Κυριακή 13 Ιουνίου 2021

Jules Et Jim 1962

Jules Et Jim 1962

Ζυλ και Τζιμ 

Σκηνοθεσία: François Truffaut

Σενάριο: Henri-Pierre Roché, François Truffaut, Jean Gruault

Είδος: Drama, FRANCOIS TRUFFAUT, Romance

Διάρκεια: 01:41

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jeanne Moreau: Catherine

Oskar Werner: Jules

Henri Serre: Jim

Vanna Urbino: Gilberte

Serge Rezvani: Albert

 

Μια από τις σημαντικότερες ταινίες της "νουβέλ βαγκ", που τοποθέτησε τον Τρυφώ στο πάνθεο των μεγάλων δημιουργών και για την οποία ο Αμερικανός θεωρητικός Andrew Sarris έγραψε: "είναι μία από τις πιο σπάνιες ταινίες, ένα αυθεντικό ρομαντικό έργο. Βιάζομαι να προσθέσω ότι δεν εννοώ ρομαντικό με την έννοια ότι παίζουν τσιγγάνικα βιολιά, ή ότι επικρατεί η άποψη της ζωής μέσα από ροζ φίλτρα. Αντίθετα το "Ζύλ και Τζίμ" εκφράζει μια σκληρή οπτική του έρωτα, σαν ένα πόλεμο σε ιδιωτικό επίπεδο, με τις αντίθετες παρατάξεις να συγκρούονται έξω από τους νόμους και τους κανόνες της κοινωνίας".

Παρά τη χρονική περίοδο στην οποία αναφέρεται η ιστορία (το μποέμικο Παρίσι στα χρόνια γύρω από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο), η ατμόσφαιρα και οι ευαισθησίες της θυμίζουν τη δεκαετία του '60, με τη μελέτη ενός ερωτικού τριγώνου ανάμεσα στον συγκρατημένο Γερμανό Ζιλ, τον ραφιναρισμένο Παριζιάνο Τζιμ και τη γυναίκα που αγαπούν και οι δυο: την πεισματάρα, αινιγματική Κατρίν. Κινηματογραφώντας με έμπνευση και χρησιμοποιώντας όλες τις τεχνικές δυνατότητες του κινηματογράφου - στριφογυριστές κινήσεις της κάμερας, τζαμπ - κατ, παγωμένα καρέ, λήψεις από γερανό, ένθεση καρέ αρχείου, κ.α. ο Τρυφό μας προσφέρει μια γνήσια ρομαντική ταινία.

 



Eva 1962

Eva 1962

Έβα

Σκηνοθεσία: Joseph Losey

Σενάριο:

Είδος: Drama

Διάρκεια: 01:56

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jeanne Moreau: Eve Olivier

Stanley Baker: Tyvian Jones

Virna Lisi: Francesca Ferrara

James Villiers: Alan McCormick - a screenwriter

Riccardo Garrone: Michele - a player

    Σε μια ομιχλώδη και χειμωνιάτικη Βενετία, η Ζαν Μορό ενσαρκώνει και πάλι μια ελεύθερη γυναίκα που αρνείται κάθε δεσμό. Αντίθετα από την Κατρίν του Ζιλ και Tzιμ που χάνεται στους μαιάνδρους των συναισθηματικούς δισταγμών της, η Εύα απορρίπτει πεισματικά τον έρωτα και μεταμορφώνεται σε ένα πλάσμα σκληρό και παγωμένο με υπνωτικό βλέμμα. Ο Ζοζέφ Λοζέ έδωσε στην ταινία του μια πνιγηρή ατμόσφαιρα όπου ο θεατής βυθίζεται όπως βυθίζεται και ο ήρωας της ιστορίας

L'eclisse 1962

 L'eclisse 1962

Στην έκσταση του πάθους

(Η έκλειψη)

Σκηνοθεσία: Michelangelo Antonioni

Σενάριο: Michelangelo Antonioni, Tonino Guerra,

Elio Bartolini, Ottiero Ottieri

Είδος: Antonioni, Drama, Romance

Διάρκεια: 01:58

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Alain Delon: Piero

Monica Vitti: Vittoria

Francisco Rabal: Riccardo

Lilla Brignone: Vittoria's Mother

Rossana Rory: Anita

 

Η τρίτη ταινία της "τριλογίας της αλλοτρίωσης" (οι άλλες δύο είναι "Η περιπέτεια" και "Η νύχτα"), θεωρείται η καλύτερη ταινία του Αντονιόνι με την οποία ο σκηνοθέτης φτάνει στο απόγειο του προσωπικού του ύφους: νεκροί χρόνοι όπου φαινομενικά δεν συμβαίνει τίποτα, καθοριστικοί όμως για το μετεώρισμα και το αργό ξεδίπλωμα των συναισθημάτων, άδεια κι έρημα τοπία (αστικά και φυσικά) που υπογραμμίζουν και εκφράζουν οπτικά την μοναξιά των ηρώων, λειτουργική χρήση των εντός και εκτός πεδίου χώρων, απογείωση του καθημερινού και τετριμμένου στη σφαίρα της ποίησης, εκφραστική χρήση της σιωπής...

Ο κόσμος των αστών που στην "Περιπέτεια" υπήρχε σαν ένα λιγάκι αποκομμένο φόντο και στη "Νύχτα" έκανε πιο καθαρά την εμφάνισή του, εδώ είναι ο κύριος θεματικός πυρήνας. Είναι το πορτραίτο μιας γυναίκας που εγκαταλείπει έναν ώριμο διανοούμενο, γιατί δεν μπορεί να της προσφέρει καμία σιγουριά και αποθαρρυμένη, χαμένη και μόνη αρχίζει ν'αναζητά στους άλλους, τη θέρμη για τη ζωή που λείπει από την ίδια. Καρδιά της ταινίας αποτελούν οι σκηνές στο χρηματιστήριο της Ρώμης, μια σεκάνς ανθολογίας δεκαπέντε λεπτών σε μια ανθρώπινη ζούγκλα όπου οι άνθρωποι ουρλιάζουν σαν μανιακοί κερδίζοντας και χάνοντας περιουσίες μέσα σε λίγα λεπτά.

Στο φινάλε της ταινίας υπάρχει μια άλλη εξίσου σημαντική σεκάνς (δες βίντεο) που ερμηνεύει την ταινία κινηματογραφώντας μια έκλειψη ηλίου, την ώρα που η Μόνικα Βίτα ξεκινάει αναποφάσιστη να συναντήσει τον εραστή της. Αυτά τα τελευταία δεκαπέντε λεπτά της ταινίας δείχνουν το σκοτάδι της έκλειψης να πέφτει αργά από κάδρο σε κάδρο σε μια πόλη άδεια από ανθρώπους, ενώ το μόνο που υπάρχει στα κάδρα του Αντονιόνι είναι μια νεκρή φύση από τσιμέντο, άσφαλτο και οικοδομικά υλικά. Ολική έκλειψη των συναισθημάτων. Η πλοκή ισχνή, η αφήγηση αργή και αποστασιοποιημένη, οι διάλογοι ελάχιστοι, απαιτείται γνώση και μια άλλη οπτική για την απόλαυσή της.

 


 

Experiment in Terror 1662

 Experiment in Terror 1662

Πειράματα Με Τον Τρόμο

Σκηνοθεσία: Blake Edwards

Σενάριο: Gordon Gordon, Mildred Gordon

Είδος: Crime, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 02:03

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Glenn Ford: John 'Rip' Ripley

Lee Remick: Kelly Sherwood

Stefanie Powers: Toby Sherwood

Roy Poole: Brad

Ned Glass: Popcorn

 

Η Κέλι Σέργουντ δέχεται εκβιασμό από έναν άντρα με βραχνή φωνή, να κλέψει $100.000 από την τράπεζα στην οποία εργάζεται. Αν δεν το κάνει ή μιλήσει στην αστυνομία, θα πεθάνει η μικρή της αδελφή. Η Κέλι όμως, καταφέρνει να ειδοποιήσει τον πράκτορα Ρίπλεϊ του FBI.


 

Sanjuro 1962

Sanjuro 1962

Σανζούρο


Σκηνοθεσία: Akira Kurosawa

Σενάριο: Ryuzo Kikushima, Hideo Oguni,

Akira Kurosawa, Shugoro Yamamoto

Είδος: Action, Adventure, Comedy, Drama, Kurosawa

Διάρκεια: 01:35

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Toshirô Mifune: Sanjûrô Tsubaki

Tatsuya Nakadai: Hanbei Muroto

Keiju Kobayashi: The Spy

Yuzo Kayama: Iori Izaka

Reiko Dan: Chidori / Mutsuta's daughter

 

18ος αιώνας. Εννιά νεαροί αποφασίζουν να καταγγείλουν μια πράξη διαφθοράς στον τοπικό άρχοντα. Θα προδοθούν, όμως, και μόνο με την βοήθεια του σαμουράι Σανζούρο θα γλυτώσουν από τους άντρες του άρχοντα. Αμέσως μετά θα απαχθεί ο θείος του πρωτοστάτη των επαναστατών από τον άρχοντα και με την βία τον πιέζει να υπογράψει ομολογία προδοσίας. Ο Σανζούρο και πάλι είναι αυτός που θα σπεύσει να βοηθήσει τον άτυχο άντρα και την οικογένεια του.



  

Freud 1962

 Freud 1962

Φρόιντ: Απόκρυφα Πάθη

Σκηνοθεσία: John Huston

Σενάριο: Charles Kaufman, Wolfgang Reinhardt

 Jean-Paul Sartre

Είδος: Biography, Drama

Διάρκεια: 02:00

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Montgomery Clift:            Sigmund Freud

Susannah York: Cecily Koertner

Larry Parks: Dr. Joseph Breuer

Susan Kohner: Martha Freud

Eileen Herlie: Frau Ida Koertner

 

Ψευδο-βιογραφία που αφορά μια πενταετία από την ζωή του Βιεννέζου ψυχιάτρου Ζίγκμουντ Φρόιντ, από το 1885 έως το 1890. Ενώ άλλοι συνάδελφοι του αρνούνται να ασχοληθούν με κάποιες ακραίες περιπτώσεις επειδή πιστεύουν ότι οι ασθενείς προσποιούνται, ο Φρόιντ πιστεύει το αντίθετο. Κύρια ασθενής του η Σεσίλι, που αρνείται να πιει νερό και κατατρέχεται από τον ίδιο εφιάλτη.

 


 

The Man Who Shot Liberty Valance 1962

 The Man Who Shot Liberty Valance 1962

Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς

Σκηνοθεσία: John Ford

Σενάριο: James Warner Bellah, Willis Goldbeck

 Dorothy M. JOHNSON

Είδος: Drama, John Fort, Romance, WESTERN

Διάρκεια: 02:03

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Wayne: Tom Doniphon

James Stewart: Ransom Stoddard

Vera Miles: Hallie Stoddard

Lee Marvin: Liberty Valance

Edmond O'Brien: Dutton Peabody

 

Από τα κορυφαία έργο του John Ford, που απεικονίζει -και αποδομεί- την Άγρια Δύση στο τέλος του 19ου αιώνα, τότε που οι πολίτες έχοντας σιχαθεί την ανομία και την παρανομία προωθούσαν τον εκσυγχρονισμό, την τήρηση του νόμου και την επίλυση των διαφορών με ειρηνικά μέσα αντί με οπλισμένα 45άρια.

Ο James Stewart (υποδύεται το δικηγόρο Ραντς Στονταρντ) και ο John Wayne (υποδύεται τον μάτσο άντρακλα Τομ Ντόνιφον) μοιράζονται τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε αυτό το εξαιρετικό western γεμάτο με δείγματα ευαισθησίας, ανεκτικότητας και συμμετοχής στα κοινά.

 Ο "κακός" της παρέας, ο Lee Marvin (υποδύεται τον βίαιο πιστολέρο Λίμπερτυ Βάλανς), βρίσκει αντίσταση στα όπλα του και τις μεθόδους του, γεγονός που συμβολίζει την αλλαγή της Δύσης από μία άνομη και ανεξέλεγκτη εγκληματική πάμπα προς μία ομαλοποιούμενη περιοχή των ΗΠΑ.

Καλές ηθοποιίες από όλους και ιδιαίτερα από τους δεύτερους ρόλους (προς το τέλος, μάλιστα, όταν η συμμορία του Βάλανς καταστρέφει το Τυπογραφείο, ξεχωρίζει και ο Lee Van Cleef, σε ένα μικρό ρόλο κΑκοποιού της συμμορίας..). Εντάξει, ο James Stewart είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς για το στιλ του, την αρχοντική του κορμοστασιά και την ξεχωριστή ομιλία του. Στο έργο συμβολίζει όσα προσπάθησαν να φέρουν στις ΗΠΑ οι πατέρες του Έθνους, δηλαδή, την μόρφωση, την συμμετοχική δημοκρατία και την ελευθερία του τύπου και του λόγου..

Από πολλές πλευρές, λοιπόν, αξιολογότατο έργο, με πολλαπλά μηνύματα και προφανώς συνιστάται σε όλους τους φίλους του είδους.