Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

The Bad Seed (1956)

The Bad Seed (1956)
Καταραμένη Σπορά



Σκηνοθεσία: Mervyn LeRoy
Σενάριο: John Lee Mahin, Maxwell Anderson
Παίζουν: Nancy Kelly, Patty McCormack, Henry Jones
Διάρκεια: 129 λεπτά – Βαθμολογία Imdb: 7,5
Drama - ThrillerMystery
Μετάφραση υποτίτλων:
Γιάννης από Ανάβυσσο


Ιστορίες με σατανικά παιδιά που μπορούν να φθάσουν μέχρι το έγκλημα έχουμε γνωρίσει. Κατά κανόνα όμως μας παρουσιάζονται παιδιά που έχουν άσχημη μετάβαση στην εφηβεία, έρχονται σε σύγκρουση με το περιβάλλον τον ενηλίκων και πιστεύουν ότι δεν βρίσκουν κατανόηση με αποτέλεσμα να παρεκτρέπονται και να φθάνουν μέχρι τον φόνο! Οχτάχρονο όμως ξανθό αγγελούδι με τις κοτσιδούλες του, με καλή, φαινομενικά, ανατροφή, που να μην έχει όμως συναίσθηση οίκτου και ανθρωπιάς, που να μπορεί ακόμα φθάσει ακόμα και σε φόνο για ένα μπιχλιμπίδι και να το θεωρεί φυσιολογικό γεγονός διότι ήταν ο μόνος τρόπος να το αποκτήσει, δεν ήταν  κάτι το σύνηθες.




Όλα ξεκίνησαν με το μυθιστόρημα του William March που λέγεται " The Bad Seed". Το μυθιστόρημα είχε τέτοια επιτυχία που το 1954 έγινε επιτυχημένη θεατρική παράσταση στο Broadway. Η επιτυχημένη του πορεία στο θέατρο ενέπνευσε την Warner Brothers να δοκιμάσει μια κινηματογραφική μεταφορά; του έργου. Οι εποχές τότε ήσαν διαφορετικές απ' ότι σήμερα. Η λογοκρισία αλλά και ο κώδικας δεοντολογίας της εποχής δεν επέτρεπαν να κυκλοφορήσει ταινία με ανεπίτρεπτες σκηνές και θέματα. Έτσι έγινε τροποποίηση στο φινάλε της ταινίας για να ξεπεράσει τον σκόπελο της λογοκρισίας. Για να είναι μάλιστα σίγουροι οι συντελεστές της, στο τέλος μας συστήνουν όλο το καστ της ταινίας και μάλιστα μας παρουσιάζον την Χριστίνα (Nancy Kelly), να ρίχνει μπρούμυτα στα γόνατά της την κινηματογραφική κόρη της Ρόντα (Patty McCormack), και να τις δίνει ξυλιές στον ποπό. Αυτό για να προσδώσουν στο φινάλε της ταινίας μία εύθυμη νότα, ώστε ο θεατής να φύγει χαμογελαστός από την αίθουσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Γερμανική βερσιόν αφαιρέθηκαν τα τέσσερα πέντε τελευταία λεπτά της ταινίας για να είναι πιο κοντά στο μυθιστόρημα.
Να σημειώσουμε ότι ολόκληρη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το φιλοσοφικό ερώτημα του αν τα παιδιά εγκληματίες τα δημιουργεί το περιβάλλον τους ή είναι επίσης και θέμα κληρονομικότητας, Να προέρχονται δηλαδή από ¨κακή σπορά". Ενώ πολλοί από τους ήρωες του έργου απορρίπτουν την δεύτερη εκδοχή και υποστηρίζουν την πρώτη, στο τέλος αποδεικνύεται ότι η μικρή έχει κληρονομήσει τα εγκληματικά ένστικτα της γιαγιάς της. Είναι δηλαδή "Κακή Σπορά"!

Η παρούσα ταινία είναι μία από της πολλές υποτιμημένες στην χώρα μας. Δεν υπήρχαν Ελληνικοί υπότιτλοι, έτσι ανέλαβα να επανορθώσω την αδικία. 

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Knock on Wood 1954

Knock on Wood 1954
Χτύπα Ξύλο


Σκηνοθεσία: Melvin Frank, 
Συγγραφείς: 
Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο
δικής μου μετάφρασης

 Ο εγγαστρίμυθος Τζέρι βλέπει ακόμα ένα του αίσθημα να καταρρέει. Ο λόγος είναι ότι κάθε φορά που φτάνει να μιλήσει για γάμο με τον δεσμό του, ο κούκλος του, Κλάρενς, γίνεται επιθετικός και ζηλιάρης. Όταν τον εγκαταλείπει η μνηστή του, Όμπρι, ο Τζέρι πιάνει και σπάει και τις δύο τους κούκλες, τον Κλάρενς και τον Τέρενς. Ο ατζέντης τον στέλνει στον ψυχίατρο, όπου γνωρίζει τη Δρ Ιλς, και ψάχνοντας να βρει την πηγή του προβλήματος, οι δυο τους ερωτεύονται. Την ίδια στιγμή, όμως, ο Τζέρι άθελα του έχει μπλέξει σε ιστό κατασκοπίας και πρέπει να διαφύγει της σύλληψης.



Χάρης Καλογερόπουλος
Κωμωδία σε ψυχροπολεμικό σκηνικό και κατά βάθος μια αφορμή για κωμικό ρεσιτάλ του Ντάνι Κέι, για όσους αρέσει το στυλ του. Ο Μόργκαν θέλει να κάνει πρόταση γάμου στην καλή του, αλλά η Κλάρενς, μια από τις δύο του κούκλες, «ζηλεύει» και κάνει τόσο άσχημη κριτική στην κοπέλα, που την κάνει να φύγει. Ο Μόργκαν καταστρέφει και τις δύο του κούκλες, αλλά στις καινούργιες που ζητάει να φτιάξουν τού βάζουν μέσα απόρρητα έγγραφα με στόχο να φτάσουν στον προορισμό τους στην Ζυρίχη εν αγνοία του, με δυο μυστικά κυκλώματα να τον ακολουθούν. Στο δεύτερο και πιο ενδιαφέρον μέρος του φιλμ, κορυφαία είναι η σκηνή όπου ο Μόργκαν καταδιωκόμενος βρίσκεται ανάμεσα σε κλασικό μπαλέτο να χορεύει. Από το δίδυμο των Μέλβιν Φρανκ και Νόρμαν Πάναμα.



Και η δική μου γνώμη.
Μιλάμε για τα χρόνια που η κωμωδία ήταν κωμωδία και το γέλιο μας έβγαινε  από την ικανότητα του κωμικού ηθοποιού και όχι γιατί ακούγαμε βωμολοχίες ή σεξουαλικά υπονοούμενα. Ένας τέτοιος χαρισματικός ηθοποιός ήταν και ο του Ντάνι Κέι. Η παρούσα ταινία του θεωρείται μία από τις κορυφαίες της καριέρας του. Την είχα από καιρό αλλά υπότιτλους δεν έβρισκα σε καμία από τις γνωστές σε μένα γλώσσες (Αγγλικά-Γαλλικάά- Γερμανικά). Έτσι ανέβαλα διαρκώς να ασχοληθώ με την μετάφραση. Και ξαφνικά ανέβηκαν υπότιτλοι στα Αγγλικά. Δεν έχασα καιρό και στρώθηκα στην δουλειά. 






Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Ο Δράκουλας των Εξαρχείων (1983)

Ο Δράκουλας των Εξαρχείων (1983)




Σκηνοθεσία: : Νίκος Ζερβός
Πρωταγωνιστές: Κωνσταντίνος, Τζίμης Πανούσης, Νικόλας Άσιμος, Τζόνι Βαβούρας, Σάκης Μπουλάς, Φέη Δαμιανάκη, Μπάμπης Δημολιάτης, Αντώνης Καφετζόπουλος, Παναγιώτης Καλδής, Βαγγέλης Κοτρώνης, Σμαράγδα Κούρτη, Μαρία Κυριάκη, Γιώργος Μαργαρίτης, Χρήστος Μαργαρίτης, Ισαβέλλα Μαυράκη, Γιάννης Μιχαλάκος, Μαρία Μουχταρίδου, Δήμητρα Νεονάκη, Λίλη Πανούση, Δημήτρης Πουλικάκος, Σωτήρης Στεφανόπουλος, Μαρία Τσακαλίδου, Βάσω Τσιγαρίδα, Χρυσή Τσιούνη

Μουσική: Μουσικές Ταξιαρχίες
Διάρκεια! 87 λεπτά



Η ταινία Ο δράκουλας των Εξαρχείων είναι πολιτική-πολιτιστική σάτιρα του 1983 σε σκηνοθεσία του Νίκου Ζερβού. Παίζουν οι Κωνσταντίνος Τζούμας, Ισαβέλλα Μαυράκη, Αντώνης Καφετζόπουλος, Τζόνι Βαβούρας, Τζίμης Πανούσης και Δημήτρης Πουλικάκος.



Ο τρελός ορθοπεδικός από τα Καρπάθια Βίκτωρ Παπαδόπουλος (Κ. Τζούμας) έχει εγκατασταθεί στα Εξάρχεια μαζί με την κόρη του (Ι. Μαυράκη) και τους δύο βοηθούς του. Για να κερδίσει χρήματα κλέβει μέλη από νεκρούς μουσικούς με σκοπό να τους ξαναφέρει στη ζωή και να δημιουργήσει το καλύτερο ροκ συγκρότημα, τις Μουσικές Ταξιαρχίες με αρχηγό τον Τζίμη Πανούση. Όμως οι νεκροί, με αρχηγό το Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (Α. Καφετζόπουλος) επαναστατούν για τις επιδρομές του στα νεκροταφεία και επιτίθενται στο σπίτι του.


Πρόκειται για πολιτικό-καλλιτεχνική σάτιρα με επιρροές από τις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του 1960-70 όπως η Νύχτα των ζωντανών νεκρών και οι ταινίες του Τζον Γουότερς. Ο Δημήτρης Πουλικάκος εμφανίζεται σε μια ροκ διασκευή του τραγουδιού "Υπάρχω" του Στέλιου Καζαντζίδη.



Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Faster, Pussycat! Kill! Kill! (1965)

Faster, Pussycat! Kill! Kill! (1965)
Οι Αγριόγατες



Σκηνοθεσία: Russ Meyer. Σενάριο: Jack Moran , Russ Meyer
Παίζουν: Tura Satana, Haji, Lori Williams, Sue Bernard, Paul Trinka
Είδος: Action, Cult - Διάρκεια: 83 min Βαθμολογία : IMDb 6,8


Κάπου στο internet βρήκα τους υποτιθέμενους Ελληνικούς υπότιτλους αυτής της ταινίας. Όταν κάθισα να τους επεξεργαστώ, με απογοήτευση διαπίστωσα ότι επρόκειτο για σκουπίδια! Ούτε μηχανή δεν θα μετέφραζε τόσο χάλια! Μια και είχα ξεκινήσει, αποφάσισα να τους μεταφράσω από την αρχή. Η ενέργειά μου αυτή μου κόστισε μία εβδομάδα από την ζωή μου, δουλεύοντας μέρα νύχτα!
1ον. Από καμιά δεκαπενταριά υπότιτλους στο opensobtitle, μόνο ενός Γαλλικού ταίριαζαν κάπως οι χρόνοι και αποφάσισα να δουλέψω με βάση αυτόν.
2ον. Οι ηθοποιοί μιλάνε τόσο γρήγορα που είναι δύσκολο να τους καταλάβεις. Αλλά και ότι μπορέσεις να καταλάβεις, είναι απαίσια Αγγλικά που δεν βγάζεις νόημα. Σκεφτείτε ότι και οι Αγγλικοί υπότιτλοι που υπάρχουν δεν είναι απομαγνητοφώνηση των λεγομένων στα Αγγλικά, αλλά μετάφραση των Γαλλικών που είναι της κακιάς ώρας! Έπρεπε να ακούω φράση σράση και να γράφω ότι νόμιζα πως ταιριάζει στην περίπτωση, και όχι την ακριβή μετάφραση!
Για την ταινία να πω πως διαφωνώ κάθετα ακόμα και με τους επαγγελματίες ειδικούς που την χαρακτηρίζουν "Κωμωδία" Εγώ ούτε Μαύρη Κωμωδία δεν την χαρακτηρίζω. Αν ίσχυε αυτό, τότε το ¨Pulp Fiction¨ πρέπει να χαρακτηριστεί ξεκαρδιστική κωμωδία! Τελικά ο Russ Meyer, είναι πρόδρομος του Tarantino.

Τι να πούμε για τον Russ Meyer; Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Πολλοί είναι αυτοί που διαφωνούν για το πώς αντιμετωπίζει το θέμα sex, και το γυναικείο φύλο. Η παρούσα όμως ταινία είναι από τις αγαπημένες πολλών. Δεν μπόρεσε όμως να δημιουργήσει σχολή ταινιών τέτοιου είδους. Αυτό διότι οι νεαροί που θα έτρεχαν να δουν τέτοιες ταινίες, δεν θα επιθυμούσαν να φαντασιώνονται θηλυκά, τα οποία μπορεί να ήσαν ποθητά, αλλά στο τέλος θα τους έσπαγαν στο ξύλο!
Στην παρούσα ταινία μας εμφανίζονται τρία θηλυκά με πλούσια τα ελέη! Απ' όλες τους όμως δεσπόζει η φιγούρα της Tura Satana, η οποία μπορεί να δείχνει ελκυστικό κορίτσι, είναι όμως η ποιο άκαρδη απ' όλες στη οποίες και τους επιβάλλετε. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το προσωπικό της συμφέρον και για να το πετύχει δεν διστάζει ακόμα και να σκοτώσει ανθρώπους, διασκεδάζοντάς το μάλιστα! Εδώ φαίνεται και η μαεστρία του σκηνοθέτη, Όσο σε ποιο αποτρόπαιες πράξεις προβαίνει η ηρωίδα του, τόσο πιο μεγάλη ανακούφιση αισθανόμαστε όταν τελικά επέρχεται η... κάθαρση.
Για την ιστορία να πούμε ότι η αγριόγατα Tura Satana, απεβίωσε το 2011 από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 72 ετών.




Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Tirez sur le pianiste (1960)

Tirez sur le pianiste (1960)
ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΤΟΝ ΠΙΑΝΙΣΤΑ



92 min  -  Crime - Drama - Thriller
Σκηνοθεσίαα: François Truffaut
Με τους Charles Aznavour, Marie Dubois, Nicole Berger, κλπ

Αυτή ήταν η δεύτερη ταινία του François Truffaut, μετά το πετυχημένο, "Τα 400 Χτυπήματα". Τα σενάριο προέρχεται από τον συγγραφέα αστυνομικής παραλογοτεχνίας, David Goods. Με την ταινία αυτή θέλησε να ξεφύγει από την τυποποίηση ταινιών του στιλ "Τα 400 Χτυπήματα". Πρόκειται γiα ταινία τύπου Film Noiar, που παραπέμπει σε στοιχεία ταινιών B-movies και ασχολείται με ανθρώπους κατώτερης πνευματικής στάθμης, απατεώνες και ανεπρόκοπους. Με εξαίρεση τον κεντρικό ήρωα Edouard, που τον υποδύεται ο Charles Aznavour. Αυτός είναι ένας διάσημος πιανίστας που δίνει ρεσιτάλ πιάνου, όλα όμως έρχονται τούμπα στη ζωή του, όταν μαθαίνει ότι,την επιτυχία του την οφείλει εν μέρει στην απιστία της γυναίκας του, η οποία υπέκυψε στον εκβιασμό του ιμπρεσάριου, και προκειμένου να βοηθήσει την καριέρα του άντρα της, υπέκυψε στις ορέξεις του. Το βάρος της συνείδησής της την αναγκάζει να τα εξομολογηθεί όλα στον άντρα της. Αυτός οργισμένος αποχωρεί και εκείνη πηδάει από το παράθυρο του 5ου ορόφου και αυτοκτονεί!
Υπό το βάρος των γεγονότων, o Edouard, αλλάζει το όνομά του και πιάνει δουλειά θώ ως πιανίστας σε ένα μέτριας ποιότητας μπαρ της γειτονιάς. Εκεί σχετίζεται με την σερβιτόρα Λένα, (Marie Dubois), η οποία θέλει να τον συνεφέρει και να τον ξανακάνει διάσιμο πιανίστα. Τα αδέλφια του όμως έχουν μπλέξει με αντίπαλη συμμορία και ζητούν την βοήθειά του. Τότε συμβαίνουν απαγωγές, κυνηγητά και μπόλικο πιστολίδι. Επειδή δεν υπήρχε άνεση χρηματοδότησης για την ταινία, ο Truffaut γύρισε πολλές σκηνές στους δρόμους του Παρισιού, ενώ το σενάριο προσαρμοζόταν κάθε φορά, ανάλογα με τα δεδομένα της στιγμής. Το σινεφίλ κοινό την λάτρεψε την ταινία. Η πλατιά μάζα του κοινού όμως δεν είχε την ίδια γνώμη. Έτσι η ταινία γνώρισε παταγώδη οικονομική αποτυχία, με αποτέλεσμα ο Truffaut να καταφύγει σε πιο συμβατικές ταινίες στο μέλλον.


Στο opensubtitles, είχαν ανέβει από άγνωστο Ελληνικοί υπότιτλοι, που προέρχονταν όμως από μετάφραση Αγγλικών υποτίτλων. Πολλοί γνωρίζεται το τι μειονέκτημα υπάρχει σε τέτοια περίπτωση. Έκατσα λοιπόν και μετέφρασα τους υπότιτλους από την αρχή, από τα Γαλλικά 





Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Le roman d'un tricheur (1936)

Le roman d'un tricheur (1936)

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΕΝΟΣ ΧΑΡΤΟΚΛΕΠΤΟΥ



Του Sacha Guitry

Το 2007 ήταν αφιερωμένο στην επέτειο των 50 χρόνων του θανάτου του του Sacha Guitry. Έγιναν διάφορες τιμητικές εκδηλώσεις που ήταν αυτονόητες για έναν άνθρωπο αυτού του πνευματικού μεγέθους και της σημαντικής του προσφοράς στην τέχνη και τα γράμματα. Ο Sacha Guitry ήταν Ρωσικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1885 στην Αγ. Πετρούπολη, και γαλουχήθηκε σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον. Από νωρίς βρέθηκε στην Γαλλία όπου συνέγραψε πάνω από 120 θεατρικά έργα. Είχε επαφές με ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, μεταξύ αυτών και της Sarah Bernhardt, την οποία θεωρούσε πνευματική του μητέρα.



Συμμετέχοντας κι εγώ στις εκδηλώσεις τιμής αυτού του σπουδαίου ανθρώπου, μετέφρασα τους υπότιτλους τις ταινίας του «Le roman d'un tricheur», της οποίας έγραψε το σενάριο, την σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε ο ίδιος. 
Είναι γεγονός πως ο Sacha Guitry προτιμούσε το θέατρο από τον κινηματογράφο. Όποτε χρειάστηκε όμως να παρουσιάσει έργο του στην οθόνη, έκανε πραγματικά αριστουργήματα. Το παρόν έργο θεωρείται το αριστούργημά του, αν και μερικοί θεωρούν ως καλλίτερό του το «Τα μαργαριτάρια του στέμματος», του 1937.
Η παρούσα ταινία του έχει κάτι από αυτές των βωβών ταινιών. Πράγματι στην ταινία μιλάει σχεδόν ολομόναχος και μιλάει και για λογαριασμό των γυναικών ηθοποιών, όπως συχνά όταν παρακολουθούμε ταινίες του βωβού κινηματογράφου στα αλλοδαπά κανάλια τηλεόρασης, όπου αντί για μεσότιτλους ακούμε έναν αφηγητή να περιγράφει την ταινία και να κάνει ότι ομιλεί για λογαριασμό των ηθοποιών. Με συνεχή flash back, μαθαίνουμε την ιστορία ενός αγοριού, που είναι υποτίθεται είναι ο ίδιος ο αφηγητής, που τον κάνει ο ίδιος ο Sacha Guitry, το οποίο έκλεψε λίγα χρήματα από το ταμείο του μαγαζιού του πατέρα του, για να αγοράσει γκαζές. Ο πατέρας εξοργίστηκε και η τιμωρία που του επέβαλε ήταν να μη φάει δείπνο εκείνο το βράδυ.


Το δείπνο ήταν σούπα από μανιτάρια, τα οποία είχε συλλέξει ένας κωφάλαλος θείος. Η υπόλοιπη πολυπληθείς παθογένεια, 11 άτομα συνολικά, έφαγαν την μανιταρόσουπα, τα μανιτάρια της οποίας όπως απεδείχθη ήταν δηλητηριασμένα! Έντεκα πτώματα έπρεπε να ταφούν ως εκ τούτου. Ο μόνος που την γλύτωσε ήταν ο μικρός και όλο το χωριό έλεγε πως ο νεαρός σώθηκε διότι ήταν κλέφτης!



Ένας μακρινός συγγενής ανέλαβε να τον φροντίσει, αλλά η επιδίωξή του ήτο να φάει τα λεφτά που κληρονόμησε ο μικρός. Κάποια στιγμή το παιδί απηύδησε με το ζευγάρι των συμφεροντολόγων συγγενών, τους εγκατέλειψε χαρίζοντάς τους και τα λεφτά του και ξεκίνησε να κάνει διάφορες δουλειές. Στην αρχή πορτιέρης σε ένα ξενοδοχείο, μετά γκρουμ σε ένα ξενοδοχείο του Παρισιού, και τελικά βρέθηκε στο Μονακό όπου εργάστηκε ως οδηγός ασανσέρ στο καζίνο του Μόντε Κάρλο στην αρχή, για να μεταπηδήσει Κρουπιέρη αργότερα. Έχει ενδιαφέρον το πόσο γλαφυρά μας περιγράφει την Ζωή στο Μόντε Κάρλο και τις συνήθειες των Μονεβάσκων.



Στην αρχή εργάζεται με όρεξη ως κρουπιέρης. Όταν όμως από μία παρεξήγηση έχασε την δουλειά του, απεφάσισε να γίνει κομπιναδόρος χαρτοκλέφτης.



Απόκτησε πολλά χρήματα αλλά κάποια στιγμή, ένεκα κάποιου γεγονότος,  του μπήκε η ιδέα να γίνει τίμιος. Έπαιζε λοιπόν τίμια και όσα κέρδισε με τις απάτες σε επτά χρόνια, τα έχασε σε λίγους μήνες!

Πρόκειται λοιπόν για μία ταινία καλαίσθητη και πρωτότυπη η οποία εντυπωσίασε και τον François Truffaut.





Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Vie privée (1962)

Vie privée (1962)
Η Ιδιωτική μου Ζωή



Σκηνοθεσία Louis Malle
με τους: Brigitte Bardot, και Marcello Mastroianni

Είναι γεγονός ότι μετά την ταινία La verite, προσπάθησαν να μας παρουσιάσουν την Brigitte Bardot ως ηθοποιό όχι μόνο όμορφη και σεξουαλικά ποθητή, αλλά και ως ταλαντούχα ηθοποιό. Προς το σκοπό αυτό επιστρατεύτηκαν ικανοί σκηνοθέτες όπως ο Louis Malle και διάσημοι συμπρωταγωνιστές της όπως ο Marcello Mastroianni.
Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι η Brigitte δεν ανταποκρίθηκε με επιτυχία στο ρόλο που του την βάλανε να παίξει. Η διαφορά ως προς προηγούμενες εμφανίσεις της είναι πως εδώ δεν παριστάνει απλά το φιλήδονο και σεξουαλικά ανικανοποίητο θηλυκό που ψάχνει μέσω τον διαφορετικών εραστών να βρει την τέλεια ικανοποίηση. Εδώ μας εμφανίζεται ως μία κοπέλα με συναισθηματική αστάθεια η οποία ψάχνει την ψυχική της σταθερότητα αλλάζοντας διαρκώς εραστές. Μερικοί ισχυρίστηκαν ότι η ταινία αποτελεί αποτύπωση της προσωπικής της ζωής. Αυτό είναι όμως μόνο εν μέρη αλήθεια. Πράγματι η Brigitte Bardot προερχόταν από εύπορη οικογένεια και πράγματι η ομολογουμένως εντυπωσιακή ομορφιά της έκανε ανθρώπους του θεάματος να την προωθήσουν ως πρωταγωνίστρια σε ταινίες. Και είναι αλήθεια πως η δημοσιότητα που στην αρχή την κολάκευε, κατάντησε στο τέλος μαρτύριο και δεν μπορούσε να ξεμυτίσει από το σπίτι της χωρίς να ταλαιπωρείται από τους ένθερμους θαυμαστές της. Και πράγματι, οι κάθε λογής παπαράτσι και κάθε λογής σκανδαλοθήρες δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ της κάνανε τον βίο αβίωτο, αλλά μέχρι εκεί. Η ταινία στο τέλος γίνεται από μελοδραματική καθαρά δραματική θέλοντας να μας παρουσίαση την ηρωίδα Ζιλ ,(Brigitte Bardot ), να έχει δραματικό τέλος κυνηγημένη από τους παπαράτσι!
Για να πω και την προσωπική μου γνώμη, η ταινία δεν προσπαθεί τόσο να μας προβάλει τα προσόντα της Brigitte Bardot, αλλά κυρίως να καυτηριάσει την συμπεριφορά των διαφόρων δήθεν δημοσιογράφων που δεν διστάζουν να πατήσουν επί πτωμάτων προκειμένου να εξασφαλίσουν μια δημοσιογραφική επιτυχία. Τέτοιους ανθρώπους τους ζούμε καθημερινά και στις τηλεοράσεις μας. Όταν κάπου γίνει κάποιο ατύχημα, οι αγωνία τους είναι μήπως και δεν υπάρχουν αρκετά θύματα για να είναι η παρουσίαση του συμβάντος εντυπωσιακή! Το θράσος τους είναι τέτοιο, που είναι ικανοί να πλησιάσουν τραγικούς γονείς που έχασαν τα παιδιά τους στο ατύχημα και να τους ρωτήσουν αναιδώς: «Πως αισθάνεστε τώρα που χάσατε τα παιδιά σας;»
Ε, αυτούς τους εξοργιστικούς τύπους μας παρουσιάζει οι ταινία Οι τύποι αυτοί οι είναι σε θέση να φωτογραφίσουν το πρόσωπο που κυνηγάνε ακόμα και μέσα στην τουαλέτα, να επιστρατεύουν ακόμα και ελικόπτερα, να χρησιμοποιήσουνε ισχυρότατους τηλεφακούς για να συλλάβουν το θύμα τους σε ανύποπτη στάση της ιδιωτικής του ζωής.
Οι αλήθεια είναι ότι με τους υπότιτλους αυτούς ασχολήθηκα διότι πολλοί θαυμαστές της Brigitte Bardot με παρακίνησαν. Δεν μπορώ να πω όμως ότι η ταινία αυτή δεν μου θύμισε τα νιάτα μου και πως μάλιστα τώρα κατάλαβα αρκετά καλά τα νοήματά της.