A Lesson In Love 1954

A Lesson In Love 1954

ΕΡΩΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

  

Σκηνοθεσία: Ingmar Bergman

Σενάριο: Ingmar Bergman

Είδος: Comedy, Drama, Romance

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Σουηδικά

Παίζουν:

Eva Dahlbeck: Marianne Erneman

Gunnar Björnstrand: David Erneman

Yvonne Lombard: .            Susanne Verin

Harriet Andersson: Nix Erneman

Åke Grönberg: Carl-Adam

Olof Winnerstrand: Professor Henrik Erneman

Birgitte Reimer: Lise

 

 

Ένας διάσημος γυναικολόγος διακόπτει το δεσμό του με την ερωμένη του κι επιβιβάζεται σε ένα τρένο για να επιστρέψει στη Κοπεγχάγη.Εκεί συναντά μια γοητευτική γυναίκα, για την οποία στοιχηματίζει μ’ ένα συνεπιβάτη ότι θα την κατακτήσει: εγχείρημα σχετικά εύκολο, πρόκειται στην πραγματικότητα για τη σύζυγό του και δύσκολο ταυτόχρονα, μια και εκείνη πηγαίνει προς συνάντηση του εραστή της.Ευκαιρία λοιπόν για το «φιλελεύθερο» στα ερωτικά ήθη ζεύγος να ξαναφτιάξει τη σχέση του, στη διάρκεια ενός ταξιδιού που αποδεικνύεται παραγωγικό σε «ερωτικά μαθήματα».Μια ανάλαφρη κομεντί, σάτιρα των αστικών ηθών της δεκαετίας του ’50, που ο Μπέργκαν γύρισε ως ψυχαγωγικό ιντερμέτζο, χωρίς ωστόσο να απομακρύνεται από τη γνωστή του θεματολογία για την κρίση του γάμου και των διαπροσωπικών σχέσεων.

THE MILLION POUND NOTE 1954

THE MILLION POUND NOTE 1954

Κυνηγώντας το Εκατομμύριο

Σκηνοθεσία: Ronald Neame

Σενάριο: Mark Twain, Jill Craigie

Είδος:  Comedy, Romance

Διάρκεια: 1h 30min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gregory Peck: Henry Adams

Ronald Squire: Oliver Montpelier

Joyce Grenfell: Duchess of Cromarty

A.E. Matthews: Duke of Frognal

Reginald Beckwith: Rock

 

Ένας άφραγκος Αμερικανός ναυτικός (Γκρέγκορι Πεκ) γίνεται το αντικείμενο το στοιχήματος μεταξύ δύο αδελφών, τους εκατομμυριούχους Όλιβερ και Ρόντερικ Μονπελιέ, οι οποίοι αποφασίζουν να δώσουν σε έναν άγνωστο ένα χαρτονόμισμα ενός εκατομμυρίου λιρών και να δουν εάν θα καταφέρει να το «χαλάσει». Κάθε φορά που προσπαθεί να πληρώσει με το χαρτονόμισμα όλοι του συμπεριφέρονται λες και είναι εκατομμυριούχος και δεν τον αφήνουν να πληρώσει. Όταν τα αδέλφια Μονπελιέ του ζητούν πίσω το χαρτονόμισμα, αυτός δείχνει αδύναμος να το κάνει και ένα πανδαιμόνιο γεμάτο αστείες σκηνές ξεκινά.

  

Long John Silver 1954

Long John Silver 1954

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ

Σκηνοθεσία: Byron Haskin

Σενάριο: Martin Rackin

Είδος: Action, Adventure, Drama

Διάρκεια: 1h 46min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Robert Newton: Robert Louis Stevenson's immortal Long John Silver

Connie Gilchrist: Purity Pinker

Lloyd Berrell: Capt. Mendoza, 'El Toro'

Grant Taylor: Patch

Rod Taylor: Israel Hands (as Rodney Taylor)

Harvey Adams: Sir Henry Strong

Muriel Steinbeck: Lady Strong

Δυο από τους θρυλικούς ήρωες του περίφημου βιβλίου του Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον, "Το Νησί των Θησαυρών", συναντάμε ξανά σ αυτή τη θεαματική, κουρσάρικη περιπέτεια που σκηνοθέτησε ο αυστραλός σκηνοθέτης Μπάιρον Χάσκιν. Ένα ρόλο στο φιλμ κρατάει κι ο γοητευτικός Αυστραλός σταρ του παλιού Χόλιγουντ Ροντ Τέιλορ ("Χωριστά Τραπέζια").

Υπόθεση: Οι γενναίοι πειρατές Σίλβερ και Χόκινς σχεδιάζουν να επιστρέψουν στο νησί, καθώς φτάνουν στα χέρια τους νέα στοιχεία γύρω από την ακριβή κρυψώνα του αμύθητου θησαυρού που ψάχνουν.

  

MAD ABOUT MEN 1954

MAD ABOUT MEN 1954

Η ΓΟΡΓΟΝΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ

Σκηνοθεσία:            Ralph Thomas

Σενάριο:  Blackmore

Είδος: Comedy, Fantasy

Διάρκεια: 1h 30min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Glynis Johns: Caroline Trewella

Donald Sinden: Jeff Saunders

Anne Crawford: Barbara Davenport

Margaret Rutherford: Nurse Carey

Dora Bryan: Berengaria

Η Καρολίν είναι μια σεμνή και όμορφη, δασκάλα γυμναστικής. Η Μιράντα, είναι μια εξίσου όμορφη γοργόνα. Μια μέρα συναντιούνται σε ένα ορμίσκο, συνειδητοποιούν πόσο πολύ μοιάζουν και η Μιράντα αποφασίζει να περάσει ένα δεκαπενθήμερο στην ξηρά προκειμένου να εντυπωσιάσει τον καινούργιο της φίλο.

 

  

SALT OF THE EARTH 1954

SALT OF THE EARTH 1954

Το Αλάτι της Γης

Σκηνοθεσία: Herbert J. Biberman

Σενάριο: Michael Wilson

Είδος: Documentary, Drama

Διάρκεια: 1h 34min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Will Geer: Sheriff

David Bauer: Barton

David Sarvis: Alexander

Mervin Williams: Hartwell

Rosaura Revueltas: Esperanza Quintero

 

Βασισμένη στην πραγματική απεργία ενάντια στην αυτοκρατορία της εκμετάλλευσης ορυχείων στο Νέο Μεξικό, η ταινία καταδεικνύει την εκμετάλλευση των αμερικανο-μεξικανών εργατών και της γυναίκας εργάτριας που διεκδικεί ίσα δικαιώματα.

Η ταινία είναι η μοναδική επίσημα που έχει ποτέ απαγορευτεί στις ΗΠΑ λόγω μαύρης λίστας. Η απαγόρευση διατηρήθηκε καθ’ όλα τα 1950 κι ως το 1965. Σήμερα θεωρείται κρατικός θησαυρός!

Οι βασικοί που συμμετείχαν στην παραγωγή ήταν μέλη της διαβόητης Μαύρης Λίστας. Τα μέλη της παραγωγής είχαν μαζευτεί για γυρίσματα στην πόλη Σέντραλ του Νέο Μεξικό και μια επιτροπή πολιτών τους επισκέφτηκε. Πολύ απλά τους πέταξαν έξω από την πόλη. Έπειτα μεταφέρθηκαν στο Σίλβερ Σίτι και εκεί τους είπαν «φύγετε από την πόλη… ή θα φύγετε σε μαύρα κουτιά»!

Η ηθοποιός Rosaura Revueltas ήταν πολύ γνωστή στην χώρα της το Μεξικό. Αφού έπαιξε σε αυτή την ταινία, κατηγορήθηκε ως κομουνίστρια και απελάθηκε από τις ΗΠΑ. Ενώ συνέχισε να παίζει στην χώρα της, ποτέ δεν έκανε ξανά ταινία στις ΗΠΑ.

Τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του έργου έληξαν το 1982, αλλά κανείς από τους δημιουργούς ή τους απογόνους του δεν τα ανανέωσαν. Έκτοτε η ταινία είναι έκθετη σε κάθε εκμετάλλευση και μάλιστα δωρεάν.

Αν ο Herbert J. Biberman είχε επιπλέον δυνατότητες πέρα της αγωνιστικότητας του και του πάθους του, θα είχαμε ένα ασύλληπτο αριστούργημα. Όπως και να ‘χει είναι φάρος του αριστερού σινεμά των ΗΠΑ και πρωτοπόρος μιας άλλης σκέψης, όχι απαραίτητα κομουνιστικής. Γιατί αυτό που στην ΕΣΣΔ ήταν κατεστημένο, στις ΗΠΑ αφορούσε την απαγόρευση της ελευθερίας τού λόγου και συγκεκριμένα την γενική «απόκρυψη» ενός εργαζόμενου που δεν έχει ακόμα ούτε τα βασικά δικαιώματα, εν μέσο της ευτυχισμένης εποχής τού Άικ. Αν αυτά τα δύο είναι κατοχυρωμένα ως αυστηρώς κομουνιστικά, θα ήμουν κομουνιστής. Όμως, δεν είμαι…

 

Εύκολα θα μπορούσαμε να έχουμε μια ηθικοπλαστική ή προπαγανδιστική ταινία. Του εναντίον. Ο Biberman, πέρα από την σοσιαλιστική του τεχνική στην κάμερα, είναι επηρεασμένος άμεσα από τον ιταλικό νεορεαλισμό και το μεξικανικό δράμα. Υπάρχει και βαρύ δράμα, αλλά η ουσία βγαίνει από την αλήθεια κι όχι την επιτήδευση. Οι πολιτικοποιημένες του προθέσεις δεν αποκλίνουν για χάρη της τραγικότητας. Οι εργάτες της ταινίας δεν εκλιπαρούν, διεκδικούν με αστείρευτο πάθος και το δίκιο με το μέρος τους. Μάλιστα, είναι πολύ εύστοχη και ιστορικά ακριβής η αμφισβήτηση του μέσου εργάτη της εποχής προς την γυναίκα του. Αν ο Biberman ήθελε να μας πείσει με προπαγανδιστικά μέσα, θα έπλαθε «λευκούς αγγέλους» κι όχι άτομα με προκαταλήψεις.

Κάτι που δεν θα συναντήσουμε άλλη φορά στον αμερικανικό κινηματογράφο είναι η τόσο σαφή παραπομπή στο σινεμά της ΕΣΣΔ των πρώιμων χρόνων. Πλάνα του Sergei Eisenstein και του Aleksandr Dovzhenko αναπαρίστανται ατόφια στην ταινία, ακόμα και που κάποια άλλα είναι σαφώς ερασιτεχνικά. Κι ενώ είναι φανερή η δυσκολία της παραγωγής, οι δημιουργοί και οι ερασιτέχνες ηθοποιοί έχουν «κέφια». Αλλά πώς να μην έχουν; Αυτό παραπέμπει στα διάσημα λόγια του Orson Welles στον Τρίτο Άνθρωπο. Μιλάμε για ανθρώπους κυνηγημένους που, ως φυσικόν, έχουν αναγάγει τον πόλεμο τους σε αυθεντικό πάθος. Πάθος στον αγώνα τους, πάθος στην ταινία τους.

Μην μείνετε στο στείρο «αυτή η ταινία είναι για τους άλλους», το έργο δεν απευθύνεται μονοδιάστατα σε μία ιδεολογία. Είναι ένας «πρωτόγονος» Ken Loach που συνάντησε τον Roberto Rossellini στα γυρίσματα της Γης.

THE LAST TIME I SAW PARIS 1954

THE LAST TIME I SAW PARIS 1954

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ

ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Σκηνοθεσία: Richard Brooks

Σενάριο: Julius J. Epstein, Philip G. Epstein, Richard Brooks,

F. Scott Fitzgerald

Είδος: Drama, Romance

Διάρκεια: 1h 56min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Elizabeth Taylor: Helen Ellswirth

Van Johnson: Charles Wills

Walter Pidgeon: James Ellswirth

Donna Reed: Marion Ellswirth

Eva Gabor: Lorraine Quarl

 

Με φόντο την ειδυλλιακή Πόλη του Φωτός, ο έρωτας εισβάλλει στη ζωή ενός φιλόδοξου συγγραφέα στο πρόσωπο μιας εύπορης γυναίκας. Όμως η επαγγελματική αποτυχία θα τον οδηγήσει στο αλκοόλ με καταστροφικά αποτελέσματα για τη μελλοντική του ευτυχία... Απολαύστε την καταπληκτική ερμηνεία της γοητευτικής Ελίζαμπεθ Τέιλορ στο πλευρό του Βαν Τζόνσον.

 

It Happened In Athens 1962

It Happened In Athens 1962

Συνέβη στην Αθήνα

  

Σκηνοθεσία: Andrew Marton

Σενάριο: László Vadnay

Είδος: Biography, Comedy

Διάρκεια: 1h 40min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Jayne Mansfield: Eleni Costa

Trax Colton: Spiridon Loues

Nico Minardos: Lt. Alexi Vinardos

Bob Mathias: Coach Graham

Xenia Kalogeropoulou:   Christina Gratsos (as Maria Xénia)

Ivan Triesault: Grandpa Loues / Mr. Trisapopolis

Titos Vandis: Father Loues

 

Σύμφωνα με την υπόθεση της ταινίας, της οποίας πολλές σκηνές γυρίστηκαν στην Αθήνα ο «νεαρός βοσκός Σπυρίδων Λούης», αποφασίζει να συμμετάσχει στο άθλημα του Μαραθωνίου Δρόμου. Μόλις φτάνει στην Αθήνα, συναντά την Χριστίνα Γκράτσου, μια νέα κοπέλα από το χωριό του, η οποία είναι προσωπική υπηρέτρια της Ελένης Κώστα, της πιο γοητευτικής Ελληνίδας ηθοποιού. Η Ελένη Κώστα, αγαπά έναν ανθυπολοχαγό τον Μινάρδο, που συμμετέχει κι αυτός στον αγώνα και επειδή είναι σίγουρη ότι θα κερδίσει τον Μαραθώνιο, ανακοινώνει στον Τύπο ότι θα παντρευτεί τον νικητή του αγώνα. Όμως νικητής θα είναι ο… Σπυρίδων Λούης, ο οποίος όμως έχει ερωτευτεί την υπηρέτριά της Χριστίνα και της έχει υποσχεθεί γάμο…

Η κωμωδία (που δεν πήγε καλά εισπρακτικά), ήταν μια παραγωγή της 20th Century Fox, την είχε σκηνοθετήσει ο Άντριου Μόρτον και τους βασικούς ρόλους είχαν η πληθωρική ξανθιά Τζέιν Μάνσφιλντ (Ελένη Κώστα), ο Τραξ Κόλτον (Σπύρος Λούης), ο Νίκος Μινάρδος (Ανθυπολοχαγός Αλέξης Μινάρδος), η Ξένια Καλογεροπούλου (Χριστίνα Γκράτσου), η Λίλι Βαλέντι (μητέρα Λούη) και ο Τίτος Βανδής (πατέρας Λούης).

Ως ανέκδοτο αναφέρεται, πως ένα από τα μεγάλα λάθη της ταινίας, ήταν ότι «οι κομπάρσοι στο Παναθηναϊκό Στάδιο φορούσαν ρούχα εποχής 1960 και όχι του 1896». Πράγματι, όσοι είχαν πάει στο Στάδιο εκείνη την Κυριακή του καλοκαιριού του 1960, φορούσαν τα κανονικά τους ρούχα, διότι δεν ήσαν κομπάρσοι αλλά ντόπιοι που είχαν πάει να ακούσουν και να δουν τα «Χαρούμενα Ταλέντα» του Γιώργου Οικονομίδη, μια πολύ δημοφιλή ραδιοφωνική εκπομπή της εποχής, που είχε διαφημιστεί ότι θα μεταδοθεί ζωντανά από το Στάδιο. Κατά την είσοδό τους δε, τους έδιναν μόνον ένα καπέλο εποχής του 1896 στους άντρες, καθώς και ένα ομπρελίνο στις γυναίκες, με εντολή να τα πετάξουν στον αέρα κατά την είσοδο του δρομέα-ηθοποιού Λούη στο Στάδιο, όπως και έγινε για να αποδοθεί η ατμόσφαιρα της νίκης.