον τρόμο που προκαλούσε στην εποχή της. Ο σύγχρονος θεατής θα το αντιληφθεί περισσότερο ως ένα σκοτεινό παραμύθι και όχι ως ταινία τρόμου ή επιστημονικής φαντασίας.

    Ως προς το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας, είναι ανεπίτρεπτο για τα σημερινά δεδομένα, αλλά και για την εποχή που γυρίστηκε η ταινία (ο Δαρβίνος είχε γράψει για την εξέλιξη των ειδών πάνω από 70 χρόνια πριν) να υπάρχουν χονδροειδείς επιστημονικές ανακρίβειες για πράγματα γνωστά στην επιστήμη. Αναφέρομαι στην άποψη του Δόκτορος Μορό, την υψίστη επιστημονική αρχή της ταινίας, ο οποίος αναφέρει πως όλα τα έμβια όντα έχουν την τάση να προσεγγίζουν μορφολογικά και οργανικά τον άνθρωπο. Αυτό δεν ισχύει με τίποτα. Ρωτήστε όποιον βιολόγο θέλετε. Δεν ίσχυε ούτε όταν γυρίστηκε η ταινία, με βάση τα τότε επιστημονικά δεδομένα.

    Ο Charles Laughton ερμηνεύει ωραία (ρεαλιστικά και παιχνιδιάρικα, για τα δεδομένα της εποχής) τον Δρ. Μορό, αλλά δεν πρόκειται για κάποια τρομερή ερμηνεία για τα σημερινά δεδομένα, ενώ ο ναυτικός έχει ως χαρακτήρας αυτήν την εκνευριστική παλικαριά και στενομυαλιά που είχαν πολλοί ήρωες εκείνη την εποχή στον αμερικανικό κινηματογράφο (καθώς και για αρκετά χρόνια μετά). Ο Bela Lugosi είναι σχεδόν αγνώριστος στο ρόλο του, δεν πρωταγωνιστεί, αλλά οι καλύτερες στιγμές της ταινίας του ανήκουν. Κάθε φορά που, ως αρχηγός όλων των όντων που έχουν υποστεί τα πειράματα του Μορό και έχουν μεταλλαχθεί, αναρωτιέται μαζί τους, φωναχτά, “Are we not men?” (Άνθρωποι δεν είμαστε;), σχεδόν μια θρησκευτική καθήλωση επιβάλλεται στο θεατή. Η ιδέα της επανάληψης του προπατορικού αμαρτήματος, από τον ίδιο το Θεό αυτήν τη φορά, δηλαδή τον Δρ. Μορό, αποτελεί επίσης ένα ωραίο στοιχείο της ταινίας.

    Η ταινία έχει παλιώσει-αυτό είναι γεγονός. Συνεχίζει, όμως, να έχει να προσφέρει ορισμένες αξιομνημόνευτες στιγμές στους σύγχρονους θεατές που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τις πρώτες δεκαετίες του κινηματογράφου. 

  

The Mummy 1932

The Mummy 1932

Η Μούμια 

Σκηνοθεσία: Karl Freund

Σενάριο: Nina Wilcox Putnam, Richard Schayer

John L. Balderston

Είδος: Bela Lougosi, Horror, Drama

Διάρκεια: 01:13

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Boris Karloff: mhotep

Zita Johann: Helen Grosvenor

David Manners: Frank Whemple

Arthur Byron: Sir Joseph Whemple

Edward Van Sloan: Doctor Muller

 

Μια ομάδα αρχαιολόγων ζωντανεύει κατά λάθος έναν αρχαίο αιγύπτιο ιερέα, όταν διαβάζουν φωναχτά ένα μαγικό ξόρκι. 

Η μούμια ζωντανεύει και ψάχνει έναν τρόπο για να φέρει πίσω τη χαμένη αγαπημένη του.

Η Μούμια ήταν το τρίτο monster movie για την Universal, μετά την τεράστια επιτυχία του Frankenstein και του Dracula, και φυσικά ο Boris Karloff παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σε αντίθεση με τα άλλα κλασικά τέρατα της Universal, η Μούμια δεν είχε συνέχεια, αλλά αρκετές διασκευές, ειδικά από Hammer μεριά.

 

Η Βρετανική Αρχαιολογική αποστολή στο Κάιρο είναι συγκινημένη με τα ευρήματα τους στην έρημο, όταν περίεργα συμβάντα ενοχοποιούν τον υπηρέτη Ardath Bey (Boris Karloff), του οποίου την.. σκούφια δεν γνωρίζουν από που προέρχεται....

Ο σκοτεινός, όμως, Bey αποτελεί την μετενσάρκωση του Ιερέα Ιμούθη, ο οποίος, καθώς θέλει να αποκτήσει πλέον την αιωνιότητα προσπαθεί να παρασύρει την όμορφη αριστοκράτισσα Helen Grosvenor (Zita Johann) μαζί του σε απόκρυφους τόπους (καθόσον την θεωρεί επίσης μετενσάρκωση του μεγάλου του έρωτα πριν 2700 χρόνια...)

Ο μόνος τρόπος που μένει στους Βρετανούς αρχαιολόγους για την διάσωση της είναι η καταστροφή του σατανικού Ardath Bey...

ΚΡΙΤΙΚΗ: Σπουδαίο σενάριο για την εποχή (1932), γεμάτο από τους μυστικιστικούς θρύλους, τις κατάρες και τις εικασίες για τις Αιγυπτιακές θεότητες...

Ο Boris Karloff δίνει άλλη μία επιβλητική ερμηνεία με το παγωμένο, αγέλαστο πρόσωπο του να τρομοκρατε, ίγουρα εκείνη την εποχή. τους θεατές των κινηματογράφων...

Σήμερα είναι δυστυχώς ξεπερασμένος ο τρόμος που θα μπορούσε να εμπνεύσει, μετά από τόσα και τόσα που έχουμε δει...

Το έργο, πάντως, έχει ωραία πλοκή, σχετική αγωνία και σίγουρα ενδείκνυται για τους φίλους του μεγάλου Karloff..