Παρασκευή 19 Μαρτίου 2021

The Fabulous World of Jules Verne 1958

The Fabulous World of Jules Verne 1958

Διαβολική Εφεύρεση

Σκηνοθεσία: Karel Zeman

Σενάριο: Frantisek Hrubín, Jules Verne

Είδος: Animation, FANTASY

Διάρκεια: 01:23

Γλώσσα: Τσέχικα

Παίζουν:

Lubor Tokos: Simon Hart

Arnost Navrátil: Profesor Roch

Miroslav Holub: Artigas (as Miloslav Holub)

Frantisek Slégr: Kapitán pirátu

Václav Kyzlink: Ing. Serke

Jana Zatloukalová: Jana 

Ο Καθηγητής Ροκ, στέλνει τον βοηθό του, Σάιμον Χαρτ, σε μια αποτυχημένη επιστημονική αναζήτηση με σκοπό την ολοκλήρωση της νέας του εφεύρεσης, που φιλοδοξεί ν’αλλάξει τον κόσμο. Πρόκειται για μια νέα εκρηκτική ουσία που αν χρησιμοποιηθεί σωστά θα αποτελέσει την απόλυτη πηγή ενέργειας. Όμως, κι οι δυο τους πέφτουν θύματα απαγωγής από τον Κόμη Άρτιγκας, που επιθυμεί διακαώς την νέα εφεύρεση του καθηγητή, με σκοπό να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Ο ίδιος έχει κλέψει ένα υπερσύγχρονο, πανίσχυρο υποβρύχιο και λεηλατεί όλα τα εμπορικά πλοία προκειμένου να συγκεντρώσει τα απαραίτητα εφόδια για την ολοκλήρωση του σατανικού του σχεδίου. Ο καθηγητής πείθεται από τον Κόμη πως οι προθέσεις του είναι καλές και τον παροτρύνει να ολοκληρώσει την εφεύρεσή του.

Ο Σάιμον Χαρτ θα αντιδράσει και θα δημιουργήσει έναν σθεναρό πυρήνα αντίστασης στα σατανικά σχέδια του Κόμη.



 

The Return of Dracula (1958)

 

The Return of Dracula (1958)

Η Επιστροφή του Δρακουλα

 

Σκηνοθεσία: The Return of Dracula

Σενάριο: Pat Fielder, Pat Fielder

Είδος: Drama, Horror, Mystery

Διάρκεια: 1h 17min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Francis Lederer: Dracula - posing as Bellac Gordal

Norma Eberhardt: Rachel Mayberry

Ray Stricklyn: Tim Hansen

John Wengraf: John Merriman

Virginia Vincent: Jennie Blake

Gage Clarke: Rev. Dr. Whitfield 

Αν υπήρχε σχετικός όρος, αυτή εδώ η ταινία έπρεπε να αποτελούσε σημείο αναφοράς! Δεν έχετε δει πιο καλτ εκδοχή δράκουλα και, αμφιβάλλω αν θα γυριστεί ποτέ(εκτός κι αν το εντάξει ο Ταραντίνο στα μελλοντικά του σχέδια). Οι φίλοι του είδους απλά δεν πρέπει να το χάσουν με τίποτα. Φοβερή ατμόσφαιρα, ένας δράκουλας όλος ο παππούς του Nik Kershaw, καστ ανεπανάληπτο, φωτογραφία κατευθείαν για την πινακοθήκη τρόμου, μουσική υπόκρουση που θα ζήλευε και ο Freddy Krueger! Όσο για το σενάριο, απλά κρίμα που δεν βρέθηκε κανείς ως τώρα να του κάνει remake. Ο Paul Landres στα σκηνοθετικά του καλύτερα, με τον Francis Lederer που δίνει καλλιτεχνικό πόνο! Ο πιο φευγάτος δράκουλας ever!

Εξαιρετικό το gothic υπόβαθρο της Hammer, ουδεμία αντίρρηση επ' αυτού. Όμως εξίσου καλή βρίσκω και την καλτ προοπτική. Ίσως ένας συνδυασμός των δύο να έφερνε το κορυφαίο αποτέλεσμα, αν βρισκόταν ποτέ εκείνος που θα ενσωμάτωνε με επιτυχία και τις δύο τάσεις. Επειδή όμως με τα “αν” κινηματογράφος δεν γίνεται, ας αρκεστούμε στην εμφάνιση τούτη του κόμη δράκουλα στα Αμερικάνικα εδάφη. Η ταινία κινείται στο σινε μοτίβο του “μια μικρή επαρχιακή πόλη κάπου στην Αμερική, γνωρίζει τον τρόμο”. Κι ενώ με αυτές τις βάσεις, η προοπτική να γείρει προς την πλευρά του κλισέ φαντάζει ως λογική κατάληξη, έρχονται ο Paul Landres με τον σεναριογράφο Pat Fielder και αλλάζουν πορεία στο καράβι. Κι αφού προσπερνάει αρχικά τις σχετικές ξέρες με μια κάποια άνεση, καταφθάνει το καστ και η πορεία γίνεται ανεξέλεγκτη! Όποιος πρόλαβε πήδηξε! Οι υπόλοιποι, καταδύσεις μέχρι νεωτέρας! Μην φανταστείτε ότι με εκφράσεις σαν τις πιο πάνω επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες σας, για ένα “φιλμ χωρίς αρχή – μέση και τέλος, ανούσιο, που ενδεχομένως θα προσβάλλει κάθε σινε αξία”. Το “The return of Dracula” δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Απεναντίας, από τα πρώτα κιόλας καρέ διατηρεί την πρωτοτυπία και την ειλικρίνεια του απέναντι στον θεατή. Για μένα, μια από τις πιο αυθεντικές και ανανεωτικές διασκευές του κόμη Δράκουλα.

Στον σκηνοθέτη έχουμε αναφερθεί και σε παλαιότερες παρουσιάσεις. Το “The return of Dracula” είναι η καλύτερη του low budget δημιουργία, μετά το φοβερό sci fi The Flame Barrier (1958). Εδώ, παίρνει μια ομάδα ασύνδετων μεταξύ τους κρίκων, χαρακτήρων που απέχουν μεταξύ τους ίσα με δέκα χωριά ο καθένας, από όλες τις απόψεις, για να φτιάξει ένα γοητευτικά σουρεαλιστικό βαμπίρ – πάρτι. Το μαύρο χιούμορ του είναι εξαιρετικής ποιότητας και άψογα καμουφλαρισμένο μέσα στα χειροποίητα κοστούμια σοβαροφάνειας. Όχι ετοιματζίδικα, έτσι; Έχει διαφορά. Κάστινγκ για κινηματογραφική μελέτη. Προσέξτε τις φάτσες μια-μια όλων όσων περνούν μπροστά από το φακό και θα καταλάβετε περισσότερα. Και ο τελευταίος κομπάρσος υπηρετεί με αξιοζήλευτη αφοσίωση το ρόλο του. Ωραία, ευρηματικά καλτ πλάνα, ατμόσφαιρα b movie αξεπέραστη. Αν πρόσεχε λίγο ακόμη το φιλμ θα το κατέστρεφε. Ευτυχώς συγκρατήθηκε. Η United Artists παρέμεινε πιστή στις θρίλερ αρχές της, χωρίς να σημαίνει αυτό βέβαια ότι εξαργύρωσε εισπρακτικά έστω και μέρος τους.

Ο Francis Lederer αποδομεί πλήρως τον τερατώδη κόμη Δράκουλα, απογυμνώνοντας τον από τα κλασικά στοιχεία αγωνιώδους υπεροχής, που του προσέδωσε με τις ερμηνείες του ο Christopher Lee. Οι μυτεροί κυνόδοντες δίνουν την θέση τους σε ένα μειλίχιο χαμόγελο, με τα μάτια πάντα έτοιμα να πεταχτούν έξω από τις κόγχες τους, μαλλάκι σγουρό χτενισμένο προς τα πίσω με ολίγο από μπριγιαντίνη και, ατάκες που σκοτώνουν τα θύματα του ακαριαία. «Μόνο το περίβλημα, αυτή η άχαρη σάρκα, στέκεται ανάμεσα μας.» Ή, «Η αιωνιότητα σε περιμένει. Θα αναγεννηθείς μέσα μου.» Ένας απέθαντος με αξίες, φιλοσοφημένος, επαναστάτης, με μαλαγανιά και όραμα. Ο γεννημένος στην Τσεχία ηθοποιός είχε ένα μοναδικό τρόπο να φέρνει κάθε ρόλο στα δικά του μέτρα. Πολύ προσωπικό παίξιμο, με θεατρικά στοιχεία. Πριν μπλέξει με τον κόσμο του φανταστικού έπαιξε σε ποιοτικότατες ταινίες. The Wonderful Lies of Nina Petrovna (1929), The Road to Dishonour (1930), The Fate of Renate Langen (1931), Man of Two Worlds (1934), The Pursuit of Happiness (1934), One Rainy Afternoon (1936), Confessions of a Nazi Spy (1939), Voice in the Wind (1944), The Ambassador's Daughter (1956). Τον αιμοδιψή απέθαντο υποδύθηκε και σε ένα επεισόδιο της σειράς Night Gallery το’71, συντηρώντας τον μύθο του “The return of Dracula”.

Παίζουν ακόμη, οι Norma Eberhardt, Ray Stricklyn, John Wengraf, Virginia Vincent και, Gage Clarke. Ο Γουένκραφ στον ρόλο του κυνηγού βρικολάκων είναι απίθανος! Φοβερές ατάκες κι αυτός. Η δε μεταλλική σφήνα τριγωνικού σχήματος, προφανώς δικής του επινόησης, είναι όλα τα λεφτά. Αν απομονώσετε το βλέμμα σας πάνω του, δεν ξέρω αν θα μπορέσετε να δείτε την υπόλοιπη ταινία σαν θρίλερ! Προσέξτε το project στο ξεκίνημα της ταινίας, όπου μεταβαίνει συνοδεία 4 βοηθών σε παρακείμενο κοιμητήριο, με σκοπό την εξόντωση του κόμη Δράκουλα. Ένας φυλάει τσίλιες για τον ήλιο μην τυχόν ανατείλει νωρίτερα, ένας πίσω από την πόρτα της κρύπτης(άγνωστο για ποιο λόγο) και, οι άλλοι δύο έτοιμοι να σηκώσουν το φέρετρο, για να μπήξει τη σφήνα ο βαμπιροκυνηγός! Κορυφαία φυσιογνωμία ο σταθμάρχης της κωμόπολης, όπου ότι κι αν τον ρωτούν, απαντάει… άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Από κοντά σε απόδοση και το αμόρε της μικρής ηρωίδος, το βλαχαδερό – σοφέρ. Ξεχάστε κάθε συντηρητική επαρχιακή πόλη στην Αμερική του ’50. Εδώ μιλάμε για κυβερνητικό πείραμα, για τον έλεγχο του πληθυσμού μέσω ψεκασμού!

Στο παρασκήνιο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ο κόμης δράκουλας επιχειρεί να αποδράσει στην χώρα των ευκαιριών και της ελευθερίας, την Αμερική, παίρνοντας την θέση ενός δύσμοιρου Ούγγρου ζωγράφου, αφού πρώτα τον φάει στο βαγόνι του τραίνου. Εγκαθίσταται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη και, με ορμητήριο το σπίτι των δήθεν συγγενών του, βάζει σε λειτουργία το σχέδιο του για μια νέα παγκόσμια κυριαρχία. Οι ανύποπτοι επαρχιώτες πιάνονται στον ύπνο, όμως, για καλή τους τύχη, ένας κυνηγός βαμπίρ ακολουθεί τα ίχνη του…



The Magician 1958

 

The Magician 1958

Ο ΜΑΓΟΣ

 


Σκηνοθεσία: Ingmar Bergman

Σενάριο: Ingmar Bergman

Είδος: Drama, INGMAR BERGMAN

Διάρκεια: 1h 41min

Γλώσσα: Σουηδικά

Παίζουν:

Max von Sydow: Albert Emanuel Vogler

Ingrid Thulin: Manda Vogler (alias Mr. Aman)

Gunnar Björnstrand: Dr. Vergerus, Minister of Health

Naima Wifstrand: Granny Vogler

Bengt Ekerot: Johan Spegel

Bibi Andersson: Sara Lindqvist 

Άνθρωπος με τα Δύο Πρόσωπα / Ansiktet (1958, Ασπρόμαυρο, 100') Πρωταγωνιστούν: Μαξ φον Σίντοφ, Ίνγκριντ Τούλιν, Άκε Φρίντελ Σουηδία, 1846. Κυνηγημένος από τα χρέη και τις κατηγορίες για βλασφημία, ο Δρ. Άλμπερτ Εμάνουελ Βόγκλερ, υπνωτιστής και ταχυδακτυλουργός, καταφτάνει με το θίασο και τη σύζυγό του στη Στοκχόλμη, όπου θα έρθει αντιμέτωπος με τη δυσπιστία των αρχών και της επιστήμης. Αξιοποιώντας εξίσου τα κωμικά στοιχεία και τις συμβάσεις του κινηματογραφικού τρόμου, ο Μπέργκμαν παραδίδει μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες του, πνιγμένη σε γοτθικές αποχρώσεις, σασπένς και ανελέητη ειρωνεία. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας.


RACCONTI D'ESTATE 1958

 

RACCONTI D'ESTATE 1958

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΡΙΒΙΕΡΑ

 

Σκηνοθεσία: Gianni Franciolini

Σενάριο: Sergio Amidei, Edoardo Anton

 René Barjavel, Ennio Flaiano, Gianni Franciolini

Είδος: Comedy, Romance, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:49

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Alberto Sordi: Aristarco Battistini

Michèle Morgan: Micheline

Marcello Mastroianni: Marcello Mazzoni

Sylva Koscina: Renata Morandi

Gabriele Ferzetti: Giulio Ferrari 

Είναι καλοκαίρι. Είναι η κατάλληλη στιγμή για έρωτες, ειδικά σε ένα πολύ ρομαντικό μέρος όπως το Golfo del Tigullio. Διαφορετικές ιστορίες: Η Ντορίνα ψάχνει έναν πλούσιο εραστή. Η Κλάρα που θέλει τον νεαρό Γουόλτερ, ενώ η κόρη της Λίνα προσπαθεί να τη σώσει. Ο Αριστάρκο που εγκατέλειψε την καριέρα του για να ακολουθήσει την Ada's, αλλά του αρέσει η Jacqueline. Η Ρενάτα που προσφέρεται από τον σύζυγό της στον Ferrari για να πάρει χρήματα. Ο Μαρτσέλο, ο οποίος, απελαύνει τη Μίλλιν στη Γαλλία, χάνει το τρένο και την ερωτεύεται.



Il Marito 1958

 

Il Marito 1958

Ένας Άνδρας για όλες τις δουλειές

 

Σκηνοθεσία: Nanni Loy

Σενάριο: Rodolfo Sonego, Alberto Sordi,

Nanni Loy, Gianni Puccini, Ruggero Maccari

Είδος: Comedy, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:22

Γλώσσα: ιΤΑΛΙΚΆ

Παίζουν:

Alberto Sordi: Alberto Mariani

Aurora Bautista: Elena

Luigi Tosi: Ernesto Pinardi

Alberto De Amicis: Aurelio Santini

Carlo Ninchi            Il: Monsignore


 

Ο Γάμος του Alberto είναι μια πλήρης αποτυχία: η σύζυγός του Έλενα είναι μια σκληρή γυναίκα που επηρεάζεται από τη μητέρα και την αδελφή της. Ο Alberto επίσης αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και τρέφει ελπίδες για βοήθεια απο μια πλούσια χήρας που όμως ενδιαφέρεται για τις σεξουαλικές χάρες του. Φυσικά η Έλενα βάζει εμπόδια στο δρόμο του και όλα πηγαίνουν στραβά. Ο Alberto αποφασίζει να αλλάξει δουλειά στη συνέχεια και γίνεται αντιπρόσωπος πωλήσεων γλυκών. Απογοητευμένος με την οικογενειακή ζωή που αλλάζει και τη στάση του απέναντι στις γυναίκες: λέει σε κάθε γυναίκα που συναντά ότι είναι διαθέσιμος...



I Soliti Ignoti 1958

I Soliti Ignoti (Ελληνικοί υπότιτλοι) 1958

Ο Κλέψας του Κλέψαντος

  


Σκηνοθεσία: Mario Monicelli

Σενάριο: Agenore Incrocci, Furio Scarpelli

Είδος: Comedy, Crime, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:42

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Vittorio Gassman:             Peppe il pantera

Renato Salvatori: Mario Angeletti

Memmo Carotenuto: Cosimo

Rossana Rory: Norma

Carla Gravina: Nicoletta

Claudia Cardinale: Carmelina 

Ο πιο ρέων, απολαυστικός και συχνά ξεκαρδιστικός συνδυασμός νεορεαλισμού και ιταλικής σάτιρας. Ο Monicelli αφηγείται με ειρωνεία αλλά και αμέριστη συμπάθεια την ιστορία των… συνήθων υπόπτων (αυτός είναι ο αυθεντικός τίτλος του φιλμ), μιας παρέας φτωχοδιάβολων που αποφασίζουν να πιάσουν την καλή μέσα από μια σπουδαία ληστεία. Μια αξέχαστη συνύπαρξη της ιταλικής αφρόκρεμας (ενδεικτικά αναφέρω τους Gassman, Mastroianni, Toto), με αφορμή ένα σενάριο που μοιάζει ακόμα φρέσκο και απόλυτα πρωτότυπο! Από τις καλύτερες απεικονίσεις του «όπου φτωχός και η μοίρα του», ισάξιο από αυτήν την άποψη με το δικό μας «Ηλία του 16ου».

Τα μέλη μιας συμμορίας που απαρτίζεται από απελπισμένους ανέργους και μικροαπατεώνες οι οποίοι έχουν αποτύχει στο παρελθόν, αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν μία μοναδική διάρρηξη που θα τους κάνει πλούσιους. Αποφασίζουν όμως χωρίς τις αμέτρητες αναποδιές που θα τους πετύχουν στην πορεία και που θα κάνουν αυτή τους την προσπάθεια... κωμωδία!

Χαρακτηριστική γλυκόπικρη κωμωδία της Ιταλικής Σχολής που ακροβατεί στα όρια της Commedia dellarte και του νεορεαλισμού με τον μοναδικό στο είδος Μάριο Μονιτσέλι στο σκηνοθετικό τιμόνι και μια πλειάδα από τα καλύτερα ονόματα των ηθοποιών της εποχής να στολίζουν ερμηνευτικά την πλοκή. Ο ένας καλύτερος από τον άλλο αποδεικνύονται οι: Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, Βιτόριο Γκάσμαν, Κλαούντια Καρντινάλε, Ρενάτο Σαλβατόρι, Τότο (καταπληκτικός στο ρόλο του «δασκάλου» της διάρρηξης θησαυροφυλακίων) και Κάρλο Πισακάνε (το όνομα Καπανέλε ταυτίστηκε έκτοτε μαζί του).

Νοσταλγία, λοιπόν από μία άλλη εποχή κι ένας Μονιτσέλι που χρησιμοποιεί τη φτώχεια και την κακομοιριά μιας Ιταλίας που δεν έχει συνέλθει ακόμα από τον πόλεμο, θέλοντας να σατιρίσει τη μιζέρια μια κατάστασης κοινωνικών ανισοτήτων που ωθεί τους αποδέκτες σε κάθε είδος «παρανομίας» προκειμένου να «πιάσουν γρήγορα την καλή». Οι αποτυχίες παίζουν κυρίαρχο ρόλο στο παιχνίδι του με τη μοίρα κι αυτές οι αποτυχίες σε συνδυασμό με την ανάγκη των ηρώων για επιτυχία και την καλή καρδιά τους που τους φέρνει εμπόδια, είναι που κάνουν αυτή την ταινία κλασική στο είδος της, παρόλο που το θέμα της έχει γίνει δεκάδες φορές σενάριο για κινηματογραφική ταινία.

Στην οθόνη «χορεύουν» στο δικό τους ρυθμό «καρτουνίστικοι» χαρακτήρες που έχουν γίνει στερεότυπα σε παρόμοιες προσπάθειες σε βάθος χρόνου, η ταινία αξίζει ωστόσο την προσοχή του κοινού κάθε ηλικίας τόσο για τα μηνύματα που περνάει μέσα από την ανάλαφρη υπόθεση, όσο και για τις πραγματικά καλές ερμηνείες των ηθοποιών.


Camping 1958

 

Camping 1958

ΚΑΜΠΙΝΓΚ

 


 

Σκηνοθεσία: Franco Zeffirelli

Σενάριο: Nino Manfredi, Paolo Ferrari,

Leonardo Benvenuti, Piero De Bernardi, Tatina Demby

Είδος: Comedy, Romance, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:34

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Marisa Allasio: Valeria

Nino Manfredi: Nino

Paolo Ferrar: Tao

Lyla Rocco: Nanni

Kaida Horiuchi: Mitsuoki 

Η ταινία Camping (1958) σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι μας διηγείται τις περιπέτειες τριών νεαρών (αδελφός, αδελφή και αρραβωνιαστικός) κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής τους στην εξοχή. Στο μέρος όπου θα κατασκηνώσουν το απόγευμα, θα διαπιστώσουν (το επόμενο πρωί) ότι είναι χώρος στρατιωτικών ασκήσεων. Θα περιπλανηθούν, στη συνέχεια, στο δίπλα χωριό και στην ευρύτερη περιοχή όπου, μεταξύ άλλων, θα συναντήσουν και λαθρεμπόρους, αλλά από ουσία (=υπόθεση) niente!

Όπως καταλαβαίνετε, δε μπορώ να πω ότι μου άρεσε, το αντίθετο μάλιστα. Είναι μια ταινία "δρόμου" (με την έννοια της περιπλάνησης και της αλλαγής τόπων), αλλά δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο για να με τραβήξει να την ξαναδώ κάποτε. Βαρέθηκα ήδη από την πρώτη μισή ώρα και λογικά δε θα συγκαταλέγεται καν στις, έστω και λίγο, αξιόλογες ταινίες της ιταλικής παραγωγής. Καλύτερα να έβλεπα κάποια από τις αντίστοιχες ελληνικές ταινίες του 1957.