Κυριακή 13 Ιουνίου 2021

Follow That Dream 1962

 Follow That Dream 1962

Καλοκαίρι στη Φλόριντα


Σκηνοθεσία: Gordon Douglas

Σενάριο: Charles Lederer, Richard P. Powell, Herman Raucher

Είδος: Comedy, ELVIS PRESLEY, Musical

Διάρκεια: 01:49

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Elvis Presley: Toby Kwimper

Arthur O'Connell: Pop Kwimper

Anne Helm: Holly Jones

Joanna Moore: Alisha Claypoole

Jack Kruschen: Carmine

 

Όταν το αυτοκίνητο της οικογένειας Kwimper ξεμείνει καύσιμα σε μια νέα εθνική οδό στη Φλόριντα και ένας επόπτης προσπαθεί να τους διώξει. Ο πατέρας σκάβει για νερό και προσπαθεί να κατοχυρώσει την εγκατάστασή τους. Ο ίδιος και ο γιος του Toby και τα υιοθετημένα παιδιά τους, η Holly, η Αριάδνη και τα δίδυμα, ξεκινήσουν τη δική τους μικρή κοινότητα κατά μήκος μια λωρίδα στην άκρη του δρόμου. Τα πράγματα πάνες καλά μέχρι που μια σέξι κοινωνικό λειτουργός προσπαθεί να πάρει την Αριάδνη και τα δίδυμα.


 

he Longest Day 1962

The Longest Day 1962

Η Πιο Μεγάλη Μέρα του Πολέμου


Σκηνοθεσία: Ken Annakin, Andrew Marton

Σενάριο: Cornelius Ryan, Romain Gary, James Jones,

David Pursall, Jack Seddon

Είδος: Action, Drama, History, War

Διάρκεια: 02:58

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Eddie Albert: Col. Thompson

Paul Anka: U.S. Army Ranger

Arletty: Madame Barrault

Jean-Louis Barrault: Father Louis Roulland

Richard Beymer: Pvt. Dutch Schultz

Bourvil: Mayor of Colleville

Richard Burton: Flying Officer David Campbell

 

Η απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία, που πραγματοποιήθηκε την 6η Ιουνίου 1944, έκρινε την τύχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σήμανε την αρχή του τέλους για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ.

Πέντε σκηνοθέτες (ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Ζανούκ), τέσσερις διευθυντές φωτογραφίας, εκατοντάδες κομπάρσοι και πάνω από τριάντα οκτώ πρωταγωνιστές τριών εθνικοτήτων επιστρατεύτηκαν για να υλοποιήσουν το όνειρο του πανίσχυρου παραγωγού της Fox κατά τη δεκαετία του ΄60 Ντάριλ Φ. Ζανούκ: μια επική κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κορνήλιου Ράιαν, που είχε θέμα την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στις τρεις ώρες που διαρκεί το φιλμ ο θεατής παρακολουθεί με κάθε λεπτομέρεια όσα συνέβησαν στα αντίπαλα στρατόπεδα σε 24 ώρες, δηλαδή από την παραμονή της επίθεσης μέχρι το απόγευμα της 6ης Ιουνίου οπότε και κατέρρευσαν τα μέτωπα των Γερμανών κατά μήκος των ακτών της Νορμανδίας, ενώ δημοφιλείς ηθοποιοί της εποχής (Πίτερ Φόντα, Ρόμπερτ Μίτσαμ, Σον Κόνερι, Μελ Φερέρ, Σαλ Μινέο, Ρόμπερτ Βάγκνερ κ.ά.) εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους. Με τα μέτρα ενός δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ, το "The Longest Day" διακρίνεται για την ακρίβεια και την αντικειμενικότητά του. Συγκρινόμενο με μια σύγχρονη παραγωγή, και ειδικά με το "Στρατιώτη Ράιαν" που στο πρώτο ημίωρο αναπαριστά την απόβαση στην ακτή Όμαχα, δείχνει την ηλικία του. Ωστόσο, ως εγχείρημα παραμένει ακόμα και σήμερα μεγαλειώδες, με άψογη αναπαράσταση των ιστορικών γεγονότων και με θαυμάσια ασπρόμαυρη φωτογραφία, για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ.



Girls! Girls! Girls! 1962

Girls! Girls! Girls! 1962

Ραντεβού με χίλια κορίτσια

  


Σκηνοθεσία: Norman Taurog

Σενάριο: Allan Weiss, Edward Anhalt

Είδος: Adventure, Comedy, ELVIS PRESLEY, Musical

Διάρκεια: 01:38

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Elvis Presley: Ross Carpenter

Stella Stevens: Robin Gantner

Jeremy Slate: Wesley Johnson

Laurel Goodwin:Laurel Dodge

Benson Fong: Kin Yung

 

Όταν οι θετοί γονείς του κλείνουν την επιχείρηση ενοικίασης σκαφών για τουρίστες, ένας νεαρός αποφασίζει να αγοράσει το πλεούμενο που κατασκεύασε μαζί με τον πατέρα του και στο οποίο μένει. Δυσκολεύεται να μαζέψει χρήματα και επιπλέον πολιορκείται από δυο όμορφα κορίτσια.


To Kill A Mockingbird 1962

To Kill A Mockingbird 1962

Σκιές και Σιωπή


Σκηνοθεσία: Robert Mulligan

Σενάριο: Harper LeeHorton Foote

Είδος: Crime, Drama

Διάρκεια: 02:09

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

 

Gregory Peck: Atticus Finch

John Megna: Dill Harris

Frank Overton: Sheriff Heck Tate

Rosemary Murphy: Maudie Atkinson

Ruth White: Mrs. Dubose

 

Το "To Kill a Mockingbird" αποτελεί θεωρητικά έναν κινηματογραφικό θρύλο. Αν όχι του Παγκόσμιου, τότε σίγουρα του Αμερικάνικου σινεμά. Βραβευμένο με 3 oscar στα νιάτα του (1962), και φιγουράροντας (αυτή τη στιγμή) στο νούμερο 52 της λίστας των καλύτερων ταινιών του imdb. Όμως είναι αυτή η "κατάκτηση" αξιολογικά συμβατή με την πραγματικότητα;

Ένα έργο Τέχνης, σαφώς και ένα κινηματογραφικό, διαβάζεται πρωτίστως αισθητηριακά! Υπό την έννοια ότι είναι οι αισθήσεις σου αυτές που έρχονται ευθέως αντιμέτωπες μαζί του, και αυτές που καλούνται να το αντιληφθούν. Έπειτα έρχεται το διανοητικό, το φιλοσοφικό, το διασκεδαστικό και κάθε άλλο επίπεδο "ανάγνωσης". Υπό τη σκοπιά αυτή, τα λεχθέντα δεν έχουν τον πλέον βαρυσήμαντο ρόλο, όσο η (αισθητηριακή) κύλισή τους στις αφηγηματικές αρτηρίες. Και είναι αυτός ο κύριος λόγος για τον οποίο διατηρώ πάντα επιφυλάξεις όσον αφορά την αξιολογική θέση της στρατευμένης Τέχνης, η οποία βασίζεται αποκλειστικά στα λεχθέντα. Επουδενί, δε θεωρώ την στρατευμένη Τέχνη ως ανάξια ύπαρξης, αλλά αδυνατώ να την εξισώσω με την Τέχνη που προκύπτει ως σπέρμα μιας απροσδιόριστης και ανήσυχης δημιουργικής ομίχλης. Γιατί αυτή η Τέχνη υποσκάπτει αόρατα εντός μας, αφυπνίζοντας, κυρίως αισθητηριακά, μια μύχια (και προϋπάρχουσα) πύρινη λάβα, η οποία με τη σειρά της σαρώνει διαμορφωτικά την έσω ζωή μας. Η στρατευμένη τέχνη, αντιθέτως, διαμορφώνει διαφορετικά. Διατυμπανίζει την πνευματική πανευδαιμονία των θέσεών της. Τις επιστρώνει με ένα χρίσμα απόλυτης αλήθειας και έπειτα, με το βούρδουλα ανά χείρας χαλιναγωγεί το φιλοθεάμον κοινό.

Μπορεί όλη αυτή η εισαγωγή να μοιάζει φλύαρη και άκυρη σε σχέση με την ταινία, αλλά νομίζω πως εν τέλει δεν είναι! Αρχικά να δηλώσω πως διανοητικά σχεδόν συμφωνώ με όλες τις θέσεις του "To Kill a Mockingbird". Ίσως περισσότερο από συμφωνώ! Και βρίσκω πολύ ευφυές τον κεντρικό πυρήνα του. Στον οποίο ο Robert Mulligan μας παρουσιάζει μια κοινωνία που αρέσκεται στο να κατασκευάζει σκιάχτρα, κολλώντας ταμπέλες σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους και άχρωμες πτυχές της ζωής. Έπειτα, η ανισότητα, ή καλύτερα το άδικο αυτής της διαδικασίας, επιστρέφει με τη μορφή ενοχής στους κατασκευαστές, οι οποίοι πλέον καλούνται να αφανίσουν τα συλλογικά-κοινωνικά αυτεπιβεβλημένα κατασκευάσματα τους, να κάψουν δηλαδή τα σκιάχτρα, στην λυσσαλέα προσπάθεια τους να αφαιρέσουν τις φλέγουσες ενοχές από πάνω τους. Ένας Hanekικός στοχασμός θα λέγαμε! Στον οποίο προστίθενται μηνύματα κατά της αναίτιας ξενοφοβίας, ενώ παράλληλα θίγεται το ζήτημα της συμφιλίωσης με τους προσωπικούς μας φόβους, δια της βιωματικής εξερεύνησης τους.

Και όμως κάτι δεν πάει καλά! Πρόκειται για την αφηγηματική και αισθητική υποδούλωση της ταινίας στον μοναδικό σκοπό ύπαρξη της: να κοινωνηθούν τα λεχθέντα σε ένα όσο το δυνατό ευρύτερο κοινό. Στα πλαίσια αυτά, η αφήγηση ακολουθεί μια ενοχλητική οδό υπεραπλούστευσης. Ενώ η αισθητική εγκλωβίζεται στο τετριμμένο, έρμαιο μιας υπερηθικόλογης συμβολικής, πασχίζοντας να αποσαφηνίσει και την τελευταία σταγόνα νοήματος μέχρι και στον πιο "απαίδευτο" θεατή. Δεν αντιλέγω, προφανώς στον καιρό του το "To Kill a Mockingbird" έχει γεννηθεί από την εξής αναγκαιότητα: ένα μάθημα αμφισβήτησης της στενόχωρης και αγκιστρωμένης κοινωνικής "ηθικής". Η Τέχνη όμως είναι άχρονη. Είναι αιώνια. Υπό την έννοια πως ένα καλλιτεχνικό κείμενο υπάρχει από τη στιγμή της γέννησης του, ως το άπειρο. Έτσι λοιπόν η ταινία του Robert Mulligan, σαράντα χρόνια από τη δημιουργία της, φαντάζει γυμνή. Έρμαιο των χρονικά συγκεκριμένων σκοπών της!

Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω και ένα σχόλιο αμφισβήτησης της αυθεντικότητας ταινιών όπως το "To Kill a Mockingbird" ή το "The Green Mile" κλπ. Θεωρητικά ταινίες σαν τις προαναφερόμενες θίγουν ζητήματα κοινωνικής αδικίας και ανισότητας. Συνηθίζεται να εξασφαλίζουν την σύμπνοια και τον ένθερμο θαυμασμό της μεγαλύτερης μερίδας ενός πολυπληθούς κοινού. Πως είναι δυνατόν λοιπόν τα λεχθέντα να είναι αυθεντικά; Αφού το ίδιο το ευρύ κοινό, με την ιδιότητα του πολίτη πλέον, είναι αυτό που έχει καθιερώσει και συντηρήσει τα θιγόμενα ζητήματα.


  

Kid Galahad 1962

Kid Galahad 1962

ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ


Σκηνοθεσία: Phil Karlson

Σενάριο: William Fay, Francis Wallace

Είδος: Comedy, Crime, ELVIS PRESLEY, Musica

Διάρκεια: 01:32

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Elvis Presley: Walter Gulick

Gig Young: Willy Grogan

Lola Albright: Dolly Fletcher

Joan Blackman: Rose Grogan

Charles Bronson: Lew Nyack

 Ο Ελβις φοράει τα γάντια του μποξ σε μια ταινία που ως συνήθως πρωταγωνιστεί η μαγευτική φωνή του και η μουσική, από τις αρχές της δεκαετίας του '60. όταν μεσουρανούσε ακόμη η μόδα της μουσικής κωμωδίας. Αυτή τη φορά πάνω στο ρινγκ, υποδύεται έναν υποσχόμενο αν και απρόθυμο πρωταθλητή του μποξ που έχει να αντιμετωπίσει τον σκληρό προπονητή του. Το τι γίνεται εκεί μόνο η οθόνη είναι ικανή να αποδώσει σε πλήρεις διαστάσεις! Αξίζει να προσέξει κανείς την εμφάνιση του Τσαρλς Μπρόνσον στο ρόλο του βοηθού προπονητή.


  

Tiara Tahiti 1962

Tiara Tahiti 1962

Τιάρα Ταϊτή

Σκηνοθεσία: Ted Kotchef

Σενάριο: Geoffrey Cotterell

Είδος: Comedy, Drama

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

James Mason: Capt. Brett Aimsley

John Mills: Lt. Col. Clifford Southey

Claude Dauphin: Henri Farengue

Herbert Lom: Chong Sing

Rosenda Monteros: Belle Annie

 

Η ταινια Tiara Tahiti (1962) online greek subtitles Η ιστορία ενός σκληρού Ταγματάρχη κι ενός εκλεπτυσμένου Καπετάνιου που συγκρούονται κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου και συνεχίζουν τη διαμάχη τους μετά τον πόλεμο στα ειρηνικά μέρη της Ταϊτής.

            Στην εξωτική Ταϊτή, μας μεταφέρει αυτό το κράμα κωμωδίας, αισθηματικής ταινίας και δραματικής περιπέτειας του Ted Kotcheff, από το 1962. Μεταφορά νουβέλας και εδώ(Geoffrey Cotterell), με πρωταγωνιστή τον James Mason, που έδειχνε μια ιδιαίτερη προτίμηση σε αυτού του τύπου ταινίες εκείνα τα χρόνια(θυμίζω την συμμετοχή του και στο “Island in the sun”). Μαζί του και ο πάντα αξιόπιστα ποιοτικός John Mills(έγινε και σερ κάποια στιγμή). Σε ένα μικρότερο ρόλο και ο Herbert Lom . Και αυτό το φιλμ έτυχε ερασιτεχνικής μετάφρασης, διαφορετικά θα το θυμόμασταν αμυδρά πλέον, από τις τηλεοπτικές του προβολές του παρελθόντος. Πάλι καλά, που κάποιοι με μεράκι και αγάπη για το κλασικό σινεμά μεταφράζουν αυτά τα φιλμ. Το 5,8 ως μέσος όρος όπως προκύπτει από την βαθμολογία του imdb, τονίζει για ακόμη μια φορά την ανάγκη εύρεσης δικλίδων και αλγόριθμων στην βαθμολογία της ιστοσελίδας, προκειμένου οι 15χρονοι χρήστες να μην πετούν ένα 2 και να περνούν στην επόμενη…



  

he Music Man 1962

The Music Man 1962

Μουσική παρέλασις


Σκηνοθεσία:

Σενάριο: Morton DaCosta

Είδος: Comedy, Family, Musical,

Διάρκεια: 02:31

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Robert Preston: Harold Hill

Shirley Jones: Marian Paroo

Buddy Hackett: Marcellus Washburn

Hermione Gingold: Eulalie Mackechnie Shinn

Paul Ford: Mayor George Shinn

 

Αυτή η υπέροχη και διασκεδαστική ταινία που περιλαμβάνει παραστάσεις με 1.375 ηθοποιούς παραμένει μια ανεπανάληπτη υπερπαραγωγή. Ο Ρόμπερτ Πρέστον αποδίδει τον θρίαμβο του στο Μπρόντγουέϊ ως Τόνι, υποδυόμενος τον καλλιτέχνη Χάρολντ Χιλ, που πηγαίνει στο Ρίβερ Σίτι της Άϊοβα, για να φτιάξει μια μπάντα και έτσι έρχεται σε σύγκρουση και ταυτόχρονα ερωτεύεται με την βιβλιοθηκάριο της πόλη Μάριαν Παρού (βραβευμένη με Oscar TM Σίρλεϊ Τζόουν) που δεν εγκρίνει την μπάντα

Ο Μπάντι Χάκετ, η Ερμιόνη Γκρίγκολντ, ο Πολ Φορντ και ο επτάχρονος Ρον Χάουαρντ συμπρωταγωνιστούν σε αυτή την εκπληκτική ταινία από το βιβλίο της Μέρεντιθ Γουίλσον – που περιλαμβάνει τα αξέχαστα Εβδομήντα-Έξι Τρομπόνια και το Till There Was You ανάμεσα στις άλλες υπέροχες μελωδίες που με μαεστρία διευθύνει ο βραβευμένος με Oscar TM Ρέι Χέιντορθ.