L'oro Di Napoli 1954

 

L'oro Di Napoli 1954

Ερωτική Πολιορκία

Σκηνοθεσία!: Vittorio De Sica

Σενάριο: Giuseppe Marotta, Cesare Zavattini, Vittorio De SicaDe Sica

Είδος: Comedy, Ιταλικά

Διάρκεια: 1h 47min

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Silvana Mangano: Teresa (segment Teresa)

Sophia Loren: Sofia (segment Pizze a credito)

Eduardo de FILIPPO: Don Ersilio Miccio (segment Il professore)

Paolo Stoppa: Don Peppino - il vedovo (segment Pizze a credito)

Erno Crisa: Don Nicola (segment Teresa)

 

1ο Επεισόδιο: "Il Guappo" (Το αφεντικό): Ο Δον Σαβέριο Πετρίλο (Τοτό) προσπαθεί να ξεφορτωθεί ένα παλιό του φίλο, τον Δον Κάρμινε Σαβαρόνε (Πασκουάλε Σαβαρόνε), ο οποίος μετά το θάνατο της γυναίκας του έχει επωφεληθεί της φιλοξενίας του και δε λέει να φύγει...

 

2ο Επεισόδιο: "Pizze A Credito" (Πίτσες με πίστωση): Η Δόνα Σοφία (Σοφία Λόρεν) σύζυγος του Ναπολιτάνου πιτσαδόρου Ροζάριο (Τζάκομο Φούρια) συναντά τον εραστή της, ενώ έχει πει στο σύζυγό της ότι έχει πάει στην εκκλησία. Όταν επιστρέφει ο σύζυγός της διαπιστώνει ότι λείπει από το δάχτυλό της το σμαραγδένιο δαχτυλίδι που της έχει χαρίσει. Εκείνη προφασίζεται ότι μάλλον έπεσε μέσα στην πίτσα την ώρα που τη ζύμωνε. Τότε το κυνήγι των πελατών του Ροζάριο που αγόρασαν πίτσα από το μαγαζί του ξεκινάει...

 

3ο Επεισόδιο: "Funeralino" (Κηδειούλα): Η κηδεία ενός μικρού παιδιού στη Νάπολη. Κάποιοι θα φάνε πολλά κουφέτα...

 

4ο Επεισόδιο: "Ι Giocatori" (Οι χαρτοπαίκτες): Ο Κόμης Πρόσπερο Μ. (Βιττόριο Ντε Σίκα) είναι φανατικός χαρτοπαίκτης, αλλά η σύζυγός του δεν του επιτρέπει να έχει πάνω του χρήματα κι έχει συμβουλέψει τους υπηρέτες να μην του δανείζουν χρήματα για τα χαρτιά. Έτσι ο Κόμης βρίσκει λίγη χαρά παίζοντας χαρτιά με το μικρό γιο του θυρωρού Τζεναρίνο (Πιερίνο Μπιλαντσόνι), ο οποίος τον κερδίζει συνεχώς...

 

5ο Επεισόδιο: "Teresa" (Τερέζα): Η Τερέζα (Σιλβάνα Μάνγκανο) είναι μια πόρνη από τη Ρώμη, η οποία πρόκειται να παντρευτεί έναν ζάμπλουτο Ναπολιτάνο, τον Δον Νικόλα (Έρνο Κρίζα). Μετά το γάμο της όμως πρόκειται να μάθει την πικρή αλήθεια για το σύζυγό της...

 

6ο Επεισόδιο: "Il Professore" (Ο καθηγητής): Ο καθηγητής της γειτονιάς, Δον Ερσίλιο (Εντουάρντο Ντε Φιλίππο) έχει τη λύση για τα πάντα. Γιατροσόφια, αλοιφές, ξόρκια, απατεωνιές και πάνω από όλα είναι υπεύθυνος για το καλύτερο γιουχάισμα (η ναπολιτάνικη pernacchia) στον κόσμο...

Sansho Dayu 1954

 

Sansho Dayu 1954

Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΣΑΝΣΟ

Σκηνοθεσία: Kenji Mizoguchi    

Σενάριο: Ogai Mori, Fuji Yahiro, Yoshikata Yoda

Είδος: Drama, Άπω ανατολή

Διάρκεια: 2h 4min

Γλώσσα: Ιαπωνικά

Παίζουν:

Kinuyo Tanaka: Tamaki

Yoshiaki Hanayagi: Zushiô

Kyôko Kagawa: nju

Eitaro Shindo: Sanshô dayû

Akitake Kono: Taro

 

Μία από τις σημαντικότερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου, με κεντρική ιδέα «Ο άνθρωπος δε μπορεί να είναι άνθρωπος χωρίς συμπόνοια. Ακόμη κι αν είσαι σκληρός με τον εαυτό σου, να δείχνεις οίκτο στους άλλους. Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι. Ολοι έχουν δικαίωμα στην ευτυχία». Το σενάριο είναι βασισμένο σε έναν παλιό θρύλο καταγεγραμμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Ογκάι Μόρι. Η ταινία είναι «χτισμένη» γύρω απο τις σπαρακτικές ερμηνείες των ηθοποιών, ωστόσο ο τελειομανής σκηνοθέτης έχει κάνει για άλλη μια φορά θαύματα στο εικαστικό κομμάτι. Ασημένιος Λέοντας στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

Υπόθεση

Στη φεουδαρχική Ιαπωνία, την περίοδο του Μεσαίωνα, ένας κυβερνήτης μιας επαρχίας καθαιρείται απο τη θέση του και εξορίζεται επειδή υποστήριξε τους φτωχούς χωρικούς - υπηκόους του απέναντι στις διαταγές των ανωτέρων του. Η γυναίκα του και τα δύο του παιδιά τον ακολουθούν λίγο αργότερα στην εξορία, αλλά κατά το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι απάγονται απο ληστές, τα παιδιά χωρίζονται απο τη μητέρα τους, και όλοι τους πουλιούνται σαν σκλάβοι. Τα παιδιά καταλήγουν στη φάρμα του απάνθρωπου επιστάτη Σάντσο, όπου δουλεύουν υπό άθλιες συνθήκες μαζί με τους υπόλοιπους εξαθλιωμένους σκλάβους. Τα χρόνια περνούν, όμως η διαμελισμένη οικογένεια δεν εγκαταλείπει ποτέ την ιδέα να ξανασμίξει, και όταν τα δύο παιδιά θα μάθουν οτι η μητέρα τους είναι ακόμα ζωντανή, θα προσπαθήσουν να αποδράσουν, να βρούν τους γονείς τους, αλλά και να βοηθήσουν όλους τους υποδουλωμένους συνανθρώπους τους.

A Lesson In Love 1954

A Lesson In Love 1954

ΕΡΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

  

Σκηνοθεσία: Ingmar Bergman

Σενάριο: Ingmar Bergman

Είδος: Comedy, Drama, Romance

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Σουηδικά

Παίζουν:

Eva Dahlbeck: Marianne Erneman

Gunnar Björnstrand: David Erneman

Yvonne Lombard: .            Susanne Verin

Harriet Andersson: Nix Erneman

Åke Grönberg: Carl-Adam

Olof Winnerstrand: Professor Henrik Erneman

Birgitte Reimer: Lise

 

 

Ένας διάσημος γυναικολόγος διακόπτει το δεσμό του με την ερωμένη του κι επιβιβάζεται σε ένα τρένο για να επιστρέψει στη Κοπεγχάγη.Εκεί συναντά μια γοητευτική γυναίκα, για την οποία στοιχηματίζει μ’ ένα συνεπιβάτη ότι θα την κατακτήσει: εγχείρημα σχετικά εύκολο, πρόκειται στην πραγματικότητα για τη σύζυγό του και δύσκολο ταυτόχρονα, μια και εκείνη πηγαίνει προς συνάντηση του εραστή της.Ευκαιρία λοιπόν για το «φιλελεύθερο» στα ερωτικά ήθη ζεύγος να ξαναφτιάξει τη σχέση του, στη διάρκεια ενός ταξιδιού που αποδεικνύεται παραγωγικό σε «ερωτικά μαθήματα».Μια ανάλαφρη κομεντί, σάτιρα των αστικών ηθών της δεκαετίας του ’50, που ο Μπέργκαν γύρισε ως ψυχαγωγικό ιντερμέτζο, χωρίς ωστόσο να απομακρύνεται από τη γνωστή του θεματολογία για την κρίση του γάμου και των διαπροσωπικών σχέσεων.

THE MILLION POUND NOTE 1954

THE MILLION POUND NOTE 1954

Κυνηγώντας το Εκατομμύριο

Σκηνοθεσία: Ronald Neame

Σενάριο: Mark Twain, Jill Craigie

Είδος:  Comedy, Romance

Διάρκεια: 1h 30min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gregory Peck: Henry Adams

Ronald Squire: Oliver Montpelier

Joyce Grenfell: Duchess of Cromarty

A.E. Matthews: Duke of Frognal

Reginald Beckwith: Rock

 

Ένας άφραγκος Αμερικανός ναυτικός (Γκρέγκορι Πεκ) γίνεται το αντικείμενο το στοιχήματος μεταξύ δύο αδελφών, τους εκατομμυριούχους Όλιβερ και Ρόντερικ Μονπελιέ, οι οποίοι αποφασίζουν να δώσουν σε έναν άγνωστο ένα χαρτονόμισμα ενός εκατομμυρίου λιρών και να δουν εάν θα καταφέρει να το «χαλάσει». Κάθε φορά που προσπαθεί να πληρώσει με το χαρτονόμισμα όλοι του συμπεριφέρονται λες και είναι εκατομμυριούχος και δεν τον αφήνουν να πληρώσει. Όταν τα αδέλφια Μονπελιέ του ζητούν πίσω το χαρτονόμισμα, αυτός δείχνει αδύναμος να το κάνει και ένα πανδαιμόνιο γεμάτο αστείες σκηνές ξεκινά.

  

Long John Silver 1954

Long John Silver 1954

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ

Σκηνοθεσία: Byron Haskin

Σενάριο: Martin Rackin

Είδος: Action, Adventure, Drama

Διάρκεια: 1h 46min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Robert Newton: Robert Louis Stevenson's immortal Long John Silver

Connie Gilchrist: Purity Pinker

Lloyd Berrell: Capt. Mendoza, 'El Toro'

Grant Taylor: Patch

Rod Taylor: Israel Hands (as Rodney Taylor)

Harvey Adams: Sir Henry Strong

Muriel Steinbeck: Lady Strong

Δυο από τους θρυλικούς ήρωες του περίφημου βιβλίου του Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον, "Το Νησί των Θησαυρών", συναντάμε ξανά σ αυτή τη θεαματική, κουρσάρικη περιπέτεια που σκηνοθέτησε ο αυστραλός σκηνοθέτης Μπάιρον Χάσκιν. Ένα ρόλο στο φιλμ κρατάει κι ο γοητευτικός Αυστραλός σταρ του παλιού Χόλιγουντ Ροντ Τέιλορ ("Χωριστά Τραπέζια").

Υπόθεση: Οι γενναίοι πειρατές Σίλβερ και Χόκινς σχεδιάζουν να επιστρέψουν στο νησί, καθώς φτάνουν στα χέρια τους νέα στοιχεία γύρω από την ακριβή κρυψώνα του αμύθητου θησαυρού που ψάχνουν.

  

MAD ABOUT MEN 1954

MAD ABOUT MEN 1954

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ

Σκηνοθεσία:            Ralph Thomas

Σενάριο:  Blackmore

Είδος: Comedy, Fantasy

Διάρκεια: 1h 30min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Glynis Johns: Caroline Trewella

Donald Sinden: Jeff Saunders

Anne Crawford: Barbara Davenport

Margaret Rutherford: Nurse Carey

Dora Bryan: Berengaria

Η Καρολίν είναι μια σεμνή και όμορφη, δασκάλα γυμναστικής. Η Μιράντα, είναι μια εξίσου όμορφη γοργόνα. Μια μέρα συναντιούνται σε ένα ορμίσκο, συνειδητοποιούν πόσο πολύ μοιάζουν και η Μιράντα αποφασίζει να περάσει ένα δεκαπενθήμερο στην ξηρά προκειμένου να εντυπωσιάσει τον καινούργιο της φίλο.

 

  

SALT OF THE EARTH 1954

SALT OF THE EARTH 1954

Το Αλάτι της Γης

Σκηνοθεσία: Herbert J. Biberman

Σενάριο: Michael Wilson

Είδος: Documentary, Drama

Διάρκεια: 1h 34min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Will Geer: Sheriff

David Bauer: Barton

David Sarvis: Alexander

Mervin Williams: Hartwell

Rosaura Revueltas: Esperanza Quintero

 

Βασισμένη στην πραγματική απεργία ενάντια στην αυτοκρατορία της εκμετάλλευσης ορυχείων στο Νέο Μεξικό, η ταινία καταδεικνύει την εκμετάλλευση των αμερικανο-μεξικανών εργατών και της γυναίκας εργάτριας που διεκδικεί ίσα δικαιώματα.

Η ταινία είναι η μοναδική επίσημα που έχει ποτέ απαγορευτεί στις ΗΠΑ λόγω μαύρης λίστας. Η απαγόρευση διατηρήθηκε καθ’ όλα τα 1950 κι ως το 1965. Σήμερα θεωρείται κρατικός θησαυρός!

Οι βασικοί που συμμετείχαν στην παραγωγή ήταν μέλη της διαβόητης Μαύρης Λίστας. Τα μέλη της παραγωγής είχαν μαζευτεί για γυρίσματα στην πόλη Σέντραλ του Νέο Μεξικό και μια επιτροπή πολιτών τους επισκέφτηκε. Πολύ απλά τους πέταξαν έξω από την πόλη. Έπειτα μεταφέρθηκαν στο Σίλβερ Σίτι και εκεί τους είπαν «φύγετε από την πόλη… ή θα φύγετε σε μαύρα κουτιά»!

Η ηθοποιός Rosaura Revueltas ήταν πολύ γνωστή στην χώρα της το Μεξικό. Αφού έπαιξε σε αυτή την ταινία, κατηγορήθηκε ως κομουνίστρια και απελάθηκε από τις ΗΠΑ. Ενώ συνέχισε να παίζει στην χώρα της, ποτέ δεν έκανε ξανά ταινία στις ΗΠΑ.

Τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του έργου έληξαν το 1982, αλλά κανείς από τους δημιουργούς ή τους απογόνους του δεν τα ανανέωσαν. Έκτοτε η ταινία είναι έκθετη σε κάθε εκμετάλλευση και μάλιστα δωρεάν.

Αν ο Herbert J. Biberman είχε επιπλέον δυνατότητες πέρα της αγωνιστικότητας του και του πάθους του, θα είχαμε ένα ασύλληπτο αριστούργημα. Όπως και να ‘χει είναι φάρος του αριστερού σινεμά των ΗΠΑ και πρωτοπόρος μιας άλλης σκέψης, όχι απαραίτητα κομουνιστικής. Γιατί αυτό που στην ΕΣΣΔ ήταν κατεστημένο, στις ΗΠΑ αφορούσε την απαγόρευση της ελευθερίας τού λόγου και συγκεκριμένα την γενική «απόκρυψη» ενός εργαζόμενου που δεν έχει ακόμα ούτε τα βασικά δικαιώματα, εν μέσο της ευτυχισμένης εποχής τού Άικ. Αν αυτά τα δύο είναι κατοχυρωμένα ως αυστηρώς κομουνιστικά, θα ήμουν κομουνιστής. Όμως, δεν είμαι…

 

Εύκολα θα μπορούσαμε να έχουμε μια ηθικοπλαστική ή προπαγανδιστική ταινία. Του εναντίον. Ο Biberman, πέρα από την σοσιαλιστική του τεχνική στην κάμερα, είναι επηρεασμένος άμεσα από τον ιταλικό νεορεαλισμό και το μεξικανικό δράμα. Υπάρχει και βαρύ δράμα, αλλά η ουσία βγαίνει από την αλήθεια κι όχι την επιτήδευση. Οι πολιτικοποιημένες του προθέσεις δεν αποκλίνουν για χάρη της τραγικότητας. Οι εργάτες της ταινίας δεν εκλιπαρούν, διεκδικούν με αστείρευτο πάθος και το δίκιο με το μέρος τους. Μάλιστα, είναι πολύ εύστοχη και ιστορικά ακριβής η αμφισβήτηση του μέσου εργάτη της εποχής προς την γυναίκα του. Αν ο Biberman ήθελε να μας πείσει με προπαγανδιστικά μέσα, θα έπλαθε «λευκούς αγγέλους» κι όχι άτομα με προκαταλήψεις.

Κάτι που δεν θα συναντήσουμε άλλη φορά στον αμερικανικό κινηματογράφο είναι η τόσο σαφή παραπομπή στο σινεμά της ΕΣΣΔ των πρώιμων χρόνων. Πλάνα του Sergei Eisenstein και του Aleksandr Dovzhenko αναπαρίστανται ατόφια στην ταινία, ακόμα και που κάποια άλλα είναι σαφώς ερασιτεχνικά. Κι ενώ είναι φανερή η δυσκολία της παραγωγής, οι δημιουργοί και οι ερασιτέχνες ηθοποιοί έχουν «κέφια». Αλλά πώς να μην έχουν; Αυτό παραπέμπει στα διάσημα λόγια του Orson Welles στον Τρίτο Άνθρωπο. Μιλάμε για ανθρώπους κυνηγημένους που, ως φυσικόν, έχουν αναγάγει τον πόλεμο τους σε αυθεντικό πάθος. Πάθος στον αγώνα τους, πάθος στην ταινία τους.

Μην μείνετε στο στείρο «αυτή η ταινία είναι για τους άλλους», το έργο δεν απευθύνεται μονοδιάστατα σε μία ιδεολογία. Είναι ένας «πρωτόγονος» Ken Loach που συνάντησε τον Roberto Rossellini στα γυρίσματα της Γης.