Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

The Jazz Singer (1927)

The Jazz Singer (1927)
Ο Τραγουδιστής Της Τζαζ





Σκηνοθεσία: Alan Crosland

Με τους: Al Jolson, May McAvoy, Warner Oland, και λοιπούς.

Ελληνικοί υπότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο







        Την παρούσα ταινία, ακόμα κι αν δεν θέλει να την αξιολογήσει κανείς ως υπέροχη από καλλιτεχνική άποψη, δεν παύει να είναι ταινία σταθμός στην ιστορία της τεχνολογίας του σινεμά. Τούτο διότι είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία με ήχο! Για να είμαστε ακριβής, ο ήχος δεν ήταν ενσωματωμένος στην ταινία σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, αλλά συνοδευόταν από δίσκο γραμμοφώνου που ο δυστυχής τεχνικός καμπίνας, έπρεπε να φροντίζει για τον  συγχρονισμό! Τέτοιες προσπάθειες είχαν γίνει και παλαιότερα με ταινίες μικρού μήκους, αλλά μόνο για τη μουσική και τα τραγούδια των ταινιών. Για πρώτη φορά μας εμφανίζεται ταινία που εκτός από την μουσική και τα τραγούδια της, είχε και μερικούς ηχητικούς διαλόγους. Φανταστείτε την θυμηδία και τις διαμαρτυρίες του κοινού όταν ο συγχρονισμός ξέφευγε αρκετά!
Σήμερα μπορούμε να απολαύσουμε την ταινία αυτή στον καναπέ μας, χωρίς να έχουμε κανένα πρόβλημα ως προς τον συγχρονισμό. Αυτό διότι την δεκαετία του 50, αλλά και αργότερα, έγινε remake της ταινίας.
Για την ταινία να πούμε τα εξής.  Παίζει και τραγουδά ο  Al Jolson, διάσημος τραγουδιστής της εποχής, Ρωσοεβραϊκής καταγωγής. Μας παρουσιάζεται μια οικογένεια εβραίων που ζει στο εβραϊκό γκέτο την Ν. Υόρκης. Ο πατέρας της οικογένειας, ο Ραπίνοβιτς (Warner Oland), είναι σπουδαίος ψάλτης στη συναγωγή του γκέτο – ακλουθώντας την παράδοση πολλών γενναίων της οικογενείας του - και είναι ορθόδοξος εβραίος. Όταν λέμε ορθόδοξος εβραίος, τύφλα να ‘χουν οι φανατικοί ισλαμιστές. Μένει πιστός στις παραδώσεις της φυλής του, δεν αποδέχεται κανέναν νεοτερισμό και ονειρεύεται ότι κάποια μέρα ο γιος του θα πάρει τη θέση του στη συναγωγή, συνεχίζοντας την παράδοση της οικογένειας. Ο δεκατριάχρονος όμως Τζάκι, σέβεται τις παραδώσεις, αλλά είναι και ένθερμος οπαδός τις μουσικής Τζαζ. Η μουσική Τζαζ ήταν για τους συντηρητικούς και θρησκευόμενους τις εποχής, ότι είναι για τους αντίστοιχους σημερινούς η μουσική Ροκ. Ασεβής σατανική μουσική! Ο μικρός τραγουδά κρυφά από την οικογένειά του τραγούδια Τζαζ σε μια μπιραρία. Ένας φίλος της οικογένειας τον βλέπει και αμέσως κοινοποιεί τα συνταρακτικά νέα στον πατέρα. Αυτός εξοργίζεται και τρέχει και μαζεύει απ’ το αυτί τον γιο του. Σπίτι δε βγάζει το ζωστήρα του και τιμωρεί κατάλληλα τον ασεβή γιο.


     Παρ’ όλες της απειλές του μικρού ότι θα εγκαταλείψει το σπίτι και της παρακλήσεις της μητέρας για επιείκεια, ο πατέρας είναι αμείλικτος. Ο νεαρός τελικά πραγματοποίησε την απειλή του. Έφυγε από το σπίτι και τελικά βρέθηκε σε ένα θέατρο στο Σικάγο, που αγωνίζεται να ορθοποδήσει επαγγελματικά. Τελικά τα καταφέρνει και γίνεται ο σταρ του θιάσου. Αλλάζει το όνομά του από Ραπίνοβιτς σε Ρόμπιτ. Αυτό για τους συντηρητικούς είναι δήγμα απομάκρυνσης από τα πατροπαράδοτα. Αλληλογραφεί με την μητέρα του στην οποία της εκμυστηρεύεται ότι υπάρχει ένα κορίτσι στη ζωή του που είναι θαυμάσιο.



Αυτή, αν και συμφωνεί σε πολλά πράγματα με το γιο της, θεωρεί τον δεσμό αυτό ως ένα ακόμα βήμα για την απομάκρυνση από τη φυλή του.
       Τελικά η επιτυχία του είναι μεγάλη και ο ιμπρεσάριός του καταφέρνει να του κλείσει συμβόλαιο για να εμφανιστεί στο Βροντγουέι στη Ν. Υόρκη, εκεί που ζουν οι γονείς του. Γεμάτος νοσταλγία όταν φθάνει εκεί, τρέχει στο πατρικό του σπίτι και ανακοινώνει τα νέα στην μητέρα του η οποία τον υποδέχεται πολύ εγκάρδια. Αυτός δε παίζει στο πιάνο του πατέρα του και της τραγουδά ένα από τα τραγούδια που θα παρουσιάσει.


Ο πατέρας επιστρέφει και εξοργίζεται με αυτή την ασέβεια, να τραγουδούν Τζαζ στο σπίτι του. Διώχνει δε τον γιο κυριολεκτικά με τις κλωτσιές, παρ’ όλα τα παρακάλια της μάνας.
Την ημέρα της προγραμματισμένης πρεμιέρας του θεάτρου,  είναι και η σπουδαιότερη εβραϊκή εορτή, όπου τραγουδιέται από τον ψάλτη ένας σπουδαίος παραδοσιακός ψαλμός. Ο Ραπίνοβιτς όμως αρρωσταίνει ξαφνικά πολύ άσχημα. Δεν φαίνεται να έχει πολλά περιθώρια ζωής και δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσει να ψάλει στη συναγωγή. Η μόνη ελπίδα είναι ο γιος του και το περιβάλλον της οικογένειάς του τον πιέζει να ψάλει στην θέση του πατέρα του. Οι συνεργάτες του όμως στο θέατρο είναι αντίθετοι σ’ αυτό και του υπογραμμίζουν ότι απόψε παίζεται η καριέρα του. Στο σημείο εδώ παρακολουθούμε τον Τζακ να μασκαρεύεται  σε «blackface», όπως ήταν την μόδας την εποχή εκείνη, για τους τραγουδιστές την Τζαζ κυρίως.


Τελικά ο Τζακ επισκέπτεται το πατρικό του σπίτι για να ανακοινώσει στην οικογένεια ότι η απαίτησή τους είναι αδύνατη. Αυτοί όμως νομίζουν ότι ήλθε για να εκτελέσει το θρησκευτικό του καθήκον. Αυτός τότε νιώθει το κάλεσμα της φυλής του και αποφασίζει να μείνει και να ψάλει. Έτσι η πρεμιέρα ματαιώνεται ενώ παρακολουθούμε το Τζακ ντυμένο με τα άμφια του ψάλτη, να ψέλνει τους θρησκευτικούς ύμνους.


    Ο ετοιμοθάνατος πατέρας ακούει το γιο να ψέλνει και αναφωνεί: Γυναίκα, κερδίσαμε τον γιο μας πάλι. Και με τα λόγια αυτά ξεψυχά.
        Η υπόθεση μπορεί να αφορά την σύγκρουση μεταξύ των γενεών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν καταδικάζει τους ορθόδοξους και τους φανατικούς. Προσπαθεί μάλλον να τους πείσει να μην απορρίπτουν τους νεοτερισμούς της νεολαίας, τους δε νέους να δείχνουν κατανόηση για τον  φανατισμό και την τυπολατρία των μεγαλυτέρων.
Αξιοσημείωτο είναι το πόσο μοιάζουν οι εβραίοι αρχιερείς με τους δικούς μας ορθόδοξους. Μεγάλη δε και η ομοιότατητα και στους θρησκευτικούς ύμνους.








3 σχόλια:

  1. kαλησπερα φιλε Γιαννη.
    Θα στο ξαναπω παλι, απλα γοητευμενος απο το εργο σου.
    Δεν βρηκα πουθενα βιντεο για το
    Mutter Krausens Fahrt ins Glück (1929),
    ενω το jazz singer, πρεπει να μαθω να το συγχρονιζω, γιατι βρηκα βιντεο που δεν ταιριάζει.
    Αν δεις το σχολιο, και θελεις, να μου πεις που θα εβρησκα και τα δυο, θα το εκτιμούσα πάρα πολύ.
    Σε ευχαριστω για την τεράστια προσφορα σου!!!
    νίκος, new-cinemascope.blogspot.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ φίλε.
      Αν μου στείλεις το προσωπικό σου e-mail, θα σου στείλω κάποιες συμβουλές.

      Διαγραφή
  2. Σε ευχαριστω πολυ, φίλε Γιάννη
    seakspere
    παπακι hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή